Η ζωή δεν έχει κανένα σκοπό κι αυτή είναι η ομορφιά της. Αν υπήρχε σκοπός, τότε η ζωή θα ήταν κάτι ασήμαντο. Η ζωή δεν είναι επιχείρηση, είναι παιχνίδι. Στην Ινδία την ονομάζουμε λήλα.
Λήλα σημαίνει κοσμικό παιχνίδι, παιχνίδι του Θεού. Η ενέργεια ξεχειλίζει, όχι για κάποιο σκοπό, απλώς απολαμβάνει τον εαυτό της.
Ένα μικρό παιδί παίζει.
Για ποιο σκοπό;
Τρέχει κυνηγώντας πεταλούδες, μαζεύει χρωματιστά βότσαλα στην ακρογιαλιά. Χορεύει κάτω από τον ήλιο, τρέχει κάτω από τα δέντρα, μαζεύει λουλούδια.
Για ποιο σκοπό;
Ρώτα το παιδί και θα σε κοιτάξει σαν να είσαι ηλίθιος. Δεν έχει καμία ανάγκη τον σκοπό.
Ο νους σου έχει διαφθαρεί.
Πανεπιστήμια, κολέγια, σπουδές, κοινωνία σε έχουν διαφθείρει. Βαθιά μέσα σου, σε έχουν πείσει ότι, αν κάτι δεν έχει σκοπό, είναι άχρηστο. Άρα, το κάθε τι πρέπει να έχει έναν σκοπό.
Το παιδί που παίζει δεν έχει κανένα σκοπό. Το πολύ- πολύ, το παιδί μπορεί να εξηγήσει και να πει:
“Τρέχω, επειδή νιώθω καλά. Μαζεύω λουλούδια, επειδή μου αρέσει.”
Δεν υπάρχει όμως κανένας σκοπός.
Η ίδια η πράξη από μόνη της είναι όμορφη, είναι εκστατική. Το να είσαι ζωντανός είναι αρκετό. Δεν χρειάζεται κανένας σκοπός. Γιατί ζητάς οτιδήποτε άλλο;
Δεν μπορείς να είσαι ικανοποιημένος με το να είσαι ζωντανός; Είναι τόσο σπουδαίο φαινόμενο! Απλώς φαντάσου τον εαυτό σου να ήταν πέτρα. Θα μπορούσες να είσαι, επειδή πολλοί είναι πέτρες.
Φαντάσου τον εαυτό σου να ήταν δέντρο, πουλί, ζώο, έντομο. Κι ύστερα δες τον εαυτό σου να είναι άνθρωπος - συνειδητός, ξύπνιος, στην κορυφή, στο αποκορύφωμα όλων των δυνατοτήτων. Κι εσύ δεν είσαι ευχαριστημένος με αυτό. Εσύ χρειάζεσαι ένα σκοπό, αλλιώς η ζωή είναι άχρηστη.
Ο νους σου έχει διαφθαρεί από τους οικονομολόγους, από τους μαθηματικούς, από τους θεολόγους.
Έχουν διαφθείρει το νου σου, επειδή όλοι αυτοί μιλούν για σκοπό.
Λένε:
“Κάνε κάτι, αν έχεις να πετύχεις κάτι μέσα από αυτό. Μην κάνεις κάτι που δεν σε οδηγεί πουθενά.”
Εγώ όμως σου λέω ότι όσο πιο πολύ μπορείς να απολαμβάνεις πράγματα που είναι άσκοπα, τόσο πιο μακάριος θα είσαι. Και αθώος.
Όταν δεν χρειάζεσαι κανένα σκοπό, απλώς γλεντάς τον εαυτό σου. Νιώθεις ευγνωμοσύνη από το γεγονός ότι υπάρχεις, από το γεγονός ότι αναπνέεις. Είναι τέτοια ευλογία το ότι μπορείς να αναπνέεις, το ότι είσαι ξύπνιος, το ότι είσαι συνειδητός, το ότι είσαι ζωντανός.
Αυτό δεν είναι αρκετό;
Χρειάζεσαι να πετύχεις κάτι, ώστε να νιώθεις καλά, ώστε να νιώθεις ότι αξίζεις, ώστε να νιώθεις ότι δικαιολογείται η ζωή;
Για πολλούς αιώνες όμως, παντού στον κόσμο, έχουν διδάξει κάθε παιδί να έχει σκοπό στη ζωή του:
“Μη χάνεις τον χρόνο σου! Μη σπαταλάς τη ζωή σου!”
Και τι εννοούν μ’ αυτό;
Εννοούν:
“Να μετατρέψεις τη ζωή σου σε τραπεζικό λογαριασμό. Όταν πεθάνεις, πρέπει να πεθάνεις πλούσιος. Αυτός είναι ο σκοπός.”
Στην Ανατολή, λένε:
“ Ζήσε πλούσια!”.
Στη Δύση λένε:
“Πέθανε πλούσιος.”
Και αυτά είναι δύο εντελώς διαφορετικά πράγματα.
Αν θέλεις να ζήσεις πλούσια, πρέπει να ζήσεις εδώ και τώρα, να μη χαθεί ούτε μία στιγμή. Αν θέλεις να πετύχεις κάτι, θα πεθάνεις πλούσιος, αλλά θα έχεις ζήσει φτωχός, η ζωή σου θα είναι φτωχή.
Απλώς προσπάθησε να καταλάβεις το κοσμικό παιχνίδι και γίνε μέρος του.
Μην είσαι σοβαρός, επειδή ένα παιχνίδι δεν είναι ποτέ σοβαρό. Κι αν ακόμα το παιχνίδι σε χρειάζεται σοβαρό, παίζε τον σοβαρό, αλλά μην είσαι στ’ αλήθεια σοβαρός. τότε η ίδια αυτή κάθε στιγμή γίνεται πλούσια. Τότε, την ίδια αυτή κάθε στιγμή μπορείς να κινηθείς στο υπέρτατο.
Το υπέρτατο δεν βρίσκεται κάπου στο μέλλον, βρίσκεται στο παρόν, είναι κρυμμένο στο εδώ και τώρα. Γι αυτό μην ψάχνεις να βρεις σκοπούς. Δεν υπάρχει κανένας σκοπός.
Και σου λέω πως είναι όμορφο που δεν υπάρχει σκοπός.
Το βιβλίο των αντρών
Osho
