Εφ. δ' 1-32
| Η ενότητα του Σώματος του Χριστού | |
| 1 Παρακαλῶ οὖν ὑμᾶς ἐγὼ ὁ δέσμιος ἐν Κυρίῳ ἀξίως περιπατῆσαι τῆς κλήσεως ἧς ἐκλήθητε, 2 μετὰ πάσης ταπεινοφροσύνης καὶ πρᾳότητος, μετὰ μακροθυμίας, ἀνεχόμενοι ἀλλήλων ἐν ἀγάπῃ, 3 σπουδάζοντες τηρεῖν τὴν ἑνότητα τοῦ Πνεύματος ἐν τῷ συνδέσμῳ τῆς εἰρήνης. 4 ἓν σῶμα καὶ ἓν Πνεῦμα, καθὼς καὶ ἐκλήθητε ἐν μιᾷ ἐλπίδι τῆς κλήσεως ὑμῶν· 5 εἷς Κύριος, μία πίστις, ἓν βάπτισμα· 6 εἷς Θεὸς καὶ πατὴρ πάντων, ὁ ἐπὶ πάντων, καὶ διὰ πάντων, καὶ ἐν πᾶσιν ἡμῖν. 7 ῾Ενὶ δὲ ἑκάστῳ ἡμῶν ἐδόθη ἡ χάρις κατὰ τὸ μέτρον τῆς δωρεᾶς τοῦ Χριστοῦ. 8 διὸ λέγει· ἀναβὰς εἰς ὕψος ᾐχμαλώτευσεν αἰχμαλωσίαν καὶ ἔδωκε δόματα τοῖς ἀνθρώποις. 9 τὸ δὲ ἀνέβη τί ἐστιν εἰ μὴ ὅτι καὶ κατέβη πρῶτον εἰς τὰ κατώτερα μέρη τῆς γῆς; 10 ὁ καταβὰς αὐτός ἐστι καὶ ὁ ἀναβὰς ὑπεράνω πάντων τῶν οὐρανῶν, ἵνα πληρώσῃ τὰ πάντα. 11 καὶ αὐτὸς ἔδωκε τοὺς μὲν ἀποστόλους, τοὺς δὲ προφήτας, τοὺς δὲ εὐαγγελιστάς, τοὺς δὲ ποιμένας καὶ διδασκάλους, 12 πρὸς τὸν καταρτισμὸν τῶν ἁγίων εἰς ἔργον διακονίας, εἰς οἰκοδομὴν τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ, 13 μέχρι καταντήσωμεν οἱ πάντες εἰς τὴν ἑνότητα τῆς πίστεως καὶ τῆς ἐπιγνώσεως τοῦ υἱοῦ τοῦ Θεοῦ, εἰς ἄνδρα τέλειον, εἰς μέτρον ἡλικίας τοῦ πληρώματος τοῦ Χριστοῦ, 14 ἵνα μηκέτι ὦμεν νήπιοι, κλυδωνιζόμενοι καὶ περιφερόμενοι παντὶ ἀνέμῳ τῆς διδασκαλίας, ἐν τῇ κυβείᾳ τῶν ἀνθρώπων, ἐν πανουργίᾳ πρὸς τὴν μεθοδείαν τῆς πλάνης, 15 ἀληθεύοντες δὲ ἐν ἀγάπῃ αὐξήσωμεν εἰς αὐτὸν τὰ πάντα, ὅς ἐστιν ἡ κεφαλή, ὁ Χριστός, 16 ἐξ οὗ πᾶν τὸ σῶμα συναρμολογούμενον καὶ συμβιβαζόμενον διὰ πάσης ἁφῆς τῆς ἐπιχορηγίας κατ' ἐνέργειαν ἐν μέτρῳ ἑνὸς ἑκάστου μέρους τὴν αὔξησιν τοῦ σώματος ποιεῖται εἰς οἰκοδομὴν ἑαυτοῦ ἐν ἀγάπῃ. | 1 Παρακαλώ λοιπόν εσάς, εγώ ο δέσμιος για τον Κύριο, να περπατήσετε άξια προς την κλήση που κληθήκατε, 2 με κάθε ταπεινοφροσύνη και πραότητα, με μακροθυμία, ανεχόμενοι ο ένας τον άλλο με αγάπη, 3 φροντίζοντας να τηρείτε την ενότητα του Πνεύματος με το σύνδεσμο της ειρήνης. 4 Ένα σώμα και ένα Πνεύμα, καθώς και κληθήκατε σε μια ελπίδα, αυτήν της κλήσης σας. 5 Ένας Κύριος, μία πίστη, ένα βάφτισμα, 6 ένας Θεός και Πατέρας όλων, που είναι πάνω σε όλους και διαμέσου όλων και μέσα σε όλους. 7 Και ξεχωριστά στον καθέναν από εμάς δόθηκε η χάρη κατά το μέτρο της δωρεάς του Χριστού. 8 Γι’ αυτό λέει: Όταν ανέβηκε ψηλά, αιχμαλώτισε αιχμαλώτους. έδωσε δώρα στους ανθρώπους. 9 – Όμως το “ανέβηκε” τι σημαίνει παρά ότι και κατέβηκε στα κατώτερα μέρη της γης; 10 Εκείνος που κατέβηκε αυτός είναι και που ανέβηκε πάνω απ’ όλους τους ουρανούς, για να γεμίσει τα πάντα. 11 Και αυτός έδωσε άλλους αποστόλους, άλλους προφήτες, άλλους ευαγγελιστές, άλλους ποιμένες και δασκάλους, 12 με σκοπό τον καταρτισμό των αγίων σε έργο διακονίας, για την οικοδομή του σώματος του Χριστού, 13 μέχρι να καταλήξουμε όλοι στην ενότητα της πίστης και της επίγνωσης του Υιού του Θεού, σε άνθρωπο τέλειο, στο μέτρο του πλήρους αναστήματος του Χριστού. 14 για να μην είμαστε πια νήπια, που να κλυδωνιζόμαστε και να περιφερόμαστε από κάθε άνεμο της διδασκαλίας με την απάτη των ανθρώπων, με την πανουργία τους στα τεχνάσματα της πλάνης, 15 αλλά, βιώνοντας την αλήθεια με αγάπη, να αυξήσουμε σ’ αυτόν στα πάντα, ο οποίος είναι η κεφαλή, ο Χριστός. 16 Από αυτόν όλο το σώμα συναρμολογείται και συνενώνεται μέσω της άφθονης προσφοράς κάθε συνδέσμου κατά την ενέργεια με μέτρο κάθε μέρους ξεχωριστά και γίνεται η αύξηση του σώματος για οικοδομή δική του με αγάπη. |
| Η παλιά και η νέα ζωή | |
| 17 Τοῦτο οὖν λέγω καὶ μαρτύρομαι ἐν Κυρίῳ, μηκέτι ὑμᾶς περιπατεῖν καθὼς καὶ τὰ λοιπὰ ἔθνη περιπατεῖ ἐν ματαιότητι τοῦ νοὸς αὐτῶν, 18 ἐσκοτισμένοι τῇ διανοίᾳ, ὄντες ἀπηλλοτριωμένοι τῆς ζωῆς τοῦ Θεοῦ διὰ τὴν ἄγνοιαν τὴν οὖσαν ἐν αὐτοῖς διὰ τὴν πώρωσιν τῆς καρδίας αὐτῶν, 19 οἵτινες, ἀπηλγηκότες, ἑαυτοὺς παρέδωκαν τῇ ἀσελγείᾳ εἰς ἐργασίαν ἀκαθαρσίας πάσης ἐν πλεονεξίᾳ. 20 ὑμεῖς δὲ οὐχ οὕτως ἐμάθετε τὸν Χριστόν, 21 εἴγε αὐτὸν ἠκούσατε καὶ ἐν αὐτῷ ἐδιδάχθητε, καθώς ἐστιν ἀλήθεια ἐν τῷ ᾿Ιησοῦ, 22 ἀποθέσθαι ὑμᾶς κατὰ τὴν προτέραν ἀναστροφὴν τὸν παλαιὸν ἄνθρωπον τὸν φθειρόμενον κατὰ τὰς ἐπιθυμίας τῆς ἀπάτης, 23 ἀνανεοῦσθαι δὲ τῷ πνεύματι τοῦ νοὸς ὑμῶν 24 καὶ ἐνδύσασθαι τὸν καινὸν ἄνθρωπον τὸν κατὰ Θεὸν κτισθέντα ἐν δικαιοσύνῃ καὶ ὁσιότητι τῆς ἀληθείας. | 17 Αυτό, λοιπόν, λέω και επιβεβαιώνω, έχοντας κοινωνία με τον Κύριο: να μη περπατάτε πια καθώς και οι εθνικοί περπατούν μέσα στη ματαιότητα του νου τους, 18 που είναι σκοτισμένοι στη διάνοια, αποξενωμένοι από τη ζωή του Θεού εξαιτίας της άγνοιας που υπάρχει μέσα τους και εξαιτίας της πώρωσης της καρδιάς τους. 19 Οι οποίοι, αφού έχουν γίνει αναίσθητοι, παράδωσαν τους εαυτούς τους στην ασέλγεια, για να εργάζονται κάθε ακαθαρσία αχόρταγα. 20 Εσείς όμως δε μάθατε έτσι το Χριστό, 21 αν βέβαια ακούσατε αυτόν και διδαχτήκατε ενωμένοι με αυτόν, κατά τον τρόπο που υπάρχει η αλήθεια στον Ιησού: 22 να αποβάλετε τον παλιό άνθρωπο που φθείρεται κατά τις επιθυμίες της απάτης σύμφωνα με την προηγούμενη συμπεριφορά σας, 23 και να ανανεώνεστε στο πνεύμα του νου σας 24 και να ντυθείτε τον καινούργιο άνθρωπο που χτίστηκε κατά Θεό με αληθινή δικαιοσύνη και οσιότητα. |
| Κανόνες για τη νέα ζωή | |
| 25 Διὸ ἀποθέμενοι τὸ ψεῦδος λαλεῖτε ἀλήθειαν ἕκαστος μετὰ τοῦ πλησίον αὐτοῦ· ὅτι ἐσμὲν ἀλλήλων μέλη. 26 ὀργίζεσθε, καὶ μὴ ἁμαρτάνετε· ὁ ἥλιος μὴ ἐπιδυέτω ἐπὶ τῷ παροργισμῷ ὑμῶν, 27 μηδὲ δίδοτε τόπον τῷ διαβόλῳ. 28 ὁ κλέπτων μηκέτι κλεπτέτω, μᾶλλον δὲ κοπιάτω ἐργαζόμενος τὸ ἀγαθὸν ταῖς χερσίν, ἵνα ἔχῃ μεταδιδόναι τῷ χρείαν ἔχοντι. 29 πᾶς λόγος σαπρὸς ἐκ τοῦ στόματος ὑμῶν μὴ ἐκπορευέσθω, ἀλλ' εἴ τις ἀγαθὸς πρὸς οἰκοδομὴν τῆς χρείας, ἵνα δῷ χάριν τοῖς ἀκούουσι. 30 καὶ μὴ λυπεῖτε τὸ Πνεῦμα τὸ ῞Αγιον τοῦ Θεοῦ, ἐν ᾧ ἐσφραγίσθητε εἰς ἡμέραν ἀπολυτρώσεως. 31 πᾶσα πικρία καὶ θυμὸς καὶ ὀργὴ καὶ κραυγὴ καὶ βλασφημία ἀρθήτω ἀφ' ὑμῶν σὺν πάσῃ κακίᾳ. 32 γίνεσθε δὲ εἰς ἀλλήλους χρηστοί, εὔσπλαγχνοι, χαριζόμενοι ἑαυτοῖς καθὼς καὶ ὁ Θεὸς ἐν Χριστῷ ἐχαρίσατο ἡμῖν. | 25 Γι’ αυτό, να αποβάλετε το ψέμα και να μιλάτε την αλήθεια καθένας με τον πλησίον του, γιατί είμαστε μέλη ο ένας του άλλου. 26 Οργίζεστε και μην αμαρτάνετε. Ο ήλιος ας μη δύει πάνω στον παροργισμό σας, 27 μήτε να δίνετε τόπο στο Διάβολο. 28 Όποιος κλέβει ας μην κλέβει πια, αλλά μάλλον ας κοπιάζει και ας εργάζεται το αγαθό με τα ίδια του τα χέρια, για να έχει να μεταδίδει σ’ αυτόν που έχει ανάγκη. 29 Κανένας λόγος σάπιος ας μη βγαίνει από το στόμα σας, αλλά μόνο αν έχετε κάποιον αγαθό για οικοδομή την ώρα της ανάγκης, ώστε να δώσει χάρη σ’ αυτούς που ακούν. 30 Και μη λυπείτε το Πνεύμα το Άγιο του Θεού, με το οποίο σφραγιστήκατε για την ημέρα της απολύτρωσης. 31 Κάθε πικρία και θυμός και οργή και κραυγή και βλαστήμια ας αφαιρεθεί από εσάς μαζί με κάθε κακία. 32 Και να γίνεστε ο ένας στον άλλο καλόβουλοι, εύσπλαχνοι, συγχωρώντας ο ένας τον άλλο καθώς και ο Θεός σάς συγχώρεσε μέσω του Χριστού. |
