Ὅσο πιὸ βαθειὰ πιστεύει κάποιος ὅτι δὲν ἔχει τὴν ἀγάπη τῶν ἄλλων, τόσο περισσότερα πράγματα μεταφράζει σὰν ἀπόρριψη καὶ τόσο πιὸ ψηλὸ τεῖχος χτίζει γύρω ἀπὸ τὴν καρδία του, γιὰ νὰ προστατευθῇ.
Τὸ ἄτομο ποὺ πιστεύει ὅτι δὲν εἶναι ἄξιο νὰ ἀγαπηθῇ συμπεριφέρεται μὲ ἔναν ὄχι καὶ τόσο ἀξιαγάπητο τρόπο. Μπορεὶ να εἶναι ἀπόμακρο, μοναχικό, ἄστοργο ἤ προκλητικό.
Ἐπειδὴ συμπεριφέρεται ἔτσι οἱ ἄλλοι τοῦ φέρονται ἀνάλογα.
Ἀκόμη κι ἂν δὲν λέῃ ἠ δὲν κάνῆ κάτι ἄσχημο, μεταδίδει κύματά ποὺ δὲν ἔχουν ἀγάπη.
Οἱ ἄλλοι τὸ καταλαβαίνουν αὐτὸ καὶ ἀντιδροῦν ἀρνητικά.
Ὅταν πιστεύεις ὅτι εἶσαι ἀξιαγάπητος, τότε εἶσαι ἀνοικτός, ἐγκάρδιος καὶ στοργικὸς καὶ ἐκπέμπεις κύματα ἀγάπης, στὰ ὁποία οἱ ἄνθρωποι ἀνταποκρίνονται. Αἰσθάνονται ἀσφαλεῖς νὰ ἀνοικτοῦν σὲ ἐσέναν.
πηγή : Φιλονόη καὶ Φίλοι...