Ο Κρισναμούρτι κάνει διάκριση ανάμεσα στην πραγματικότητα και την αλήθεια . Όταν χρησιμοποιεί την έννοια «πραγματικότητα» αναφέρεται σε μια νοητική κατασκευή ,που είναι προκατασκευασμένη προβολή του παρελθόντος . Είναι μια υλικο-ψυχολογική διαδικασία, που αναγκαστικά εξαρτάται από ένα αντικείμενο ή μια ιδέα . Η σκέψη αφορά πάντα κάποιο αντικείμενο, χονδροειδές ή λεπτοφυές, φυσικό ή ψυχολογικό. Ποτέ δεν είναι ανεξάρτητη. «Ανεξάρτητη σκέψη» είναι μια αντίφαση. «Πραγματικότητα» είναι όλο αυτό που συλλαμβάνεται με τη σκέψη. Η πραγματικότητα , όπως το θέτει ο Κρισναμούρτι , προέρχεται από τα «πράγματα» ( res ) και από οτιδήποτε η σκέψη παράγει , κατασκευάζει ή αντανακλά με αυτά.
Σύμφωνα με τον Κρισναμούρτι , «πραγματικότητα» είναι ο νους ή η συνείδηση με τις περιεχόμενες σκέψεις της. Το περιεχόμενο περιλαμβάνει το πραγματικό , καθώς και την ψυχολογική γνώση .. Το πραγματικό περιεχόμενο είναι η γνώση που είναι λογική και χρήσιμη για τη βιολογική ευημερία της ανθρωπότητας . Περιλαμβάνει την επιστημονική , την τεχνολογική , τη σημασιολογική , την ποσοτική και την ιστορική γνώση ή πληροφορίες , ενώ το ψυχολογικό περιεχόμενο είναι ένα μπερδεμένο συνονθύλευμα ανορθολογισμού και φανταστικής (ψευδο) γνώσης . Αποτελείται από τις αυταπάτες -τις πεποιθήσεις , τις ελπίδες , τις εικόνες , τα σύμβολα – που εφευρέθηκαν από τη σκέψη ως μέσο διαφυγής από την εσωτερική φτώχεια και την ψυχολογική ανασφάλεια .
Το ψυχολογικό περιεχόμενο αποτελεί τον κοινό νου που είναι εξαρτημένος, κατακερματισμένος , εγωκεντρικός , αντιφατικός , αλληλοσυγκρουόμενος , συγχυτικός , αγχώδης , ανασφαλής , ζηλιάρης , επιθετικός , διεφθαρμένος , βίαιος , πολεμοχαρής, ανέντιμος και παράφρων .
Φυσικά εδώ δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να ξεχνάμε ότι ο Κ. αναφέρεται στον μηχανικό νου των επιθυμιών (kama manas) και δεν θα πρέπει να μεταφέρουμε αυτούς τους χαρακτηρισμούς στην καθαρή Νόηση (manas) ή την Ενορατική Νόηση (budhi,Μπούντι). Τα πνευματικά κείμενα ασφαλώς έχουν την καταγωγή τους σε ανώτερες καταστάσεις συνείδησης και δεν πρέπει να συγχέονται με τα προϊόντα της κοινής και εξαρτημένης σκέψης. Όταν ένας ασυνείδητος νους προσεγγίζει φαντασιακά και μιμείται τις ανώτερες επιγνώσεις, δεν μπορεί στο παραμικρό να μειώσει την αξία τους!…. Το κακό με τον Κ. είναι ότι παραβλέπει τελείως αυτή τη διάκριση στις ομιλίες του, με αποτέλεσμα να δημιουργείται παρερμηνεία από όσους δεν έχουν μια ευρύτερη θεώρηση.
Ο Κ. αναφέρεται σαφώς στο ευρύτερο και κοινό ψυχολογικό περιεχόμενο της ανθρώπινης συνείδησης. Μιλάει για αυτό το περιεχόμενο, με το οποίο έχει ζήσει το μεγάλο πλήθος των ανθρώπων , εδώ και εκατομμύρια χρόνια . Στερείται αυτογνωσίας και αυτοσυνείδησης, καθορίζεται από εξωτερικούς προγραμματισμούς και τείνει στην αυτοκαταστροφή Αλλά Κρισναμούρτι δεν καταδικάζει την ανθρώπινη πραγματικότητα στην ψυχολογική της δομή, αλλά στο επιφανειακό και επίκτητο περιεχόμενό της.
Το ψυχολογικό περιεχόμενο είναι μόνο το όνομα και η μορφή και όχι η αληθινή φύση της ανθρωπότητας .. Ο ίδιος επισημαίνει, : « Η μοναδικότητα του ατόμου δεν έγκειται στο επιφανειακό, αλλά στην πλήρη ελευθερία από το περιεχόμενο της συνείδησης». Το έργο της φιλοσοφίας (Πραγμάτωσης) είναι να σπάσει τα δεσμά της εξαρτημένης συνείδησης . Είναι για το τέλος της κυριαρχίας του ψυχολογικού περιεχομένου του ανθρώπινου νου. Ο ήσυχος , προσεχτικός και καθαρός Νους τότε μπορεί να καθρεφτίσει χωρίς παραμορφώσεις την Αλήθεια. Αναγέννηση είναι η κατανόηση της αλήθειας που είναι αποτέλεσμα της κενότητας του νου. Η αλήθεια είναι ο Νους που δεν περιέχει « πράγματα» που κατασκευάζει η σκέψη. Είναι ελευθερία, η οποία είναι εντελώς ανεξάρτητη από τη σκέψη . Είναι ο Νους απελευθερωμένος από το περιεχόμενο της διαίρεσης , της αντίφασης , της συγκρούσης και ούτω καθεξής . Είναι ο Νους που είναι Ολόκληρος και Υγιής. Η (πνευματική) αλήθεια είναι το « Τίποτα» . Είναι ο «άδειος» και διαυγής Νους .
