Με γενικεύσεις και ωραιοποιήσεις το κείμενο «προς το λαό»!
Δεν ξέρω καλοί μου Χριστιανοί αν κάνω λάθος – μακάρι να κάνω- αλλά στην διαπίστωση αυτή καταλήγω κάθε φορά που θα μελετήσω μία δήλωση η ανακοίνωση της διοικούσας Εκκλησίας αλλά και ενίοτε ορισμένων Ιεραρχών. Διακρίνω με σαφήνεια στα λόγια τους και στα πρόσωπά τους την προσπάθεια να κρατήσουν ισορροπίες να αρέσουν σ’ αυτούς που θα τους επευφημήσουν, που θα τους χειροκροτήσουν και θα τους στηρίξουν στην εκκλησιαστική τους εξουσία… Λησμονούν το «ει τις θέλει πρώτος είναι, έσται πάντων έσχατος και πάντων διάκονος»! Λησμονούν ότι θα πρέπει οι ίδιοι να είναι δοσμένοι και εξαρτημένοι πλήρως από το θέλημα του Θεού και όχι των ανθρώπων κατά το παράδειγμα των παιδιών που εξαρτώνται απόλυτα από τους γονείς τους. Και δυστυχώς διακρίνω ότι πολλοί Ιεράρχες μας αρέσκονται να καταστούν καλοί τραπεζοκόμοι και «φιλάνθρωποι» κατά το στυλ του νοσηρού παπισμού δίχως να προσδίδουν ως βασική προτεραιότητα στον πιστό την αιωνιότητα και σωτηρία… μέσω των διδαχών και των πράξεων του Κυρίου. Το γεγονός τούτο άλλωστε διαπιστώνεται από την σχεδόν παντελή απουσία της κατήχησης και του ουσιαστικού αποστολικού κηρύγματος… Ως εκ τούτου η όλη στάση τους δύναται να ταυτισθεί μ’ αυτήν των γραμματέων και φαρισαίων που έμεναν στους τύπους, που εξυπηρετούσαν ιδιοτελείς σκοπούς, που χρησιμοποιούσαν τον λόγο του Θεού προκειμένου να πλουτίζουν (για να εξασφαλίσουν τα γεράματά τους) και να αναπαύονται στα επισκοπικά ανάκτορα και στις πολυτελείς πολυθρόνες μίας νοσηρής εξουσίας! Και στο τέλος καταλήγουν να χάνουν παντελώς την ουσία να τυφλώνονται, να αδυνατούν να δουν το Φως και την Αλήθεια και να γίνονται έμμεσοι και άμεσοι σταυρωτές του Ιησού Χριστού. Η στάση των περισσοτέρων Ιεραρχών μας δυστυχώς εμπεριέχει κάθε είδους σκοπιμότητες, προσωπικές, πολιτικές, εκκλησιαστικές και δεν διαφέρει τις περισσότερες φορές απ’ αυτήν του Πάπα. Νοιάζονται και μοχθούν να μη θίξουν τα κακώς πραχθέντα μη τυχόν και στεναχωρήσουν το αρρωστημένο πολιτικό κατεστημένο… το οποίο υπηρετούν και στηρίζουν στο όνομα εννοιών και ιδεών, όπως ελευθερία, δημοκρατία που δυστυχώς έχουν διαστρεβλωθεί. Ναι καλέ μου Αρχιεπίσκοπε Ιερώνυμε έτσι είναι τα πράγματα. Δεν μπορείς να χαριεντίζεσαι και να χαϊδεύεις και να υποδέχεσαι τους συνειδητά αρνητές της πίστεως όπως λ. χ. τους προέδρους του ΠΑΣΟΚ, του ΣΥΡΙΖΑ και της ΔΗΜΑΡ αντί να τους καταγγέλεις στο ορθόδοξο ποίμνιο και να εφιστάς την προσοχή του γιά τους βαρείς αυτούς λύκους! Κι αυτό γιατί αυτοί ευθαρσώς διακηρύσσουν ότι η Ορθοδοξία πλέον δεν αποτελεί θεμέλιο της ελληνικής κοινωνίας και γι’ αυτό αγωνίζονται με κάθε τρόπο να την περιθωριοποιήσουν και να εκβάλουν από τη ζωή μας το χριστιανικό ήθος. Υποστηρίζουν τη βλασφημία, αρνούνται τα μυστήρια της πίστεώς μας λυσσωδώς πολεμούν την Εκκλησία αποδεχόμενοι αυτήν «ως αναγκαίο κακό» υποστηρίζοντας δήθεν την ανεξιθρησκεία!
Του Διονύση Μακρή