Όταν ούν μετά ταύτα πάντα επαναστή ο διάβολος τινι και ου δύναται προς αυτόν εν αγώνι, μάλλον δε προς τον ενισχύοντα αυτόν και βοηθούντα αυτώ, δι' όν ο άνθρωπος κατεπαίρεται αυτού και λαμβάνει παρ' αυτού δύναμιν και υπομονήν, ώστε το παχυμερές σώμα και υλικόν νικήσαι τον ασώματον και νοερόν, ηνίκα ούν ίδη ο εχθρός πασαν ταύτην την δύναμιν, ήνπερ εδέξατο ο άνθρωπος εκ του Θεού, και τάς έξω αισθήσεις αυτού εκ των ορωμένων πραγμάτων και των φωνών των ακουομένων μη ηττωμένας και τους λογισμούς αυτού υπό των κολακευμάτων και θωπευμάτων αυτού μη χαυνουμένους, τότε λοιπόν επιθυμεί ο δόλιος ζητήσαι τρόπον τινά του αποστήσαι τον βοηθούντα τον άνθρωπον, τον άγγελον εκείνον άπ' αυτού. Μάλλον δε επιθυμεί ο δόλιος τυφλώσαι τον νουν του ανθρώπου και βοηθούμενου, και εύρεθηναι αυτόν αβοήθητον, και κινήσαι εν αυτώ λογισμούς υπερηφανίας, ίνα δοκή, ότι υπό της εαυτού δυνάμεως όλη η ισχύς αύτη και αυτός εαυτώ τον πλούτον τούτον εκτήσατο και τη δυνάμει αυτού εφύλαξεν εαυτόν εκ του εναντίου και φονευτού.
Και ποτέ μεν λογίζεται, ότι εκ συμβεβηκότος ενίκησε τον εχθρόν, ποτέ δε, ότι δια την αδυναμίαν του εχθρού, και σιωπώ περί των άλλων τρόπων και των λογισμών της βλασφημίας, εξ ων εμπίπτει εις φόβον η ψυχή εκ της μνημης αυτών και μόνον ποτέ δε εν σχήματι των αποκαλύψεων των εκ του Θεού την πλάνην αυτού εις το μέσον φέρει και εν τοις ενυπνίοις αυτού δεικνύει αυτώ πράγματα. Και πάλιν εν εγρηγόρσει μορφούται εις άγγελον φωτός και πάντα ποιεί, ίνα δυνηθή πείσαι τον άνθρωπον κατά μικρόν και μικρόν συμφρονήσαι αυτώ,ίνα παραδοθή εις χείρας αυτού.
Εαν δε κρατήση τους λογισμούς αυτού εν ασφαλεία ο φρόνιμος άνθρωπος, μάλλον δε κράτηση την μνήμην του συνεργούντος αυτώ και ατενίση εις τον ουρανόν το όμμα της καρδίας αυτού, ίνα μη βλέπη τους ψιθυρίζοντας ταύτα εν αυτώ, πάλιν ο εχθρός επιτηδεύεται μηχανήσασθαι άλλους τρόπους.
Και ποτέ μεν λογίζεται, ότι εκ συμβεβηκότος ενίκησε τον εχθρόν, ποτέ δε, ότι δια την αδυναμίαν του εχθρού, και σιωπώ περί των άλλων τρόπων και των λογισμών της βλασφημίας, εξ ων εμπίπτει εις φόβον η ψυχή εκ της μνημης αυτών και μόνον ποτέ δε εν σχήματι των αποκαλύψεων των εκ του Θεού την πλάνην αυτού εις το μέσον φέρει και εν τοις ενυπνίοις αυτού δεικνύει αυτώ πράγματα. Και πάλιν εν εγρηγόρσει μορφούται εις άγγελον φωτός και πάντα ποιεί, ίνα δυνηθή πείσαι τον άνθρωπον κατά μικρόν και μικρόν συμφρονήσαι αυτώ,ίνα παραδοθή εις χείρας αυτού.
Εαν δε κρατήση τους λογισμούς αυτού εν ασφαλεία ο φρόνιμος άνθρωπος, μάλλον δε κράτηση την μνήμην του συνεργούντος αυτώ και ατενίση εις τον ουρανόν το όμμα της καρδίας αυτού, ίνα μη βλέπη τους ψιθυρίζοντας ταύτα εν αυτώ, πάλιν ο εχθρός επιτηδεύεται μηχανήσασθαι άλλους τρόπους.
