Σεβασμός. Το δεύτερο σημαντικότερο στοιχείο που στέκεται δίπλα στην αγάπη και που χρειάζεται εμείς οι άνθρωποι να δίνουμε ο ένας στον άλλο, αν θέλουμε αυτός ο κόσμος να συνεχίζει να ακμάζει.
Ο σεβασμός είναι ένας δρόμος διπλής κατεύθυνσης. Και πρόκειται για την πιο ισχυρή έκφραση αγάπης. Αν θες να αντιμετωπίζεσαι ευγενικά από τους άλλους, πρέπει να κάνεις το ίδιο σε αυτούς. Αν θες να μετράς για αυτό που είσαι, πρέπει να μπορείς να αποδέχεσαι τους άλλους όπως είναι. Αν θες αγάπη και φως στη ζωή σου, πρέπει να μοιράζεσαι την ίδια αγάπη και το φως με τους άλλους.
Αν θες να τον λάβεις, πρέπει να μπορείς και να τον προσφέρεις
(τον σεβασμό). Όσο κι αν μας αρέσει να δείχνουμε σεβασμό, δεν ακολουθούμε πάντα αυτούς τους κανόνες με τον τρόπο που υποσχεθήκαμε στον εαυτό μας ότι θα το κάναμε.
(τον σεβασμό). Όσο κι αν μας αρέσει να δείχνουμε σεβασμό, δεν ακολουθούμε πάντα αυτούς τους κανόνες με τον τρόπο που υποσχεθήκαμε στον εαυτό μας ότι θα το κάναμε.
Και ακόμα πιο συχνά, επιτρέπουμε σε ανθρώπους να μας προσβάλλουν, να φεύγουν ανενόχλητοι μετά από αυτό. Τους καλωσορίζουμε στη ζωή μας, τους δίνουμε τα κλειδιά του κόσμου μας, τους δείχνουμε εμπιστοσύνη και μετά μας πληγώνουν. Απογοητευόμαστε.
Και ξαφνικά, αντιλαμβανόμαστε ότι δεν λαμβάνουμε την ίδια φροντίδα και αγάπη που τους δείχναμε εμείς. Αντιλαμβανόμαστε ότι δεν μας σέβονται, ούτε μας αποδέχονται γι’ αυτό που είμαστε. Ξέρετε γιατί συμβαίνει αυτό; Η απάντηση είναι αρκετά εμφανής.
Γιατί εμείς το επιτρέπουμε. Εμείς είμαστε ένοχοι για το πώς μας βλέπουν οι άλλοι, επειδή είμαστε αυτοί που καθορίζουμε την αξία μας. Ναι, είμαστε στ' αλήθεια τα εμπόδιά που δυστυχώς αντιλαμβανόμαστε μόνο όταν είναι πολύ αργά. Η αξία μας εξαρτάται μόνο από εμάς. Έχει να κάνει με το πώς βλέπουμε τον εαυτό μας, πώς μας αντιμετωπίζουμε, πώς μας αγαπάμε και μας φροντίζουμε.
Γι’ αυτό, όταν κάποιος τολμά να μας προσβάλει γνωρίζοντας ότι κανείς δεν θα τον τιμωρήσει γι’ αυτή τη συμπεριφορά, είναι απλώς ένα ξεκάθαρο σημάδι ότι κάτι κάνουμε λάθος. Ένα σημάδι ότι η σχέση που έχουμε με τον εαυτό μας δεν είναι αρκετά δυνατή. Πρόκειται για μια εκ των αποδείξεων ότι δεν μας αγαπάμε και δεν μας σεβόμαστε αρκετά.
Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορείς να αναγκάσεις κανέναν να σε σεβαστεί.
Δεν μπορείς να πεις σε κάποιον πώς να σου συμπεριφερθεί. Θα φερθούν όπως θέλουν και πολύ πιθανό να σε αντιμετωπίσουν με τον τρόπο που κι εσύ τους αντιμετωπίζεις. Αλλά κυρίως θα σου φερθούν, όπως φέρεσαι και εσύ σε εσένα. Θα σε αγαπήσουν όπως κι εσύ αγαπάς τον εαυτό σου, θα σε φροντίσουν βλέποντας πώς εσύ φροντίζεις και νοιάζεσαι για εσένα.
Δεν μπορείς να πεις σε κάποιον πώς να σου συμπεριφερθεί. Θα φερθούν όπως θέλουν και πολύ πιθανό να σε αντιμετωπίσουν με τον τρόπο που κι εσύ τους αντιμετωπίζεις. Αλλά κυρίως θα σου φερθούν, όπως φέρεσαι και εσύ σε εσένα. Θα σε αγαπήσουν όπως κι εσύ αγαπάς τον εαυτό σου, θα σε φροντίσουν βλέποντας πώς εσύ φροντίζεις και νοιάζεσαι για εσένα.
Δεν μπορείς, λοιπόν, να αναγκάσεις κανέναν να σε σεβαστεί. Αλλά να ξέρεις ότι σίγουρα μπορείς να αρνηθείς την ασέβεια και να απορρίψεις τον ασεβή. Μπορείς να κοιτάξεις αυτό τον άνθρωπο στα μάτια και να αποφασίσεις να αποχωρήσεις μια και καλή. Μπορείς να επιλέξεις να περιτριγυρίζεσαι από θετικότητα. Μπορείς να επιλέξεις συνειδητά σε τι θα εστιάσεις.
