«Πίνε, πίνε το γλυκό πιοτό: πίνε ελεύθερα και με καλή καρδιά.
»Πίνε το θεϊκό πιοτό που γιατρεύει κάθε λύπη και πόνο».
«Μην αδειάζεις το ποτήρι, παρά με ένα φίλο μπιστικό, μ’ ένα φίλο που έχει ευγενικιά καρδιά, και μεγάλη αξία.
»Μη δέχεσαι το ποτήρι, παρά από ένα χέρι αγαπητό σαν το δικό σου: το ποτήρι θυμίζει τις χαρές εκείνης που το προσφέρει, κι εκείνη που το προσφέρει θυμίζει τις γλύκιες του κρασιού».
»Καθώς ο αέρας που περνά απάνω από τα μυροβόλα λουλούδια φέρνει μιαν ευωδία μεθυστική και γλυκιά,
»έτσι και τούτο το πιοτό, και γλυκό κρασί, ερχόμενο από τα μοσχομυρισμένα σου χεράκια, μου φέρνει μαζί του της σάρκας σου το μύρο και των χειλιών σου τη γλύκα».