-Ααα, παιδί μου Παπαδόπουλε δεν είναι σωστό το διάβασμα σου γι’αυτό και κόβεσαι.
-Όχι κε καθηγητά δεν ισχύει αυτό που λετε κι επειδή κουράστηκα με αυτό το μάθημα έχω να σας προτείνω μια συμφωνία.
-Τι λες τώρα Παπαδόπουλε;
-Λοιπόν το ερώτημα: τι είναι παράλογο αλλά δεν είναι παράνομο; Τι είναι παράνομο, αλλά δεν είναι παράλογο; Τι είναι και παράνομο και παράλογο; Θα τα πούμε αύριο κε καθηγητά.
-Ποια απάντηση; Λοιπόν παιδί μου Παπαδόπουλε δεν είσαι καλά. Μόνο και μόνο επειδή βαρέθηκα να σε βλέπω πάρε το 10 σου και φύγε από μπροστά μου.
Ο πτυχιούχος πια φοιτητής βγήκε ευχαριστημένος από το γραφείο του καθηγητή αφήνοντας τον με την απορία… ‘Τι είναι παράλογο, αλλά δεν είναι παράνομο; Τι είναι παράνομο, αλλά δεν είναι παράλογο; Τι και τα δύο;
-Τι κάνετε κε καθηγητά; Πώς είστε; Κάπως συλλογισμένο σας βλέπω. Συνέβη κάτι;
-Να, λέει ο καθηγητής, ήρθε αυτός ο χαμένος ο Παπαδόπουλος και με ρώτησε……
-Πείτε μου την ερώτηση, μήπως σας βοηθήσω.
Ο καθηγητής επανέλαβε την ερώτηση στον νεαρό στραβοκοιτώντας τον κάπως κι ευθύς ο φοιτητής απαντά: