Θα μπορούσα να έχω απολαύσει τα πάντα στη ζωή μου αν δεν είχα βάλει ταμπέλα "δεν είναι για μένα, δεν το επιθυμώ". Το άλλο... Ακριβώς επειδή οι γύρω μου με πήγαιναν μόνιμα πίσω κάνοντάς με να με αμφισβητώ, αποφάσισα να επικεντρωθώ (έβαλα τις παρωπίδες μου, έκλεισα τα αυτιά μου για να μην δέχομαι κανέναν επηρεασμό), και πήγαινα ντουγρού με το κεφάλι κάτω σ' αυτό που μου υπαγόρευε το μέσα μου. Με αυτόν τον τρόπο κατάντησα να μπορώ να ζω μόνο στην μοναχικότητα. Μόνο μόνη μου έβρισκα την απόλυτη ηρεμία, όταν ήμουν με άλλους (ακόμα και με το παιδί μου) κάτι έπρεπε να κάνω, κάτι όχι φυσικό. Ήμουν εγώ και όλοι οι άλλοι. Τέλος κατάλαβα ότι το ότι ζω στα συννεφάκια έχει να κάνει με το ότι δεν θέλω να ζω στην πραγματικότητα. Ουσιαστικά είναι αποφυγή της πραγματικότητας, κάτι αντίστοιχο με αυτό που κάνει ο ναρκομανής.
Θα μπορούσα να έχω απολαύσει τα πάντα στη ζωή μου αν δεν είχα βάλει ταμπέλα "δεν είναι για μένα, δεν το επιθυμώ". Το άλλο... Ακριβώς επειδή οι γύρω μου με πήγαιναν μόνιμα πίσω κάνοντάς με να με αμφισβητώ, αποφάσισα να επικεντρωθώ (έβαλα τις παρωπίδες μου, έκλεισα τα αυτιά μου για να μην δέχομαι κανέναν επηρεασμό), και πήγαινα ντουγρού με το κεφάλι κάτω σ' αυτό που μου υπαγόρευε το μέσα μου. Με αυτόν τον τρόπο κατάντησα να μπορώ να ζω μόνο στην μοναχικότητα. Μόνο μόνη μου έβρισκα την απόλυτη ηρεμία, όταν ήμουν με άλλους (ακόμα και με το παιδί μου) κάτι έπρεπε να κάνω, κάτι όχι φυσικό. Ήμουν εγώ και όλοι οι άλλοι. Τέλος κατάλαβα ότι το ότι ζω στα συννεφάκια έχει να κάνει με το ότι δεν θέλω να ζω στην πραγματικότητα. Ουσιαστικά είναι αποφυγή της πραγματικότητας, κάτι αντίστοιχο με αυτό που κάνει ο ναρκομανής.