Ὅταν οἱ ἀπαιτήσεις τῶν ἄλλων
ξεπερνοῦν τὴν ἀντοχή μου,
Ὅταν ἔχω νὰ κάνω μὲ τοὺς ἄλλους ποὺ μὲ πληγώνουν,
Νἆναι ἡ φωνή μου ἁπαλὴ ὅταν ὑπογραμμίζει,
Ἂς ἔχω θεέ μου, ἰσορροπία
τὴν ἀξιοπρέπεια τῶν ἄλλων
Ἂς μὴν καταναλίσκω πολύτιμη ἐνέργεια
Μαλάκωσε, Σὲ παρακαλῶ,
ἀπὸ τὴ φωλιά τους.
Προτοῦ σερβίρω τὴν συνταγὴ τοῦ σωστοῦ,
γιὰ νὰ προλάβω τὸν ἑαυτό μου
Οἱ εὐγενικοί μου τρόποι,
τοῦ Παναγίου Σου Πνεύματος.
Σὲ παρακαλῶ, Θεέ μου,
Βοήθησέ με νὰ ἔχω τὴν δύναμη,
τὸ τέλειο, τὸ σεμνό, τὸ ὡραῖο.
Ἂς μποροῦσα νἄχω ἔντονη πνευματικότητα
Ἂς μὴν ἐξάπτωμαι ὅταν δὲν συμφωνοῦν μαζί μου,
Ἂς μὴν ἀπομακρύνωμαι
ἀπὸ ἀγαπημένα μου πρόσωπα,
Ἂς μὴν ὑπενθυμίζω, Κύριε, λάθη παλιά,
Ἂς ἔχω τὴν σοφία νὰ μὴν κάνω συγκρίσεις,
Καὶ ὅταν τὸ πρόγραμμα τῆς ἡμέρας μου παραβιάζεται,
χωρὶς νὰ στενοχωρῶ.
Μοῦ εἶπες, Κύριε, πὼς ἡ εὐγένεια
εἶναι συνώνυμη τῆς ἀγάπης.
παρὰ μέτρο ἀναφορᾶς μου νἆναι
Βοήθησε, Κύριε!