2. Σκεφθείτε: επτά ολόκληρα χρόνια ζωής. Η επαχθέστερη φυλετική διάκριση που έγινε ποτέ.
3. Και μόνο τα επτά χρόνια αρκούν για να καταρρεύσει ο μύθος της καταπίεσης. Πού ακούστηκε οι καταπιεζόμενοι να ζουν περισσότερο από τους καταπιεστές;
5. Και ισχυρότερη καταπίεση από αυτήν της ενοχής δεν υπάρχει.
6. ‘Aντρας σημαίνει ένοχος. Για όλα.
8. Από όλα τα πολυεθνικά μονοπώλια το πιο αλλοτριωτικό είναι το μονοπώλιο της ενοχής. Και το έχετε εσείς!
9. Η ενοχή είναι που μας κόβει επτά χρόνια. Η ενοχή φέρνει τα εμφράγματα και τα έλκη.
13. Η ενοχή μας αγκαλιάζει τα πάντα: φταίμε για τον πληθωρισμό, για τους πολέμους, για την ενεργειακή κρίση – ακόμα και για τον καιρό.
14. Στην πραγματικότητα η μητριαρχία ουδέποτε έληξε. ‘Aλλαξε μόνο μορφή. Από την ωμή δικτατορία του ρόπαλου, έγινε η εξευγενισμένη τυραννία των πλεγμάτων.
16. Η κοινωνιολογική έρευνα έχει αποδείξει πως το 85% των αποφάσεων της οικογένειας παίρνονται άμεσα ή έμμεσα από τις γυναίκες (κυρίως έμμεσα).
17. Αριστουργήματα μακιαβελικής πολιτικής. Μας υποβάλλετε την απόφασή σας και μετά (αν τα πράγματα δεν πάνε καλά) μας θεωρείτε υπεύθυνους για αυτή.
19. Η φεμινιστική προπαγάνδα μας έχει ζαλίσει με την εικόνα της γυναίκας σκλάβας – που τρώει τα χέρια της στη μπουγάδα…
20. Και η εικόνα του άντρα υποζυγίου (του κουβαλητή) που δουλεύει για να χάνει η κυρία του στο κουμ-καν?
22. Και δε φτάνει που ζείτε επτά χρόνια περισσότερο από μας, είστε και προνομιούχες στον έρωτα.
23. Οι γυναίκες είναι ικανές για απεριόριστο αριθμό οργασμών την ημέρα – εσείς, κύριε, μπορείτε τρίπαξ?
25. Έτσι αν η κυρία είναι βραδυφλεγής, είσαι υποχρεωμένος να δουλεύεις δύο ώρες σαν χαμάλης – χρησιμοποιώντας όλες τις τεχνικές του Alex Comfort, των Masters και Johnson της Καμασούτρα και του Σουκιγιάκι για να χτυπήσουν κάποτε οι καμπάνες.
26. Αν δεν χτυπήσουν φταίει ο κωδωνοκρούστης. Ποτέ ο κώδων.
28. Α! Η τρομακτική τρωτότης του γυμνού άντρα – όπου μπορείτε με μια ματιά να προσμετρήσετε την ψυχική του κατάσταση!
29. Κι έχουμε και το καθημερινό ξύρισμα…
31. Υπάρχει πιο μεγάλο κέφι από τον έρωτα;
32. Αλλά ποιον πληρώνουν για αυτό; Όχι βέβαια τους άντρες . . .
34. Γοήτευαν, γλεντούσαν, κυβερνούσαν, διάλεγαν τους εραστές τους και αποσπούσαν περιουσίες για να δίνουν αυτό που η φύση χαρίζει δωρεάν σε όλους.
35. Σαν να τιμολογούμε τον ήλιο ή το οξυγόνο.
37. Κι εσείς, κυρίες μου, δεν είχατε ποτέ ανάγκη. Ο νόμος της προσφοράς και της ζήτησης πάντα μεροληπτούσε για σας.
38. Κι έχουμε και το καθημερινό ξύρισμα…
40. Δύο πράγματα μισούσα στη ζωή μου – το στρατιωτικό και την εργασία. Και μ’ έπιανε ζάλη όταν σκεφτόμουν πως το ωραίο φύλο – αυτονόητα – δεν είχε υποχρέωση ούτε για το ένα, ούτε για το άλλο.
41. Οι γυναίκες παραπονιούνται πως δεν πληρώνονται σαν άντρες. Έχετε δει όμως πολλές γυναίκες να εργάζονται «σαν άντρες».
43. Μια άλλη στατιστική όμως λέει πως οι γυναίκες λένε ψέματα σε μεγαλύτερο ποσοστό (58% έναντι 22%).
44. ‘Aρα η πρώτη στατιστική είναι ψευδής κατά 58%. ‘Aρα οι γυναίκες απατούν τους άντρες τους σε μεγαλύτερο ποσοστό.
46. Παρατηρήστε τα ζευγάρια σε μια λουτρόπολη. Όσο περνάνε τα χρόνια ο μέσος άντρας ολισθαίνει βαθμιαία στο ρόλο του ταλαιπωρημένου, ηλικιωμένου, καρτερικού συνταξιούχου. Είναι γεμάτος παραίτηση, εγκαρτέρηση και υποταγή.
47. Ενώ όσο περνάνε τα χρόνια η μέση γυναίκα μεταμορφώνεται σε μέγαιρα. Απαιτητική, φωνακλού, υστερική, αυταρχική, καταπιεστική… πεθερά.
49. Και το δικό μας πρόσωπο θέλει και καθημερινό ξύρισμα!
51. Η απελευθέρωση της γυναίκας είναι για τις γυναίκες η μεγαλύτερη παγίδα – και για μας η τελευταία ελπίδα.
52. Έτσι και ολοκληρωθεί, σωθήκαμε! Τι είναι το να πλύνεις τρία πιάτα, μπροστά στο να κουβαλάς όλες τις ευθύνες (και την ενοχή) του κόσμου?
53. Φαινομενικά η απελευθέρωση της γυναίκας θέλει να καταρρίψει την εξωτερική καταπίεση – ελπίζοντας πως θα συντηρήσει την εσωτερική.
55. Έτσι η «απελευθέρωση» της γυναίκας θα γίνει η απελευθέρωση του άντρα.
56. (Και θα πάψω επιτέλους να ανοίγω τις πόρτες και να κρατάω παλτά. Ποτέ δεν κατάλαβα το γιατί.)
58. Θα δείτε ποιος θα αισθάνεται ένοχος όταν (και οπότε) δεν υφίσταται ερωτική διέγερση.
59. Θα δείτε ποιος θα βγάζει χαρτζιλίκι κάνοντας το (κατά εξοχήν) κέφι του…
61. Αφήστε τις γυναίκες να μαίνονται κατά των φαλλών. Θα τους κάνουν έτσι είδος «ουσιώδες εν ανεπαρκεία»
thessalonikiartsandculture.gr