Μεγαλώνεις όταν κατανοείς.
Όταν όλα πηγαίνουν στραβά και δεν έχει νόημα να γκρινιάζεις.
Μεγαλώνεις τη μέρα που δεν θα χτυπήσει το τηλέφωνο και κανείς δεν θα σε ρωτήσει αν είσαι καλά.
Μεγαλώνεις όταν σου λένε «Βγάλ'τα πέρα μόνος σου».
Όταν οι λογαριασμοί στο σπίτι δεν θα πληρωθούν μαγικά από άλλον, όταν σε παίρνουν από τις εισπρακτικές εταιρείες γιατί χρωστάς, και αναρωτιέσαι πώς θα τα βγάλεις πέρα.
Μεγαλώνεις όταν τα βγάζεις πέρα.
Μεγαλώνεις όταν απελπίζεσαι.
Όταν μένεις μόνος σου σε ένα σπίτι.
Όταν μάθεις να αποδέχεσαι τη φράση «δεν μπορείς να κάνεις τίποτα».
Όταν ξυπνάς μετά από μια νύχτα που έχασες το μυαλό σου, και είσαι ακόμα εκεί, έχοντας τα λογικά σου.
Μεγαλώνεις όταν αρρωσταίνεις.
Όταν περιμένουν από εσένα να βρεις τη λύση.
Όταν σε απογοητεύουν οι φίλοι, κι όταν μαθαίνεις να τους συγχωρείς.
Όταν χάνεις τα πιο κοντινά σου πρόσωπα.
Μεγαλώνεις όταν αγαπάς κάποιον περισσότερο κι από σένα.
Μεγαλώνεις όταν χωρίζεις. Όταν χωρίζεις από τον άνθρωπο που αγαπάς περισσότερο κι από σένα.
Όταν καταλαβαίνεις πως οι άνθρωποι δεν σκέφτονται όπως εσύ.
Μεγαλώνεις όταν σε αδικούν στη δουλειά, όταν δεν αναγνωρίζουν τις ικανότητές σου.
Μεγαλώνεις όταν ό,τι καλό κάνεις θεωρείται αυτονόητο, αλλά ένα λάθος σου γίνεται ολόκληρο θέμα.
Μεγαλώνεις τη μέρα που δεν έχει καμία σημασία τι πιστεύεις εσύ για τα πράγματα, όταν συνειδητοποιείς πως η ζωή σου εκτός από τις δικές σου επιλογές επηρεάζεται από τις επιλογές των άλλων, τη σωστή στιγμή και την τύχη. Κυρίως αυτή.
Όταν το «νιώθω μόνος» γίνεται «την παλεύω».
Μεγαλώνεις όταν συνειδητοποιείς πως η αγάπη δεν αρκεί.
Και όταν συνειδητοποιείς πως η αγάπη αρκεί.
Όταν καταλαβαίνεις πως όλες αυτές οι απόλυτες φιλοσοφίες για τη ζωή δεν είναι τόσο απόλυτες, και ούτε τόσο σωστές.
Όταν καταλαβαίνεις πως τελικά, δεν ξέρεις τίποτα.
Μεγαλώνεις όταν πρέπει να προσέξεις έναν άλλον άνθρωπο.
Μεγαλώνεις όταν δεν έχεις κανένα να σε προσέχει.
Όταν πρέπει να προσέξεις τον εαυτό σου.
