Ενδεχομένως επειδή οι περισσότεροι είμαστε «μετανάστες» και όχι «αυτόχθονες» του Διαδικτύου (όπως η νέα γενιά που γαλουχείται με iPad και Προδέρμ), τείνουμε να ξεχνάμε τα όρια ανάμεσα στην online και στην αληθινή ζωή. Συχνά δε παραβλέπουμε ότι ο κυβερνοχώρος αντικατοπτρίζει αληθινές σχέσεις. Ότι ένα ελαφρύ «σκούντηγμα» στο Facebook μπορεί να έχει την ισχύ ενός γερού μπάτσου στη μέση του δρόμου.Νομίζουμε ότι τα σάρκινα συναισθήματά μας υπό μία έννοια καθαίρονται και εξωραΐζονται όταν εμβαπτίζονται σε άυλα bytes. Ότι σιγά σιγά κονιορτοποιούνται σε μια «υπερπραγματικότητα» και σχεδόν παύουν να μας αφορούν. Και όμως, οι online σχέσεις αποδεικνύονται πολύ πιο αληθινές από όσο θέλουμε να νομίζουμε.
«Tα πάντα, ακόμη και οι μύχιες στιγμές μας, είναι παγιδευμένα σε ένα δίκτυο από πράγματα που μιλούν για λογαριασμό μας. Αλλά σε αυτό το σημείο πλέον δεν υπάρχει επιστροφή: είτε θα αρνηθείς ότι η ζωή σου πλέον ενορχηστρώνεται από διαφορετικά μέσα κοινωνικής δικτύωσης είτε θα το αποδεχτείς».
Παπαδημητρίου Λένα