Δοξολογία.
Βασιλεῦ τῶν αἰώνων, Κύριε Θεέ, Πάτερ παντοκράτορ, συναισθανόμεθα ὅτι εἴμεθα ὅλως ἀνάξιοι ἕνεκα τῶν ἁμαρτιῶν μας, ὅπως ἀτενίσωμεν εἰς τὸ ὕψος τῆς δόξης Σου καὶ ἐπικαλεσθῶμεν τὸ ἅγιον Ὄνομά Σου· ἀλλά, θαρροῦντες εἰς τὴν μεγάλην Σου άγαθότητα καὶ φιλανθρωπίαν, τολμῶμεν, ἵνα ἐν ταπεινώσει ψυχῆς προσκυνήσωμεν, ὡς εἶναι δίκαιον καὶ πρέπον εἰς τὴν μεγαλειότητα τῆς δόξης Σου, καὶ δοξάσωμεν τὸ ὑπερύμνητον καὶ ὑπερένδοξον καὶ ὑπεράγιον Ὄνομά Σου, καὶ τοῦ Μονογενοῦς Σου Υἱοῦ, καὶ τοῦ ᾿Αγίου Σου Πνεύματος.
᾿Αναγνωρίζομεν. Πάτερ οὐράνιε, καὶ ὁμολογοῦμεν ὅτι Σὺ εἶσαι ὁ ἀληθὴς Θεός, ἄναρχος, αἰώνιος, ἀναλλοίωτος, ἔχων ἐν σεαυτῷ καὶ ἐξ ἑαυτοῦ πᾶν ἀγαθόν, πᾶσαν τελειότητα.
Σὺ εἶσαι ὁ Δημιουργός πάσης τῆς κτίσεως, τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς, τῶν ὁρατῶν καὶ ἀοράτων ὄντων, τοῦ Σύμπαντος.
Είσαι ὁ Παντοδύναμος, ἔχων τὴν δύναμιν ἄνευ ὁρίου, ἄπειρον.
Εἶσαι ὁ Πάνσοφος καὶ Παγγνώστης.
Εἶσαι ὁ Πανάγιος καὶ Πανάγαθος· εἶσαι ὅλος ἀγάπη.
Σὺ διὰ τῆς παντοδυναμίας Σου καὶ τῆς πανσόφου προνοίας Σου συνέχεις καὶ συγκρατεῖς τὴν ὅλην δημιουργίαν, τὸ Σύμπαν.
Συγκρατεῖς καὶ διευθύνεις τὰ πάντα ἐν ἁρμονίᾳ καὶ τελείᾳ τάξει.
Σὺ διὰ τῆς ἀπείρου Σου δυνάμεως κατευθύνεις ἕκαστον δημιούργημα καὶ πάντα ὁμοῦ εἰς τὸν προορισμόν, τὸν ὁποῖον ἐξ ἀρχῆς ἔχεις ὁρίσει δι' ἕκαστον καὶ δι' ὅλα.
Σὺ εἶσαι τὸ πᾶν διὰ πάντα καὶ εἰς Σὲ ἀποβλέπουσι πάντα τὰ δημιουργήματά Σου.
Ὡς πνεῦμα ἄπειρον ὅπου εἶσαι, εὑρίσκεσαι πανταχοῦ παρὼν καὶ πληροῖς τὰ πάντα.
Δὲν ὑπάρχει οὐδέν, ἀπολύτως οὐδέν, οὔτε ἐν τῷ οὐρανῷ οὔτε ἐν τῇ γῇ, τὸ ὁποῖον νὰ εἶναι ἀφανές ἐνώπιόν Σου.
Οἱ διαλογισμοὶ ἡμῶν, τὰ νοήματα, αἱ ἐπιθυμίαι, τὰ κινήματα τῶν καρδιῶν μας, τὰ θελήματα καὶ βουλεύματα τῶν ψυχῶν μας, οἱ λόγοι μας καὶ αἱ προθέσεις μας, οἱ σκοποί μας καὶ αἱ πράξεις μας, ὅλος ὁ ἔσω καὶ ἔξω ἄνθρωπος, τὰ πάντα εἶναι γυμνά, καταφανή καὶ γνωστὰ ἐνώπιόν Σου.
Ἐν Σοὶ ὑπάρχομεν πάντες καὶ ἐν τῷ Πνεύματί Σου ζώμεν.
Δικαίως ὅθεν, πανάγαθε Θεέ, καὶ πρεπόντως ἅπας ὁ οὐράνιος πνευματικός κόσμος, ὁ χορὸς τῶν ἁγίων ᾿Αγγέλων, τὰ Χερουβίμ καὶ τὰ Σεραφίμ, μὲ ἀκατάπαυστον φωνήν, χωρὶς ποτὲ νὰ σιγῶσι, Σὲ ὑμνοῦν καὶ Σὲ δοξολογοῦν λέγοντα· "Ἅγιος, Ἅγιος, "Άγιος, Κύριος Σαβαώθ, πλήρης εἶναι ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ τῆς δόξης Σου.
᾿Αξίως Σὲ ὑμνοῦσιν οἱ ἔνδοξοι ᾿Απόστολοι, οἱ ἅγιοι Προφήται, οἱ νικηφόροι Μάρτυρες, οἱ ἔνδοξοι Ἱεράρχαι, οἱ ὅσιοι Πατέρες, ἅπας ὁ μακάριος χορός πάντων τῶν ᾿Αγίων ἀνδρῶν καὶ γυναικῶν.
᾿Αλλὰ καὶ πᾶσα ἡ κτίσις, καὶ αὐτὰ τὰ ἄψυχα δημιουργήματά Σου, καὶ πᾶσαι αἱ δυνάμεις τῶν ποιημάτων Σου Σὲ μεγαλύνουν καὶ Σὲ δοξάζουν.
Διότι πάντα ἀνεξαιρέτως, παρατηρούμενα καὶ μελετώμενα ὑπὸ τῶν λογικῶν πλασμάτων Σου, ᾿Αγγέλων τε καὶ ἀνθρώπων, ὁμολογοῦν καὶ κηρύττουν τὴν ἄπειρόν Σου δύναμιν καὶ σοφίαν καὶ ἀγαθότητα.
Ὁ ἥλιος, ἡ σελήνη, οἱ ἀπειράριθμοι ἀστέρες, τὸ φῶς, ἡ γῆ καὶ τὰ ἐντὸς αὐτῆς, τὰ ἀπειράριθμα ζῶα, τὰ ἀμέτρητα δένδρα καὶ φυτά, ἡ θάλασσα καὶ τὰ ἀναρίθμητα ὀψάρια, τὰ πετεινά τοῦ οὐρανοῦ, ὁ ἀήρ, τὸ πῦρ, αἱ ἀστραπαί, αἱ νεφέλαι, αἱ χιόνες, τὰ πάντα ἐξαγγέλλουν καὶ κηρύττουν τὸ ὕψος τῆς δόξης Σου.
Πάντα τὰ ὡραῖα τῆς γῆς καὶ τοῦ οὐρανοῦ τὴν σὴν ἄρρητον ὡραιότητα, καλλονὴν καὶ λαμπρότητα ὁμολογοῦν καὶ διασαλπίζουν.
Καὶ ἡμεῖς, αἰώνιε Βασιλεῦ, οἱ ἁμαρτωλοὶ καὶ ἀνάξιοι δοῦλοι Σου, ὡς λογικά πλάσματά Σου, ἀναγνωρίζομεν καὶ ὁμολογοῦμεν τὸ ὕψος τῆς δόξης Σου, καὶ μετὰ πάντων τῶν ἀπ' αἰῶνος εὐαρεστησάντων ἐνώπιόν Σου.
Σὲ αἰνοῦμεν, Σὲ εὐλογοῦμεν. Σὲ προσκυνοῦμεν, καὶ Σὲ δοξάζομεν.
Εὐχαριστία.
Αἰνοῦντες δὲ καὶ δοξάζοντες τὸ ὑπερύμνητον καὶ ὑπερένδοξον Ὄνομά Σου.
Σὲ εὐχαριστοῦμεν ἅμα πασῶν ἕνεκεν τῶν πρὸς ἡμᾶς δωρεῶν Σου, τῶν φανερῶν καὶ ἀφανῶν.
Αἰσθανόμεθα. Πάτερ οὐράνιε, ὅτι αἱ πρὸς ἡμᾶς εὐεργεσίαι Σου εἶναι ἀμέτρητοι.
Μᾶς ἐποίησας κατ' εἰκόνα σὴν καὶ ὁμοίωσιν.
Μᾶς ἐκόσμησας μὲ θεῖα καὶ ἔξοχα χαρίσματα.
΄Αμαρτήσαντας δὲν μᾶς παρέδωκας εἰς ἀπώλειαν, οὐδὲ παρεῖδες, ἀλλ' ἐν τῇ ἀπείρῳ Σου ἀγάπῃ ᾠκονόμησας πανσόφως τὴν ἐκ τῆς δουλείας τῆς ἁμαρτίας καὶ τοῦ αἰωνίου θανάτου ἀπελευθέρωσιν ἡμῶν, οὐχὶ δι' ἄλλου μέσου, ἀλλὰ δι' αὐτοῦ τοῦ Μονογενοῦς καὶ ἀγαπητοῦ Σου Υἴοῦ, τὸν Ὁποῖον διὰ τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν παρέδωκας εἰς τὸν σταυρικὸν θάνατον.
Τοιαύτη εἶναι ἡ πρὸς ἡμᾶς ἀγάπη Σου.
Ηὐδόκησας νὰ γεννηθῶμεν ἐκ γονέων Χριστιανῶν.
Μᾶς υἱοθέτησας διὰ τοῦ ἁγίου Βαπτίσματος. σφραγίσας ἡμᾶς καὶ δώσας τὴν δωρεὰν τοῦ ᾿Αγίου Σου Πνεύματος, ὅπως μᾶς καταστήσῃς κληρονόμους τῆς Βασιλείας Σου τῆς ἐπουρανίου.
Μᾶς εὐεργετεῖς δι' ὅλων τῶν ποιημάτων Σου.
Μᾶς παρέχεις πάντα τὰ ἀναγκαιοῦντα ὑλικὰ μέσα, δι' ὧν συντηρείται ἡ πρόσκαιρος ἡμῶν ζωή. Μᾶς χορηγεῖς καὶ πάντα τὰ πνευματικά, δι' ὧν ἀνακαινιζόμεθα καὶ καταρτιζόμεθα διὰ τὴν αἰώνιον ζωήν.
Τὰ πάντα μεταχειρίζεσαι διὰ τὸν καταρτισμὸν τῶν ψυχῶν μας. Καὶ τὰς ἐν τῷ βίῳ καταρτισμὸν τῶν ψυχῶν μας.
Καὶ τὰς ἐν τῷ βίῳ θλίψεις μας, οἱαιδήποτε καὶ ἂν εἶναι αὗται, τὰς ἐπιτρέπεις καὶ τὰς μεταχειρίζεσαι, ὡς Πατήρ φιλόστοργος, πρὸς μεγάλην καὶ αἰωνίαν ὠφέλειαν τῶν ψυχῶν μας.
Μᾶς προφυλάττεις καὶ μᾶς λυτρώνεις ἐκ τῶν ἐπιβουλῶν τοῦ Πονηροῦ καὶ ἐκ πλείστων ἄλλων πειρασμῶν καὶ κακῶν, χωρὶς ἡμεῖς πολλάκις νὰ γνωρίζωμεν τοῦτο.
Μᾶς ἐνισχύεις καὶ βοηθεῖς εἰς τὴν κατόρθωσιν τοῦ καλοῦ καὶ ἀγαθοῦ.
Καὶ τί δὲν ποιεῖς εἰς ἡμᾶς, πανοικτίρμον καὶ πανάγαθε Πάτερ;
Πλειστάκις ἁμαρτάνομεν ἐνώπιόν Σου καὶ δὲν μᾶς τιμωρεῖς, ἀλλὰ μακροθυμεῖς, ἀναμένων τὴν μετάνοιάν μας.
᾿Αλλὰ καὶ τὴν μετάνοιάν μας Σὺ τὴν ἐνεργεῖς ἐν ἡμῖν διὰ τοῦ ᾿Αγίου Σου Πνεύματος.
Καὶ αὐτὴν ἀκόμη τὴν πρόθεσιν τοῦ νὰ θέλωμεν νὰ εὐαρεστήσωμεν ἐνώπιόν Σου.
Σὺ μᾶς τὴν δίδεις.
Καὶ καλόν τι ἂν ποιήσωμεν ποτέ, καὶ ἂν προσευχώμεθα ἀκόμη, διὰ τῆς ἰδικῆς Σου βοηθείας καὶ χάριτος ποιοῦμεν τοῦτο.
Διότι ἡμεῖς ἀφ' ἑαυτῶν, ἐὰν Συ δὲν ἐνεργήσῃς ἐν ἡμῖν, οὐδὲν ἀγαθὸν δυνάμεθα νὰ ποιήσωμεν.
Νοοῦμεν καὶ αἰσθανόμεθα, οὐράνιε Πάτερ, ὅτι πάντα τὰ καλὰ καὶ ἀγαθὰ ἐκ Σοῦ πηγάζουσι καὶ ὅτι Σύ, ὁ ἄπειρος Θεός, δεικνύεις πρὸς ἡμᾶς τοὺς ἐλαχίστους καὶ μηδαμινοὺς τόσον μεγάλην στοργήν, ὥστε καὶ ὅταν μᾶς εὐεργετῇς καὶ μεταδίδης εἰς ἡμᾶς ἐκ τῶν ἰδίων Σου ἀγαθῶν, ὅπως ποιήσῃς ἡμᾶς εὐδαίμονας καὶ μετόχους τῆς ἰδικῆς Σου μακαριότητος, αἰσθάνεσαι ἐκ τῆς μεταδόσεως ταύτης τελείαν χαράν, εὐφροσύνην καὶ μακαριότητα.
Ἕνεκα δὲ τῆς στοργῆς Σου ταύτης, καὶ ἐν τῷ οὐρανίῳ καὶ ἀτελευτήτῳ μέλλοντι τῆς Βασιλείας Σου τῆς ἐπουρανίου Σύ, ὁ Θεὸς ἡμῶν, θὰ εἶσαι ἡ εὐτυχία, ἡ εὐδαιμονία καὶ μακαριότης ἡμῶν καὶ ὅλου τοῦ οὐρανίου κόσμου.
Πῶς λοιπὸν δυνάμεθα ἡμεῖς, οὐράνιε Βασιλεῦ, οἱ οὐτιδανοὶ καὶ ἐλάχιστοι, νὰ δοξάσωμεν ἀξίως καὶ νὰ ὑμνήσωμεν καὶ νὰ εὐχαριστήσωμεν τὸ ὑπεράγιον καὶ ὑπερύμνητον Ὄνομά Σου διὰ τὰς ἀπείρους Σου εὐεργεσίας, καὶ μάλιστα διὰ τὴν αἰώνιον Βασιλείαν, τὴν ὁποίαν μᾶς ἔχεις ἑτοιμάσει ἀπὸ καταβολῆς κόσμου, ἐὰν μείνωμεν μέχρι τέλους πιστοὶ εἰς τὸ θέλημά Σου;
Καὶ μυρίας ζωὰς ἐὰν εἴχομεν, Πάτερ οὐράνιε, καὶ ὅλας ἐὰν τὰς ἐθυσιάζομεν ὑπὲρ τοῦ ἁγίου Ὀνόματός Σου, καὶ πάλιν πολύ μακρὰν θὰ ἤμεθα ἀπὸ τοῦ νὰ ἀνταποκριθῶμεν εἰς τὰς εὐεργεσίας Σου.
Μὴ δυνάμενοι λοιπὸν νὰ προσφέρωμεν ἄλλο τι εἰς τὴν Μεγαλειότητά Σου, προσφέρομεν τὴν θέλησίν μας, ἐπιθυμοῦντες καὶ θέλοντες ἵνα ἀνήκωμεν ὁλοκλήρως καὶ τελείως εἰς Σέ· καὶ Σὲ εὐχαριστοῦμεν ἐξ ὅλης ψυχῆς καὶ καρδίας, καὶ προσκυνοῦμεν καὶ εὐλογοῦμεν καὶ δοξάζομεν καὶ μεγαλύνομεν τὸ ὑπερύμνητον καὶ ὑπερένδοξον Ὄνομά Σου, καὶ τοῦ Μονογενοῦς Σου Υἱοῦ, καὶ τοῦ Αγίου Σου Πνεύματος. ᾿Αμήν.
Καὶ ἤδη.
Πάτερ οὐράνιε, Σὲ παρακαλοῦμεν ἐν τῇ μεγάλῃ Σου εὐσπλαγχνίᾳ καὶ ἀγαθότητι νὰ δεχθῇς τὴν προσευχὴν ἡμῶν ταύτην.
Εὐδόκησον, ἵνα γνωρίσῃ ὅλος ὁ κόσμος τὴν λαμπρότητα τῆς θεότητός Σου, νὰ γνωρίσῃ ὅτι Σὺ εἶσαι ὁ ἀληθὴς Θεός, ὁ Δημιουργὸς τοῦ Σύμπαντος, ὁ πανάγιος καὶ πανοικτίρμων Πατήρ, καὶ δοξασθῇ τοιουτοτρόπως τὸ ὑπερύμνητον καὶ ὑπεράγιον Ὄνομά Σου, καὶ τοῦ Μονογενοῦς Σου Υἱοῦ, καὶ τοῦ Παναγίου καὶ ἀγαθοῦ καὶ ζωοποιοῦ Σου Πνεύματος.
Εὐδόκησον, ἵνα ἔλθῃ ἐπὶ τῆς γῆς ἡ Βασιλεία Σου καὶ ἐπικρατήσῃ αὕτη εἰς ὅλον τὸν κόσμον, εἰς πάντα τὰ ἔθνη, διὰ τῆς πίστεως καὶ τῆς ὑπακοῆς εἰς τὸν Μονογενή Σου Υιόν, καὶ ἐκλείψῃ τοιουτοτρόπως ἀπὸ τὴν ἀνθρωπότητα ἡ ἀπιστία, τὸ ψεῦδος καὶ ἡ πλάνη, ἡ ἁμαρτία καὶ πᾶσα ἀδικία, καὶ ἐπικρατήσῃ ἡ ἀλήθεια, ἡ δικαιοσύνη, ἡ ἀγάπη, καὶ ἡ εἰρήνη.
Εὐδόκησον, ἵνα ἐκτελῆται ἀκριβῶς τὸ ἅγιον θέλημά Σου ἐπὶ πᾶσαν τὴν γῆν, ὅπως ἐκτελεῖται τοῦτο καὶ ἐν οὐρανῷ ὑπὸ τῶν ἁγίων Σου ᾿Αγγέλων καὶ πνευμάτων.
Ὁμολογία ἐνοχῆς.
Εὐδόκησον ἔτι, ἐπουράνιε Βασιλεῦ, ἵνα δεχθῇς καὶ τὴν ἐξομολόγησιν ἡμῶν ταύτην.
Ἐξομολογούμενοι ἐνώπιον τῆς Μεγαλωσύνης Σου, ὁμολογοῦμεν μὲ τεταπεινωμένην καρδίαν τὸ ἀμέτρητον πλῆθος τῶν ἁμαρτιῶν μας καὶ τὴν μεγάλην καὶ βαρεῖαν ἐνοχήν μας.
Ἡμάρτομεν, ὁ Θεός, καὶ ἡνομήσαμεν.
Παρέβημεν τὰς ἐντολάς Σου καὶ ἠθετήσαμεν τὰ προστάγματά Σου.
Δὲν ἐπορεύθημεν συμφώνως πρὸς τὸ θέλημά Σου τὸ ἅγιον, ἀλλ' ἐπορεύθημεν συμφώνως πρὸς τὰ θελήματα καὶ τὰς ἐπιθυμίας τῶν καρδιῶν μας.
Γνωρίζομεν ὅτι, ἐὰν παρασταθῶμεν ἐνώπιόν Σου καὶ ὑποβάλῃς ἡμᾶς εἰς κρίσιν, καὶ ἐξετάσῃς ἅπαντας τοὺς ἐκ νεότητος ἡμῶν μέχρι σήμερον ἀτόπους διαλογισμούς μας, τὰς παρανόμους ἐπιθυμίας μας, τὰς κακὰς ἀποφάσεις τῆς θελήσεώς μας, τοὺς ἀπρεπεῖς καὶ ἐφαμάρτους λόγους μας, τὰ παράνομα ἔργα μας, καὶ ἀπάσας τὰς ἁμελείας καὶ ἀπραξίας τῶν καθηκόντων μας, καὶ δικάσῃς ἡμᾶς διὰ πάντα ταῦτα συμφώνως πρὸς τὸν Νόμον Σου καὶ τὴν δικαιοσύνην Σου, θὰ εὑρεθῶμεν ὅλως ἀναπολόγητοι καὶ ἄξιοι τιμωρίας ἀδυσωπήτου καὶ κολάσεως αἰωνίου.
Διὰ τοῦτο, πανάγαθε Δέσποτα, πάσης ἀπολογίας ἐνώπιον τῆς δικαίας Σου κρίσεως στερούμενοι, καταφεύγομεν εἰς τὴν φιλανθρωπίαν Σου τὴν ἀνείκαστον καὶ τὴν ἀγάπην Σου τὴν μεγάλην καὶ ἀνεκδιήγητον, ἥτις ἐφανερώθη εἰς τὸν κόσμον διὰ τῆς ἐνανθρωπήσεως καὶ τῆς θυσίας τοῦ Μονογενοῦς Σου Υιοῦ.
Καταφεύγομεν εἰς τὴν χάριν καὶ τὸ ἔλεος, τὸ ὁποῖον ἐν τῇ θυσίᾳ τοῦ Χριστοῦ Σου παρέχεις εἰς τοὺς ἐπικαλουμένους Σε, καὶ Σὲ παρακαλοῦμεν, ἵνα μὴ μᾶς ἀποδοκιμάσῃς· ἀλλὰ διὰ τοὺς οἰκτιρμοὺς τοῦ Μονογενοῦς Σου Υἱοῦ καὶ Θεοῦ ἡμῶν, διὰ τὰ πάθη αὐτοῦ τὰ σεπτά, διὰ τὸ Αἷμα αὐτοῦ τὸ τίμιον, τὸ ὁποῖον ἐχύθη ἀπὸ τοῦ Σταυροῦ, δι' αὐτὸν τὸν θάνατον αὐτοῦ, ὃν ὑπέστη ὑπὲρ ἡμῶν, διὰ τὴν μεσιτείαν αὐτοῦ, ἣν ὡς ᾿Αρχιερεὺς ἐν δεξιᾷ τοῦ θρόνου τῆς Μεγαλωσύνης Σου καθήμενος μεσιτεύει ὑπὲρ ἡμῶν, διὰ πάντα ταῦτα ἱκετεύομεν τὴν εὐσπλαγχνίαν Σου τὴν μεγάλην καὶ ἀνεκδιήγητον καὶ Σὲ παρακαλοῦμεν νὰ εἰσακούσῃς τῆς δεήσεώς μας.
Νὰ ἀφήσῃς τὰς ἀνομίας καὶ ἁμαρτίας μας, συγχωρῶν πᾶν ὅ,τι ἡμάρτομεν ἐκ νεότητος ἡμῶν μέχρι τῆς παρούσης ὥρας, εἴτε ἐν λόγῳ, εἴτε ἐν ἔργῳ, εἴτε κατὰ διάνοιαν, εἴτε κατὰ ἐπιθυμίαν, εἴτε ἐν γνώσει, εἴτε ἐν ἀγνοίᾳ.
Νὰ μᾶς δώσῃς δὲ καὶ καρδίαν συμπαθή. εὔσπλαγχνον καὶ ἐλεήμονα, ὅπως δίδωμεν καὶ ἡμεῖς ἀπὸ καρδίας πάντοτε τὴν συγχώρησιν εἰς πάντας τοὺς ἀδικοῦντας ἢ ὁπωσδήποτε πταίοντας εἰς ἡμᾶς.
Αίτησις.
Σὲ παρακαλοῦμεν, πολυεύσπλαγχνε καὶ πανάγαθε Κύριε, ἵνα μᾶς ἐλευθερώσῃς ἀπὸ τὴν φιλαυτίαν, ἀπὸ τὸν ἐγωϊσμὸν καὶ τὴν ὑπερηφάνειαν, ἀπὸ τὸν φθόνον καὶ τὸ μίσος, ἀπὸ τὴν κατάκρισιν καὶ τὴν μομφήν, ἀπὸ τὴν φιλαργυρίαν καὶ τὴν πλεονεξίαν, ἀπὸ τὴν ἀσυμπάθειαν καὶ ἀσπλαγχνίαν, ἀπὸ τὴν ὀκνηρίαν καὶ ἀμέλειαν, ἀπὸ τὴν κενοδοξίαν καὶ τὴν ἀνθρωπαρέσκειαν, ἀπὸ τὸν θυμὸν καὶ τὴν ὀργήν, ἀπὸ τὸ ψεῦδος καὶ τὴν ἀδικίαν καὶ πονηρίαν, ἀπὸ τὰς κακὰς ἐπιθυμίας καὶ ἀπὸ πᾶσαν ροπὴν καὶ κλίσιν πρὸς τὴν ἁμαρτίαν, καὶ νὰ καθαρίσῃς τὰς ψυχὰς ἡμῶν καὶ τὰ σώματα ἀπὸ πάντα μολυσμόν.
Σε παρακαλοῦμεν, ἵνα ἐνοικίσῃς ἐν ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν καὶ τὸ Πνεῦμα Σου τὸ ἀγαθόν, ὅπως μᾶς ὁδηγῇ εἰς πᾶσαν τὴν ἀλήθειαν· νὰ εὐλογῇς δὲ καὶ τοὺς διαλογισμούς μας, τοὺς λόγους μας, τὰς ἐπιθυμίας μας, τὰ θελήματά μας, τὰς κρίσεις μας καὶ τὰς πράξεις μας. Σὲ παρακαλοῦμεν, ἵνα μᾶς δίδης καὶ προσοχήν, ὅπως μὴ γινώμεθα ποτὲ εἴς τινα ἀφορμὴ λύπης ἢ σκανδάλου.
Σε παρακαλοῦμεν, ἵνα μᾶς δίδῃς τὴν γνῶσιν καὶ τὴν συναίσθησιν τῆς ἠθικῆς καὶ πνευματικής καταστάσεως τῶν ψυχῶν μας, ὅπως ταπεινοφρονῶμεν, καὶ ὅπως μὴ κατακρίνωμεν τοὺς ἀδελφούς μας.
Νὰ μᾶς προφυλάττῃς καὶ ἀπὸ πᾶσαν κλίσιν καὶ προσκόλλησιν εἰς τὰ μάταια καὶ φθαρτὰ τοῦ κόσμου τούτου.
Νὰ μᾶς λυτρώνῃς ἀπὸ τὸν Πονηρόν, καὶ νὰ μᾶς ἐλευθερώνῃς ἀπὸ πάντα πειρασμόν, ἀπὸ πᾶσαν πλάνην καὶ ἀπὸ πᾶν κακόν.
Νὰ μᾶς δίδῃς ζῆλον καὶ προθυμίαν εἰς τὸ νὰ προσευχώμεθα καὶ φωτισμὸν εἰς τὸ πῶς πρέπει νὰ προσευχώμεθα καὶ τί νὰ αἰτῶμεν ἐν τῇ προσευχή ἡμῶν.
Σὲ παρακαλοῦμεν, ἵνα μᾶς χαρίσῃς τὸν ἅγιόν Σου φόβον, τὴν συναίσθησιν τῆς ἁπανταχοῦ παρουσίας Σου, τὴν στερεὰν καὶ ἀκλόνητον πίστιν καὶ ἐλπίδα, τὴν συναίσθησιν τῶν ἀναριθμήτων πρὸς ἡμᾶς εὐεργεσιῶν Σου καὶ τὴν ἐγκάρδιον εὐγνωμοσύνην πρὸς τὴν ἄπειρον ἀγαθότητά Σου, τὴν ἀφοσίωσιν καὶ ἀγάπην πρὸς τὸ ἅγιον Ὄνομά Σου.
Σὲ παρακαλοῦμεν, ἵνα μᾶς χαρίσῃς τὴν γνῶσιν τῆς ἀληθείας, τὴν εὐθύτητα, τὴν σωφροσύνην. τὴν ἁγνότητα καὶ καθαρότητα τῆς καρδίας, τὴν ἐγκράτειαν, τὴν ἐν Πνεύματι χαράν, τὴν πραότητα, τὴν ἀνεξικακίαν, τὴν χρηστότητα, τὴν ἀγαθωσύνην καὶ ἐλεημοσύνην, τὴν μεγαλοψυχίαν καὶ τὴν ὑπομονήν.
Νὰ διανοίξῃς δὲ καὶ τὸν νοῦν μας καὶ τὴν καρδίαν μας, διὰ νὰ νοῶμεν τὰ θεῖα Σου λόγια καὶ νὰ κρατῶμεν αὐτὰ ἐντὸς τῶν ψυχῶν μας.
Σὲ παρακαλοῦμεν, ἵνα μᾶς χαρίσῃς τὴν ἐγρήγορσιν καὶ τὴν προσοχὴν καὶ μᾶς ἐνδυναμώνῃς ὅπως ἀποδοκιμάζωμεν πάντοτε καὶ ἀποδιώκωμεν μακρὰν ἀφ᾿ ἡμῶν πᾶν ἁμάρτημα καὶ πᾶσαν κακίαν, ἥτις παρουσιάζεται ἵνα μολύνῃ τὴν ψυχήν μας.
Σὲ παρακαλοῦμεν, ἵνα μᾶς προθυμοποιῇς διὰ τοῦ Πνεύματός Σου, ὅπως πάντοτε ἐργαζώμεθα ὑπὲρ τῆς δόξης τοῦ Ὀνόματός Σου καὶ ὑπὲρ τῆς ὠφελείας τοῦ πλησίον ἡμῶν μετὰ πάσης αὐταπαρνήσεως καὶ θυσίας καὶ ἐν ἀγάπῃ καθαρᾷ καὶ ἀνυποκρίτῳ, ἀποβλέποντες εἰς μόνην τὴν δόξαν Σου.
Σὲ παρακαλοῦμεν, ἵνα μᾶς ἀξιώνῃς νὰ κοινωνῶμεν ἑκάστοτε τῶν ᾿Αχράντων Μυστηρίων, τοῦ Σώματος καὶ Αἵματος τοῦ Χριστοῦ Σου, ἀκατακρίτως καὶ εἰς ἄφεσιν τῶν ἁμαρτιῶν μας.
Σὲ παρακαλοῦμεν, ἵνα εὐλογῇς τὴν ἐργασίαν μας καὶ μᾶς χορηγῆς ἐν τῇ ἀγαθῇ Σου προνοίᾳ πᾶν τὸ χρήσιμον διὰ τὴν συντήρησιν τῆς προσκαίρου ἡμῶν ζωῆς.
Σὲ παρακαλοῦμεν, ἵνα μᾶς ἐμπνέῃς τὸν φόβον Σου, ὅπως πᾶν ὅ,τι ἐργαζόμεθα, ἐργαζώμεθα αὐτὸ ἐν ἀληθείᾳ καὶ δικαιοσύνῃ.
Σὲ παρακαλοῦμεν, ἵνα μᾶς δίδῃς ἄγγελον ἀγαθόν, ὁδηγὸν καὶ ἵνα μᾶς δίδῃς ἄγγελον ἀγαθόν, ὁδηγὸν καὶ φύλακα τῶν ψυχῶν καὶ τῶν σωμάτων ἡμῶν.
Σὲ παρακαλοῦμεν, ἵνα ἐν τῇ ἀγαθότητί Σου μᾶς δίδῃς ἐκάστοτε καὶ πᾶν ὅ,τι ἡ Πανσοφία Σου θεωρεῖ καλὸν καὶ ὠφέλιμον,
Προσευχὴ ὑπὲρ ἄλλων.
Ἔτι Σὲ παρακαλοῦμεν, Κύριε ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίας Σου, ἵνα στερεώνῃς καὶ διαφυλάττης αὐτήν, καὶ ἵνα ἀναδεικνύῃς ἐν αὐτῇ Ποιμένας καὶ Διδασκάλους ἐμφορουμένους ὑπὸ θείου ζήλου, ὅπως ἐργάζωνται διὰ τὸν φωτισμὸν καὶ τὴν σωτηρίαν τοῦ λαοῦ Σου.
Σὲ παρακαλοῦμεν, ὅπως εὐδοκήσῃς, ἵνα καὶ πάντες οἱ Χριστιανοὶ ἐνωθῶσι διὰ τῆς ἀληθοῦς πίστεως εἰς μίαν Ποίμνην καὶ ἐκλείψωσι τὰ σχίσματα, αἱ αἱρέσεις καὶ αἱ πλάναι, καὶ οὕτω δοξάζηται ἀληθῶς ὑπὸ πάντων τὸ ὑπερύμνητον καὶ ὑπεράγιον Ὄνομά Σου.
Σε παρακαλοῦμεν ὑπὲρ τοῦ ἔθνους ἡμῶν καὶ πάντων τῶν ἐχόντων ἀρχὴν καὶ ἐξουσίαν ἐπὶ τοῦ λαοῦ Σου, ίνα διαφυλάτης αὐτοὺς καὶ ἐμπνέῃς ἐν ταῖς ψυχαῖς αὐτῶν τὴν ἀλήθειαν, τὴν δικαιοσύνην καὶ τὴν ἀγάπην, ὅπως ἐργάζωνται ὑπὲρ τῆς εὐημερίας καὶ τῆς εἰρηνικῆς συμβιώσεως τοῦ λαοῦ Σου.
Σὲ παρακαλοῦμεν καὶ ὑπὲρ τῆς εἰρήνης πάντων τῶν ἐθνῶν, ὅπως μὴ πάσχῃ ἡ ἀνθρωπότης ἐκ τῶν συγκρούσεων καὶ τῶν πολέμων.
Ἔτι Σὲ παρακαλοῦμεν, πανάγαθε Κύριε, ὑπὲρ τῶν ἐργαζομένων πρὸς δόξαν τοῦ ἁγίου Ὀνόματός Σου καὶ ὑπὲρ πάντων τῶν ζητούντων τὴν σωτηρίαν των, ὑπὲρ πάντων τῶν ζητούντων τὸ ἔλεός Σου καὶ τὴν χάριν Σου.
Σε παρακαλοῦμεν καὶ ὑπὲρ τῶν ἀγαπώντων ἡμᾶς, καὶ ὑπὲρ ἐκείνων οἵτινες μᾶς ἡδίκησαν ἢ ὁπωσδήποτε μᾶς ἐπίκραναν ἢ ἐλύπησαν.
Σὲ παρακαλοῦμεν, ἵνα γίνῃς ἴλεως καὶ συγχωρήσῃς κατὰ τὸ μέγα ἔλεός Σου καὶ πάντας τοὺς Χριστιανούς, καὶ ἵνα φωτίζῃς καὶ ὁδηγῆς καὶ ἐνισχύῃς αὐτοὺς εἰς τὸ νὰ πορεύωνται συμφώνως πρὸς τὸ θέλημά Σου τὸ ἅγιον.
Σὲ παρακαλοῦμεν καὶ ὑπὲρ τῶν ἐν θλίψεσι καὶ ἀνάγκαις καὶ ἀσθενείαις καὶ τῶν ἐν δουλείᾳ καὶ τυραννίᾳ εὑρισκομένων, ἵνα ἐλευθερώσῃς καὶ σώσῃς αὐτούς.
Σὲ παρακαλοῦμεν, ἵνα ἀναπαύσῃς καὶ τὰς ψυχὰς τῶν προκεκοιμημένων πνευματικῶν πατέρων καὶ ἀδελφῶν, γονέων καὶ συγγενῶν καὶ εὐεργετῶν ἡμῶν καὶ πάντων τῶν ἀπ' αἰῶνος ἐν πίστει τελειωθέντων Χριστιανῶν ἐν τῇ ἐπουρανίῳ Σου Βασιλεία.
Ἔτι Σὲ παρακαλοῦμεν, πανοικτίρμον Κύριε, ἵνα μᾶς δώσῃς τὴν χάριν Σου, διὰ νὰ ζήσωμεν τὸν ἐπὶ γῆς ὑπόλοιπον χρόνον τῆς ζωῆς μας μὲ εἰρήνην, μὲ μετάνοιαν καὶ μὲ τελείαν ἀφοσίωσιν καὶ ὑπακοὴν εἰς τὸ θέλημά Σου τὸ ἅγιον· ὅπως, οὕτω πολιτευθέντες καὶ τὰ εὐάρεστα ἐνώπιόν Σου ποιήσαντες, ἔχωμεν καλὴν καὶ εὐπρόσδεκτον ἀπολογίαν ἐνώπιον τοῦ φοβεροῦ βήματος τοῦ Χριστοῦ Σου καὶ Θεοῦ ἡμῶν.
Ναί, ὁ Θεός, ἡ μόνη ἐλπὶς καὶ καταφυγὴ καὶ σωτηρία μας, ἐπάκουσον ἐν τῷ Ὀνόματι τοῦ Μονογενοῦς Σου Υἱοῦ τῶν δεήσεων ἡμῶν καὶ ἀξίωσον ἡμᾶς ἐν τῇ ἀγαθότητί Σου καὶ τῷ ἐλέει Σου, ἵνα γίνωμεν μέτοχοι τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν τῆς Βασιλείας Σου, τὰ ὁποῖα ἀπὸ καταβολῆς κόσμου ἡτοίμασας διὰ τοὺς ἀγαπῶντας Σε, καὶ δοξάζωμεν τὸ πάντιμον καὶ μεγαλοπρεπές Ονομά Σου, καὶ τοῦ Μονογενοῦς Σου Υἱοῦ, καὶ τοῦ Παναγίου καὶ ἀγαθοῦ καὶ ζωοποιοῦ Σου Πνεύματος, εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.
᾿Αμήν.
Άρχιμ. π. Εὐσεβίου Ματθοπούλου
