Σκοπός αυτού του άρθρου είναι να επιστήσει την προσοχή σε όλους τους αναγνώστες μας για ένα πολύ σημαντικό θέμα που έχουμε θίξει ξανά και στο παρελθόν: Τις επιστημονικές αλήθειες και τα επιστημονικά δεδομένα που πλαισιώνονται με “αδιάσειστες” αποδείξεις. Είναι η εποχή που ο άνθρωπος πρέπει να αφυπνιστεί και να κατανοήσει ότι κανείς δεν μπορεί να του υποδείξει την αλήθεια και το “σωστό” δρόμο. Ο μόνος υπεύθυνος για αυτό είναι ο ίδιος.
Σε έναν υλιστικό κόσμο, όπως ο σημερινός, οι άνθρωποι έχουν θεοποιήσει τον “ορθολογισμό”. Και δεν θα διαφωνήσουμε καθόλου για το πόσο σημαντικός είναι ο ορθολογισμός και η λογική για τη συνοχή και τη διατήρηση των κοινωνιών. Το ερώτημα όμως είναι: Ποιος καθορίζει τι είναι ορθολογιστικό και τι όχι; Η κοινή αντίληψη είναι ότι ο Θεός Ορθολογισμός βασίζεται στη Θεά Επιστήμη, η οποία με όπλο την Ημίθεη Έρευνα καταδεικνύει την μοναδική Αλήθεια.
Ο λόγος που αναφερόμαστε σε θεούς και θεές είναι διότι στην πραγματικότητα ο σημερινός δήθεν υλιστής άνθρωπος πιστεύει απλά σε ένα άλλο σύστημα πεποιθήσεων από ότι ο Χριστιανός, ο Βουδιστής ή οι αρχαίοι μας πρόγονοι. Ο Υλισμός είναι η μεγαλύτερη θρησκεία του σύγχρονου πολιτισμού, όπου ο Πατήρ είναι το χρήμα, ο Υιός είναι ο Ορθολογισμός και το Άγιο Πνεύμα, η Επιστήμη.
Και ενώ ο καθένας μπορεί να πιστεύει όπου θέλει, ελευθερία έχουμε εξάλλου, είναι ζωτικής σημασίας να κατανοηθεί ότι η Επιστήμη δεν είναι άλλο παρά μια ακόμη θρησκεία ή τουλάχιστον αυτό απέγινε. Έχει αυθεντίες, αγίους, ιερατεία, αιρέσεις, αφορισμούς, μετράει εκατομμύρια νεκρούς στο διάβα της και πάνω απ’ όλα έχει ένα δόγμα: “Αποδέξου μόνο ό,τι αντιλαμβάνεσαι με τις αισθήσεις σου”. Γιατί; Γιατί έτσι! Δόγμα είναι!
Εάν όμως η επιστήμη είναι απλώς άλλη μια θρησκεία, τότε πάλι δεν υπάρχει πρόβλημα. Τι γίνεται όμως όταν κι αυτή η θρησκεία όπως όλες οι άλλες είναι γεμάτη αιρέσεις επίσης; Και τι γίνεται όταν η κάθε πλευρά κατηγορεί την άλλη ότι είναι αίρεση;
Τότε ο άνθρωπος επιλέγει να πιστέψει δύο φορές, μια την επιστήμη στο σύνολό της και έπειτα μία από τις αιρέσεις της, την οποία βαφτίζει ορθολογιστική και ασπάζεται δογματικά, περνώντας τη γνώση στα παιδιά του και στις υπόλοιπες γενεές.
Αν θέλουμε όμως πραγματικά να ονομαζόμαστε σκεπτόμενοι και ελεύθεροι άνθρωποι, τότε οφείλουμε να μελετήσουμε όλες τις απόψεις. Όταν θα έχετε χρόνο, σας προσκαλούμε να ερευνήσετε στο διαδίκτυο και ειδικά στο ξενόγλωσσο διαδίκτυο, όλα όσα πιστεύετε ότι αποτελούν “αλήθειες”. Κάποια ενδιαφέροντα ερωτήματα παραθέτουμε κι εμείς παρακάτω.
Πόσο νερό χρειάζεται να πιει ο άνθρωπος;
Προλαμβάνουν τα αντιοξειδωτικά τον καρκίνο;
Θεραπεύουν πραγματικά τα φάρμακα;
Έχουν βοηθήσει ποτέ τα εμβόλια στην εξάλειψη των ασθενειών;
Υπάρχουν Ψυχικές Ασθένειες;
Βλάπτουν τα ζωικά λιπαρά;
Να τρώω τροφές με γλουτένη ή χωρίς γλουτένη;
Βλάπτει η χοληστερίνη την καρδιά;
Βοηθούν τα συμπληρώματα διατροφής στην υγεία;
Υπάρχουν αποδείξεις ότι οι Εναλλακτικές Θεραπείες θεραπεύουν;
Τι ποσοστό ανθρώπων θεραπεύονται από μόνοι τους από σοβαρές παθήσεις χωρίς καμία απολύτως εξωτερική παρέμβαση;
Πόσες επιστημονικές θεωρίες έχουν ανατραπεί από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα;
Κάνοντας αυτές τις αναζητήσεις, θα ανακαλύψετε ότι υπάρχει ένας καταιγισμός αντικρουόμενων πληροφοριών, όπου η μία πλευρά κατηγορεί την άλλη ως αιρετική, να μη σας πούμε και σατανική ακόμα. Όλες οι πλευρές παρουσιάζουν με ορθολογιστικό τρόπο αυτό που πρεσβεύουν, όλες βασίζονται σε επιστημονικές έρευνες και στατιστική. Άρα… η ερώτηση τελικά, ακόμα και στην ίδια την επιστήμη είναι πάλι η ίδια: Τι να πιστέψω;
Αν θέλουμε όμως πραγματικά να είμαστε ελεύθεροι και κύριοι του εαυτού μας, χωρίς να γινόμαστε τα πιόνια χειραγώγησης κανενός διεστραμμένου νου, τότε οφείλουμε να μελετήσουμε όλες τις απόψεις απροκατάληπτα και μόνο τότε, όταν είμαστε σίγουροι ότι τις έχουμε μελετήσει απροκατάληπτα, μπορούμε να πούμε “Επιλέγω να ακολουθήσω αυτό τον δρόμο, όχι γιατί είναι η Αλήθεια αλλά γιατί αυτός μου ταιριάζει σε αυτή τη φάση της ζωής μου”, Αύριο βλέπουμε…”.
Μην δογματίζεστε λοιπόν, σε τίποτα και μην αποκλείετε τίποτα. Ζήστε με επίγνωση ως συνειδητοί – ελεύθεροι άνθρωποι. Τίποτα λιγότερο δεν σας αξίζει.
