Η συνείδηση είναι ένα πεδίο φωτός μέσα στο νου μας, το οποίο το χρησιμοποιούμε για να χειριζόμαστε δημιουργικά τη ζωή μας, να εξασφαλίζουμε την επιβίωση τη δική μας και των άλλων και να δημιουργούμε επικοινωνία προς ανώτερους σκοπούς – σκοπούς οι οποίοι δημιουργούν μεγαλύτερη χαρά, μεγαλύτερη κατανόηση και μας κάνουν ικανούς να αντιμετωπίζουμε τα προβλήματα των άλλων, καθώς και τα δικά μας με δημιουργικούς τρόπους. Τα ναρκωτικά εμποδίζουν μια τέτοια δυνατότητα.
Όταν ένας άνθρωπος εξαρτάται από μηχανικά μέσα για να φτάσει σε άγνωστους σκοπούς, τότε αποτυχαίνει να βελτιώσει τις δικές του εσωτερικές δυνάμεις και αρχίζει να κάνει πράγματα από συνήθεια. Οι συνήθειες σάς κάνουν να χάνετε τον έλεγχο του μηχανισμού σας και έχω παρατηρήσει ότι οι άνθρωποι που χάνουν τον έλεγχο του φυσικού, συγκινησιακού και νοητικού μηχανισμού τους, μοιάζουν σαν μια βάρκα σε ένα ποταμό που καταλήγει σε καταρράκτη. Αν η βάρκα βρίσκεται μακριά απ’ τον καταρράκτη, είναι πιθανό να σωθεί. Αν έχει πιαστεί στο ρεύμα και κινείται γρήγορα προς τον καταρράκτη, θα είναι σχεδόν αδύνατο να σωθεί. Αυτή είναι η ιστορία εκείνων που εγκλωβίζονται στο ρεύμα των συνηθειών τους.
Όταν συντονίζονται με τους κραδασμούς ενός ατόμου, το καταλαμβάνουν μέσω ενός μηχανισμού τηλεχειρισμού και του μεταβιβάζουν ορμές και μεγάλα πάθη για ναρκωτικά, αλκοόλ, κρέας, έγκλημα και αυτοκτονία. Η επιρροή είναι τόσο ισχυρή, ώστε το άτομο διχάζεται ανάμεσα στις δικές του συγκινησιακές παρορμήσεις και στις παρορμήσεις που έρχονται από την αστρική κατάληψη. Ένα άτομο που χρησιμοποιεί ναρκωτικά είναι ένα ανοιχτό κανάλι για τέτοιες επιρροές, ακόμα και για μεγάλο χρονικό διάστημα μετά τη διακοπή των ναρκωτικών.