ἐκμηδενισμένος καὶ μειδιᾷς ἐσωτερικῶς ὑπερὴφανος διὰ τὴν ὕβριν:
- Αὐτὸ εῖναι νίκη.
῞Οταν ἡ καλωσύνη σου κακολογῆται, ὅταν αἱ ἐπιθυμίαι σου
πολεμοῦνται, ἡ καλαισθησία σου προσβάλλεται, ἡ συμβουλή σου
περιφρονῆται, αἱ γνῶμαι σου γελοιοποιοῦνται, σὺ δὲ δέχεσαι ὅλα
αὐτὰ μὲ σιγὴν ὑπομονῆς καὶ ἀγάπης:
- Αὐτὸ εἶναι νίκη.
῞Οταν εἶσαι εὐχαριστημένος μὲ οἵανδήττοτε τροφήν, μὲ
οἱονδήποτε ἔνδυμα, οἱονδήποτε κλῖμα, οἱανδήποτε συναναστροφήν, οἱανδήποτε μοναξιάν, οἱανδήποτε διακοπήν:
- Αὐτὸ εἶναι νίκη.
῞Οταν ὑπομένῃς πᾶσαν ἀταξίαν, πᾶσαν ἀνωμαλίαν, πᾶσαν
ἀπροσεξίαν εἰς χρόνον καὶ τόπον, πᾶσαν ἐνόχλησιν:
- Αὐτὸ εἶναι νίκη.
῞Οταν ἠμπορῇς νὰ ἀντιμετωπίζῃς τὴν κενὴν ἀνοησίαν, τὸν
παραλογισμόν, τὴν διανοητικὴν ἀναισθησίαν καὶ ὑπομένῃς όλα
αὐτά, ὅπως τὰ ὑπέμεινεν ὁ Ἰησοῦς:
- Αὐτὸ εἶναι νίκη.
῞Οταν ποτέ δέν ἀρέσκεσαι νὰ περιαυτολογῆς ἢ νὰ ἀπαριθμῇς
τὰ ἰδικά σου καλὰ ἔργα ἢ νὰ ἐπιδιώκῃς, ἐπιμόνως ἐπαίνους, ὅταν
δύνασαι ἀληθῶς νὰ ἀρέσκεσαι νὰ εἶσαι ἄγνωστος:
- Αὐτὸ εἶναι νίκη
Λόγος μνημόσυνος εἰς Γεώργιον Β’,
1949 Γ. Π. Οἰκονόμου
