Ερώτηση: Γνωρίζετε θαύματα πού έγιναν στην εποχή μας;
Απάντηση: Ναι, πολύ περισσότερα από ένα. Και δεν είμαι ο μόνος, αλλά υπάρχουν και πολλοί άλλοι. Ξέρετε, αυτά που λένε ότι στην εποχή των θαυμάτων της επιστήμης δεν γίνονται άλλα θαύματα, είναι μόνο λόγια. Γιατί γίνονται, και πόσα!
Έγιναν στις μέρες μας!
(Dimitri Doudko)
Θα σας διηγηθώ ένα.
Μια κυρία της ενορίας μας, εδώ και δώδεκα χρόνια, έπασχε από καρκίνο του στομάχου. Η διάγνωση ήταν σαφέστατη. Αλλά, ακόμα και χωρίς τη διάγνωση, μπορούσε κανείς εύκολα να καταλάβει ότι ζούσε τις τελευταίες της μέρες. Έκανε αδιάκοπα εμετούς και απέπνεε μια πτωματική μυρωδιά σε σημείο που ήταν πολύ δύσκολο να μένει κανείς κοντά της. Είχε αποδεχθεί την αρρώστια της με ταπείνωση και καρτερία, σαν αληθινή χριστιανή. Την είχαν διώξει από τη δουλειά της, της είχαν αφαιρέσει την κηδεμονία των παιδιών της, ο σύζυγός της την είχε εγκαταλείψει. Όταν κατάλαβε ότι πλησίαζαν οι τελευταίες της στιγμές ζήτησα το άγιο Ευχέλαιο και τη θεία Κοινωνία. Και το θαύμα έγινε. Αμέσως μετά το Ευχέλαιο και τη θεία Κοινωνία οι εμετοί σταμάτησαν στη στιγμή, σιγά-σιγά εξαφανίστηκε η πτωματική μυρωδιά και οι γιατροί βεβαίωσαν ότι είχε θεραπευθεί. Ζει ακόμα σήμερα, είναι πολύ καλά και εργάζεται πάντοτε σαν γιατρός. Αν αυτό γινόταν άλλοτε, θα το έγραφαν όλες οι εφημερίδες, αλλά τώρα το ξέρουν μόνο οι φίλοι της που την βλέπουν συχνά. Ωστόσο όλοι μπορούν να την δουν και να της μιλήσουν. Δεν φοβάται και δεν διστάζει καθόλου να ομολογήσει σε οποιονδήποτε αυτό που της συνέβη. Βρισκόμαστε μπροστά σ’ ένα θαύμα. Κανείς βεβαίως, δεν θα τολμούσε να το αρνηθεί. Είναι αλήθεια ότι οι άθεοι ερμηνεύουν διαφορετικά τα γεγονότα αυτού του είδους. Λένε ότι είναι αποτέλεσμα ενός ειδικού πνευματικού υπερερεθισμού, αποτέλεσμα αυθυποβολής. Πριν από λίγα χρόνια η Komsomolskaya Pravda περιέγραφε την περίπτωση ενός μικρού παράλυτου αγοριού που είχε δει στον ύπνο του την Παναγία. Του είπε να το μεταφέρουν σε μια ορισμένη εκκλησία, να ψάλλει ένα Te Deum και θα θεραπευθεί. Και τί συνέβη; Όλα έγιναν όπως ακριβώς του είχε πει στον ύπνο του. Καθαρή υποβολή, λένε οι άθεοι. Η αυθυποβολή, λένε, είναι ένας τρόπος θεραπείας. Μόνο που τέτοιες θεραπείες πραγματοποιούνται μονάχα όταν υπάρχει ένα θρησκευτικό υπόβαθρο και, ποιός ξέρει γιατί, δεν συμβαίνουν ποτέ σε όσους τρέφουν αντιθρησκευτικά αισθήματα. Βέβαια κάποιος που πιστεύει στο Θεό δεν επιζητεί να δει θαύματα, αφού η πίστη του είναι το μεγαλύτερο θαύμα. Ωστόσο δεν μπορούμε να παραβλέψουμε τα θαύματα που γίνονται. Τα θεωρούμε σαν μια ενθάρρυνση του Θεού στις καλές πράξεις. Εξάλλου, όσοι γνωρίζουν τη γιατρό για την οποία μίλησα, ξέρουν καλά με ποιό τρόπο χρησιμοποιεί τη χάρη που της δόθηκε από το Θεό. Μπορεί κανείς να διηγηθεί πολλά παρόμοια περιστατικά χωρίς να μπορέσει ποτέ να τα πει όλα. Θα σταματήσω, αν θέλετε, σε μια περίπτωση ελάχιστα εντυπωσιακή. Μια γυναίκα ονειρεύτηκε το νεκρό σύζυγο της· της ζητούσε δυό ρούβλια. Δεν έδωσε καμιά προσοχή, αλλά το όνειρο επαναλαμβανόταν. Ανήσυχη, δεν ήξερε τί να κάνει. Κάποιος τη συμβούλεψε να πάει σε μια εκκλησία και να ζητήσει να κάνουν μια παράκληση για τον άντρα της, και της εξήγησαν τί ακριβώς να κάνει. Πραγματικά, πήγε και όταν ρώτησε τί έπρεπε να δώσει, της απάντησαν: «Δυό ρούβλια». Έμεινε κατάπληκτη. Αυτή η ιστορία ίσως δεν θα εντυπωσιάσει μερικούς, αλλά ήταν αρκετή για να οδηγήσει αυτή τη γυναίκα στη πίστη.
(Dimitri Doudko, «Η ελπίδα μας»)
