Είναι η συχνότερη πάθηση της ανώτερης μοίρας της σπονδυλικής στήλης.
Το αυχενικό σύνδρομο, είναι ένα σύνολο συμπτωμάτων στην περιοχή του αυχένα που περιλαμβάνει αυχεναλγία, δυσκαμψία, αντανακλώμενο πόνο (κυρίως στην περιοχή των άνω άκρων), νευραλγία, πονοκέφαλο (ημικρανίες) και ζάλη.
Όλα τα ανωτέρω μπορεί να οφείλονται σε παθολογία των μεσοσπονδύλιων δίσκων (δισκοπάθεια), τους συνδέσμους, τα νεύρα τα οποία ενδεχομένως να πιέζονται από κάποια κήλη στο μεσοσπονδύλιο δίσκο, τα αγγεία ή το νωτιαίο μυελο.
Οι εκφυλιστικές αλλοιώσεις καθώς και η διάταση των μυών είναι κάποιες από τις αιτίες που μπορεί να προκαλέσουν αυχενικό σύνδρομο. Ο πόνος συνήθως είναι τοπικός (στον αυχένα), υπάρχει όμως πιθανότητα να νιώσουμε μούδιασμα ή να κάνει αντανάκλαση ο πόνος στο ένα ή και στα δύο χέρια.
Θεραπεία
Θεραπεία του αυχενικού συνδρόμου δεν υπάρχει.
Η αναλγησία, η εξάληψη των συμπτωμάτων και η σταθεροποίηση της αυχενικής μοίρας είναι ο κύριος στόχος. Στην οξεία φάση, για παράδειγμα, συνιστάται η χρήση περιλαίμιου (κολάρο), προκειμένου να αποφευχθούν οι βίαιες ή υπέρμετρες κινήσεις στον αυχένα, ανάπαυση και λήψη παυσίπονων, αντιφλεγμονωδών και συχνά μυοχαλαρωτικών φαρμάκων.
Ανάλογα με την αντίδραση του ασθενούς μετά τη φαρμακευτική αγωγή, προτείνεται αναλγητική φυσικοθεραπεία με laser, υπέρηχους, διαθερμίες, ηλεκτροθεραπεία κτλ, με σκοπό την περαιτέρω ανακούφιση του ασθενούς από τον πόνο και τη χαλάρωση της περιοχής από το μυϊκό σπασμό με τη βελτίωση της κυκλοφορίας του αίματος.
Μετά την επίτευξη της αναλγησίας εκτελούνται σταθεροποιητικές ασκήσεις στην περιοχή του αυχένα. Οι ασκήσεις αυτές έχουν στόχο τη βελτίωση της κινητικότητας του αυχένα και των άνω άκρων, που πιθανόν να έχουν επηρεασθεί και τη σωστή ενδυνάμωση των μυών γύρω από τον αυχένα, με αποτέλεσμα την σταθεροποίηση της αυχενικής μοίρας και τη μείωση των πιθανοτήτων για επανεμφάνιση των συμπτωμάτων.
Ο ασθενής επιβάλλεται να βελτιώσει τον τρόπο ζωής του, έτσι ώστε να συμβάλει σε μεγαλύτερο βαθμό σε ένα πιο υγιές μέλλον. Αυτό μπορεί να το πετύχει με τη σωστή τοποθέτηση του μπροστά στην τηλεόραση και τον υπολογιστή, να αποφεύγει συνήθειες που επιβαρύνουν την κατάσταση του και να εντάξει στη ζωή του την άσκηση.
Η κήλη που προβάλλει στο μεσοσπονδύλιο δίσκο, είναι λόγω φθοράς του ινώδους δακτυλίου που τον περιβάλλει, με αποτέλεσμα να προσπίπτει στο νωτιαίο χώρο ο πηκτοειδής πυρήνας του δίσκου.
Η αυχενική κήλη δίσκου εκδηλώνεται με πόνο στον αυχένα, δυσκαμψία, μείωση του εύρους κινήσεων του αυχένα, πόνο στους ώμους και τη ράχη, αισθητικές διαταραχές στα άνω άκρα (μούδιασμα, αίσθημα κρύου, ζεστού) και μυϊκή αδυναμία στα άνω άκρα. Ενίοτε εκδηλώνεται με ζάλη, αστάθεια, πονοκέφαλο και ίλιγγο με εμετό.
Στις περιπτώσεις αυτές, όταν ο ιατρός το θεωρεί απαραίτητο, υιοθετείται η λύση της χειρουργικής αντιμετώπισης. Στην περίπτωση αυτή, ο εξειδικευμένος ορθοπεδικός σε συνεργασία με ειδικευμένο νευροχειρούργο έχει τη δυνατότητα – ανάλογα με την εκτίμηση της κατάστασης – να επιλέξει ανάμεσα σε διάφορες διαθέσιμες τεχνικές όπως η διαδερμική αποσυμπίεση κήλης μεσοσπονδύλιου δίσκου με laser (PLDD).
ΠΗΓΗ
Το αυχενικό σύνδρομο, είναι ένα σύνολο συμπτωμάτων στην περιοχή του αυχένα που περιλαμβάνει αυχεναλγία, δυσκαμψία, αντανακλώμενο πόνο (κυρίως στην περιοχή των άνω άκρων), νευραλγία, πονοκέφαλο (ημικρανίες) και ζάλη.
Όλα τα ανωτέρω μπορεί να οφείλονται σε παθολογία των μεσοσπονδύλιων δίσκων (δισκοπάθεια), τους συνδέσμους, τα νεύρα τα οποία ενδεχομένως να πιέζονται από κάποια κήλη στο μεσοσπονδύλιο δίσκο, τα αγγεία ή το νωτιαίο μυελο.
Οι εκφυλιστικές αλλοιώσεις καθώς και η διάταση των μυών είναι κάποιες από τις αιτίες που μπορεί να προκαλέσουν αυχενικό σύνδρομο. Ο πόνος συνήθως είναι τοπικός (στον αυχένα), υπάρχει όμως πιθανότητα να νιώσουμε μούδιασμα ή να κάνει αντανάκλαση ο πόνος στο ένα ή και στα δύο χέρια.
Θεραπεία
Θεραπεία του αυχενικού συνδρόμου δεν υπάρχει.
Η αναλγησία, η εξάληψη των συμπτωμάτων και η σταθεροποίηση της αυχενικής μοίρας είναι ο κύριος στόχος. Στην οξεία φάση, για παράδειγμα, συνιστάται η χρήση περιλαίμιου (κολάρο), προκειμένου να αποφευχθούν οι βίαιες ή υπέρμετρες κινήσεις στον αυχένα, ανάπαυση και λήψη παυσίπονων, αντιφλεγμονωδών και συχνά μυοχαλαρωτικών φαρμάκων.
Ανάλογα με την αντίδραση του ασθενούς μετά τη φαρμακευτική αγωγή, προτείνεται αναλγητική φυσικοθεραπεία με laser, υπέρηχους, διαθερμίες, ηλεκτροθεραπεία κτλ, με σκοπό την περαιτέρω ανακούφιση του ασθενούς από τον πόνο και τη χαλάρωση της περιοχής από το μυϊκό σπασμό με τη βελτίωση της κυκλοφορίας του αίματος.
Μετά την επίτευξη της αναλγησίας εκτελούνται σταθεροποιητικές ασκήσεις στην περιοχή του αυχένα. Οι ασκήσεις αυτές έχουν στόχο τη βελτίωση της κινητικότητας του αυχένα και των άνω άκρων, που πιθανόν να έχουν επηρεασθεί και τη σωστή ενδυνάμωση των μυών γύρω από τον αυχένα, με αποτέλεσμα την σταθεροποίηση της αυχενικής μοίρας και τη μείωση των πιθανοτήτων για επανεμφάνιση των συμπτωμάτων.
Ο ασθενής επιβάλλεται να βελτιώσει τον τρόπο ζωής του, έτσι ώστε να συμβάλει σε μεγαλύτερο βαθμό σε ένα πιο υγιές μέλλον. Αυτό μπορεί να το πετύχει με τη σωστή τοποθέτηση του μπροστά στην τηλεόραση και τον υπολογιστή, να αποφεύγει συνήθειες που επιβαρύνουν την κατάσταση του και να εντάξει στη ζωή του την άσκηση.
Η κήλη που προβάλλει στο μεσοσπονδύλιο δίσκο, είναι λόγω φθοράς του ινώδους δακτυλίου που τον περιβάλλει, με αποτέλεσμα να προσπίπτει στο νωτιαίο χώρο ο πηκτοειδής πυρήνας του δίσκου.
Η αυχενική κήλη δίσκου εκδηλώνεται με πόνο στον αυχένα, δυσκαμψία, μείωση του εύρους κινήσεων του αυχένα, πόνο στους ώμους και τη ράχη, αισθητικές διαταραχές στα άνω άκρα (μούδιασμα, αίσθημα κρύου, ζεστού) και μυϊκή αδυναμία στα άνω άκρα. Ενίοτε εκδηλώνεται με ζάλη, αστάθεια, πονοκέφαλο και ίλιγγο με εμετό.
Στις περιπτώσεις αυτές, όταν ο ιατρός το θεωρεί απαραίτητο, υιοθετείται η λύση της χειρουργικής αντιμετώπισης. Στην περίπτωση αυτή, ο εξειδικευμένος ορθοπεδικός σε συνεργασία με ειδικευμένο νευροχειρούργο έχει τη δυνατότητα – ανάλογα με την εκτίμηση της κατάστασης – να επιλέξει ανάμεσα σε διάφορες διαθέσιμες τεχνικές όπως η διαδερμική αποσυμπίεση κήλης μεσοσπονδύλιου δίσκου με laser (PLDD).
ΠΗΓΗ