Τα καμπανάκια που σου δείχνουν ότι έχεις ψυχοσωματικά - Point of view

Εν τάχει

Τα καμπανάκια που σου δείχνουν ότι έχεις ψυχοσωματικά



 Ο ανθρώπινος οργανισμός είναι δισυπόστατος. Αποτελείται από το σώμα κι από την ψυχή. Αυτές οι δύο -ας τα πούμε οντότητες- είναι αλληλένδετες κι αλληλεξάρτητες. Μπορεί να διαφέρουν στη μορφή, δηλαδή το ένα φαίνεται να είναι «υλικό» και μπορούμε να το πιάσουμε, ενώ το άλλο είναι άυλο και κάτι στο οποίο ο ανθρώπινος νους δεν μπορεί να δώσει μορφή, ωστόσο αλληλοσυμπληρώνονται κι αλληλεπιδρούν σ’ ένα μεγάλο ποσοστό. Δεν είναι δυο παράλληλες γραμμές κι υπάρχει μεταξύ τους σημείο τομής- όχι μόνο ένα.

 Όταν η ψυχική μας υγεία βάλλεται κι αντιμετωπίζουμε κάποιο ψυχικό τραύμα, πολλές φορές είναι δυνατόν να εκδηλωθεί μέσω σωματικών δυσφοριών, συμπτωμάτων κι αντίστροφα. Δεν είναι λίγες οι φορές που όταν αντιμετωπίζουμε κάποιο θέμα υγείας ή όταν το σώμα μας είναι πιο αδύναμο, έχουμε ως αποτέλεσμα και μια κακή διάθεση. Όπως λοιπόν δεν μπορούμε να είμαστε χαρούμενοι αν είμαστε άρρωστοι, δεν μπορούμε να είμαστε ακμαίοι σωματικά όταν είμαστε στεναχωρημένοι.

 Το σώμα μας έχει χίλιους δυο τρόπους να μιλήσει και δεν αναφερόμαστε μόνο στην έμφυτη δυνατότητα της ομιλίας. Άλλωστε, δεν είναι λίγες οι φορές που πολλές σοβαρές ασθένειες, λόγου χάρη καρκίνος, είναι στενά συνδεδεμένες με κάποια ψυχική πίεση, με το άγχος. Το σώμα μας, όταν δε φεύγουμε από μια στρεσογόνο κατάσταση προσπαθεί με κάθε τρόπο να χτυπήσει καμπανάκια. Ας δούμε κάποια συμπτώματα που μπορούν να προκληθούν και ν’ αποδοθούν σε ψυχοσωματικά:



 Πονοκέφαλος

 Σίγουρα ένας πονοκέφαλος μπορεί να είναι σύμπτωμα ασθενειών, ωστόσο, αποτελεί συνάμα και χαρακτηριστικό πολύ σύνηθες που οφείλεται στο άγχος, στην πίεση και στην εν γένει μη καλοπέραση. Είναι σαν κάποιος να σου βαράει μ’ ένα σφυρί το κρανίο, είτε ολόκληρο, είτε ένα μέρος αυτού -η λεγόμενη «ημικρανία»- σε τέτοιο τέμπο που καταντά ορισμένες φορές ανυπόφορο. Πάντα αυτός ο πόνος έχει διαβαθμίσεις, ξεκινώντας από κάτι απλώς ενοχλητικό και καταλήγοντας στο σημείο να μην μπορείς καν να σηκωθείς από το κρεβάτι σου και να είσαι παραγωγικός.



 Ζαλάδες

 Αυτή την κατηγορία θα την κατατάσσαμε στο αμέσως επόμενο βήμα του πιο πάνω αναφερθέντος πονοκεφάλου. Πρόκειται λοιπόν για το αμέσως επόμενο στάδιο της εκδήλωσης κάποιου ψυχοσωματικού συμπτώματος. Φυσικά, όταν ζαλίζεται κάποιος μπορεί να σημαίνει πάρα πολλά πράγματα εκτός της ασταθούς κι άσχημης ψυχολογικής κατάστασης. Ωστόσο, πολλές φορές κάποιες ζαλάδες οφείλονται σε στρεσογόνους και καταπιεστικές καταστάσεις που βιώνουμε καθημερινά. Μπορεί να ξεκινάνε από κάτι απλό κι ήπιο και να καταλήγουν στη δημιουργία αστάθειας ή και λιποθυμίας ή αφαιρετικών επεισοδίων, όταν αμελούμε τη ρύθμιση μιας συγκυρίας που μας προκαλεί έντονο στρες.



 Προβλήματα με το στομάχι

 Όπως ακριβώς ο έρωτας περνάει πρώτα από το στομάχι, έτσι, με τον ίδιο τρόπο, περνάει η πίεση, το άγχος κι οτιδήποτε αρνητικό συναίσθημα, από αυτό το δικό μας όργανο. Η αγχώδης διαταραχή -εξαιρετικά συνηθισμένη στην εποχή μας- συχνά συνοδεύεται από προβλήματα με το στομάχι, γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση, καούρες, γαστρίτιδες και κολικούς.



 Δερματικά

 Από ατοπική δερματίτιδα μέχρι εκζέματα και ψωρίαση, τα δερματικά αποτελούν το τέλειο παράδειγμα των ψυχοσωματικών. Μπορούν να οδηγήσουν από το να χάσουμε τα μαλλιά μας μέχρι το να έχουμε απλώς μια ενοχλητική φαγούρα, κι αυτό εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το πόσο μέσα στη ζωή μας έχουμε το στρες και το άγχος.

 Δεν είναι λίγες οι φορές που οργανισμός μας προσπαθεί, με κάθε τρόπο, χρησιμοποιώντας κάθε όργανο, να μας πει ότι πρέπει να φύγουμε από διάφορες καταστάσεις, ότι πρέπει να διώξουμε διάφορους ανθρώπους μέσα απ’ τη ζωή μας ή ότι πρέπει ν’ αλλάξουμε το περιβάλλον στο οποίο ζούμε, εργαζόμαστε κι υπάρχουμε. Όταν η ψυχή μας δεν μπορεί να είναι ήρεμη, δεν μπορούμε κατ’ επέκταση να είμαστε και πλήρως υγιείς. Δεν μπορεί δηλαδή ο εγκέφαλος να δώσει σήμα ότι όλα βαίνουν καλώς. Γι’ αυτό λέμε ότι πνεύμα και σώμα είναι εξαιρετικά αλληλένδετα και ό,τι συμβαίνει στο ένα, παράγει αποτελέσματα και για το άλλο κι αντίστροφα.

 Είναι εξαιρετικά σημαντικό ν’ ακούμε το σώμα μας, να το δεχόμαστε και να προσπαθούμε να φέρουμε ισορροπίες στη ζωή μας, ακούγοντας τις ανάγκες του και τις επιθυμίες του. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να είμαστε απόλυτα υγιείς κι ισορροπημένοι.


Pages