Ο Μάρκος Αυρήλιος Αντωνίνος Αύγουστος (Imperator Caesar Marcus Aurelius Antoninus Augustus, 26 Απριλίου 121 – 17 Μαρτίου 180) ήταν Ρωμαίος αυτοκράτορας από το 161 έως το 180. Κυβέρνησε ως συναυτοκράτορας με τον Λούκιο Βήρο από το 161 έως το θάνατο του Βήρου το 169. Ήταν ο τελευταίος από τους «Πέντε Καλούς Αυτοκράτορες» και θεωρείται ένας από τους πιο σημαντικούς στωικούς φιλοσόφους.
Ο τρομερός δανός φιλόσοφος, που έβαλε στο στόχαστρο την ηθική, την ψυχολογία και τη φιλοσοφία της θρησκείας, έδινε πάντα ιδιαίτερη έμφαση στη σημασία της προσωπικής επιλογής και του βαθμού προσήλωσης στον στόχο:
Πώς θα μπορούσαμε να μιλήσουμε καν για επιτυχία αν δεν εξασφαλίσουμε τον παράγοντα που τα κάνει όλα δυνατά; Ναι, την πολύτιμη Α Ν Ε Ξ Α Ρ Τ Η Σ Ι Α μας! Ο νομπελίστας υπαρξιστής Καμί το έλεγε εξάλλου όσο πιο απερίφραστα μπορούσε:
Ένας από τους πατέρες της αναλυτικής ψυχολογίας, που ασχολήθηκε εκτεταμένα με τους μηχανισμούς της εσωστρέφειας/εξωστρέφειας, τα αρχέτυπα και το συλλογικό ασυνείδητο, μας δίνει μια από τις πλέον διαφωτιστικές και εύστοχες συμβουλές όλων των εποχών. Κι αυτό γιατί πίστευε ακράδαντα ότι αυτά που μας ενοχλούν στη συμπεριφορά των άλλων έχουν να κάνουν στενά με τη δική μας προσωπικότητα:
Ο πατέρας του “μαγικού δαγκωμένου μήλου”, που έδειξε στην ανθρωπότητα την δύναμη της εξάπλωσης της πληροφορίας και της γνώσης. Έχει χαρακτηριστεί ως οραματιστής στον χώρο των υπολογιστών και πολλές ιδέες του άλλαξαν τον τρόπο που οι καταναλωτές χρησιμοποιούν την ψηφιακή τεχνολογία. Ήταν από τους πρώτους που συνέλαβαν την ιδέα του οικιακού προσωπικού υπολογιστή. Ο Στηβ Τζομπς ήταν ο μέγας ευαγγελιστής της ψηφιακής εποχής. Συνέδεσε την ανεξαρτησία με την προσωπική ευθύνη, θεωρώντας τες απαραίτητες συνθήκες για την ευτυχία και την επιτυχία στη ζωή:
Ο κορυφαίος μοντερνιστής ζωγράφος, που τόσο αναγνώρισε τη σημασία του να είσαι πρωτότυπος, αυθεντικός και να ακολουθείς τα όνειρά σου, το δήλωνε κομματάκι εμφατικά:
Αν είναι να επιλέξεις το καλύτερο παράδειγμα ανθρώπου που ξεχώρισε από τον σωρό και δεν φοβόταν να είναι διαφορετικός, αυτός είναι αναμφίβολα ο σουρεαλιστής πιονέρος Σαλβαντόρ Νταλί. Ο τύπος πίστευε ακράδαντα ότι πρέπει να καταστρέψεις τα πάντα που περιορίζουν τα οράματά σου και να βγάλεις από τη μέση κάθε εμπόδιο για να εκφραστείς, με τη ζωή και το έργο του να τα προσυπογράφουν αυτά με τον πλέον ανάγλυφο τρόπο. Η επιτυχία σίγουρα λοιπόν ας ιδωθεί μέσα από ένα σουρεαλιστικό πρίσμα:
Δεν υπάρχουν αρκετές λέξεις στη γλώσσα για να περιγράψεις επαρκώς την επιτομή του αναγεννησιακού ανθρώπου, τον φοβερό και τρομερό δημιουργό, καλλιτέχνη, εφευρέτη και στοχαστή ντα Βίντσι. Και ήταν μάλιστα η ασίγαστη παθιασμένη περιέργειά του που τον έκανε να ασχοληθεί με τόσα πολλά και διαφορετικά πράγματα, με το μόνο που την ξεπερνούσε να είναι η ακόρεστη δίψα του για μάθηση. Κάτι που δείχνει προφανώς τον δρόμο της επιτυχίας:
Όλες οι παραπάνω είναι υπερπολύτιμες συμβουλές που καλά θα κάνουμε να ξεκινήσουμε σήμερα να τις ακολουθούμε ευλαβικά. Κι όμως, φαντάζουν μάταιες κι ανόητες αν δεν ζεις όπως πρέπει τη ζωή σου και δεν χαίρεσαι κάθε βήμα της διαδικασίας, του αν ζεις. Γι’ αυτό και η καλύτερη συμβουλή είναι και η πιο απλή, κληρονομιά του μοναδικού στα συγγραφικά χρονικά Μπουκόφσκι. Ο ίδιος το έλεγε εξάλλου στο βιβλίο του «Factotum» «Μωρό μου, είμαι διάνοια αλλά κανείς δεν το ξέρει παρά μόνο εγώ»!