Η ίδια η πράξη της δημιουργίας μέσω της οποίας το μη εκδηλωμένο παίρνει υπόσταση είναι μια παλμική συχνότητα. Οι κραδασμοί αυτής της πρωταρχικής συχνότητας μειώνονται ανάλογα με το βάρος της ύλης το οποίο προσπαθεί να δονήσει. Είναι ο παγκόσμιος ρυθμός ο οποίος διέρχεται και συντονίζει όλη την πλάση.




Μπορούμε λοιπόν κάθε φορά που τελειώνει η μέρα να ρωτήσουμε τη συνείδησή μας:

- Τι εικόνα προβάλλαμε σήμερα ;
- Πως σπαταλήσαμε το χρόνο μας στη γη ;
- Πόσο αξιοποιήσαμε την μέρα μας ;
- Πόσο Φως ή Αλήθεια μεταφέραμε μέσα από το σώμα μας ;
- Πόσο επανασυνδεθήκαμε με τον ανώτερο εαυτό μας ;
- Γιατί ξεχάσαμε την αληθινή θεότητά μας ;
- Γιατί χάσαμε την αγάπη και τον σεβασμό ο ένας για τον άλλον ;
- Γιατί απομακρυνθήκαμε από την μακαριότητα, την ειρήνη, τη δύναμη, τη σοφία ;
- Αν κρύβουμε αυτές τις ιδιότητες μέσα μας, γιατί δεν είμαστε σε επαφή μαζί τους ;
- Μήπως τελικά προβάλαμε περισσότερο «εγώ» και λιγότερο «Θεό»;

okloios