Προσωρινή τύφλωση
Ο Ιησούς λέει Τζάα
" ἐν δὲ τῷ πορεύεσθαι ἐγένετο αὐτὸν ἐγγίζειν τῇ Δαμασκῷ, καὶ ἐξαίφνης περιήστραψεν αὐτὸν φῶς ἀπὸ τοῦ οὐρανοῦ, 4 καὶ πεσὼν ἐπὶ τὴν γῆν ἤκουσε φωνὴν λέγουσαν αὐτῷ· Σαοὺλ Σαούλ, τί με διώκεις;
– Πράξεις 9.3,4.
Ήχος και φώς
Εν προκειμένω ουδεμία αντίφαση
Σκεφτείτε πάνω σ’ αυτό προσεκτικά: Ποιος είναι στο φώς, ποιος ακούει, ποιος βλέπει και ποιός ψεύδεται;
3 ἐν δὲ τῷ πορεύεσθαι ἐγένετο αὐτὸν ἐγγίζειν τῇ Δαμασκῷ, καὶ ἐξαίφνης περιήστραψεν αὐτὸν φῶς ἀπὸ τοῦ οὐρανοῦ, 4 καὶ πεσὼν ἐπὶ τὴν γῆν ἤκουσε φωνὴν λέγουσαν αὐτῷ· Σαοὺλ Σαούλ, τί με διώκεις; – Πράξεις 9.3,4.
7 οἱ δὲ ἄνδρες οἱ συνοδεύοντες αὐτῷ εἱστήκεισαν ἐνεοί, ἀκούοντες μὲν τῆς φωνῆς, μηδένα δὲ θεωροῦντες – Πράξεις 9.7.
9 οἱ δὲ σὺν ἐμοὶ ὄντες τὸ μὲν φῶς ἐθεάσαντο καὶ ἔμφοβοι ἐγένοντο, τὴν δὲ φωνὴν οὐκ ἤκουσαν τοῦ λαλοῦντός μοι. – Πράξεις 22:9
13 ἡμέρας μέσης κατὰ τὴν ὁδὸν εἶδον, βασιλεῦ, οὐρανόθεν ὑπὲρ τὴν λαμπρότητα τοῦ ἡλίου περιλάμψαν με φῶς καὶ τοὺς σὺν ἐμοὶ πορευομένους· 14 πάντων δὲ καταπεσόντων ἡμῶν εἰς τὴν γῆν ἤκουσα φωνὴν λαλοῦσαν πρός με καὶ λέγουσαν τῇ Ἑβραΐδι διαλέκτῳ, Σαοὺλ Σαούλ, τί με διώκεις; σκληρόν σοι πρὸς κέντρα λακτίζειν. – Πράξεις 26.13,14
|
Προσηλυτισμός;
Πόσο πιθανό είναι ο Παύλος /Σαύλος να προσηλυτίστηκε ένα ή δύο χρόνια μετά την σταύρωση (ο Ειρηναίος μιλάει για δεκαοκτώ μήνες) ; Εάν ήταν όντως αυτός ο προηγούμενος ζηλωτής του Ιουδαϊσμού που παρέμενε ανεπηρέαστος από τις περιοδείες και τις θαυματουργές πράξεις του ίδιου του Θεανθρώπου (λίγο πριν από το υποτιθέμενο «θαύμα» της τύφλωσης) πως συνέβη, αυτός ειδικά, να είναι τόσο έτοιμος να ασπασθεί την αίρεση; Τα τέσσερα ευαγγέλια ούτε αναφέρουν ούτε καν κάνουν κάποια νύξη για κάποιον πρωτοστάτη απόστολο ονομαζόμενο Παύλο.
Υπάρχει ακόμη κι εκείνη η περίεργη παραλληλία μεταξύ του φερόμενου «διωκτικού» λόγου ειπωμένου από τον ουράνιο Χριστό (Σαούλ, Σαούλ…) προς τον τυφλωμένο Παύλο και του διωγμού του Διονύσου που βρίσκουμε στο έργο του Ευριπίδη «Βάκχες». Και στις ι δύο περιπτώσεις χρησιμοποιείται η λέξη κέντρα.
Εάν ο Παύλος (Σαύλος) πράγματι είχε αποστατήσει στο μέτρο του να ασπάζεται (ή και να εγκαθιδρύει) μια ριζικά νέα σέκτα, πώς γίνεται οι ραβίνοι να μην είχαν αναθεματίσει το όνομά του; Αναμφίβολα, οι Ιουδαίοι Χριστιανοί (Εβιονίτες) καταδίκασαν τον Παύλο, και το έκαναν μάλιστα με τους βιαιότερους όρους, φθάνοντας να ισχυρισθούν ότι στην πραγματικότητα αυτός δεν ήταν παρά ένας δυσαρεστημένος Έλληνας προσήλυτος, του οποίου το πάθος απορρίφτηκε από την κόρη του Αρχιερέα (Επιφάνιος, Παναρίον,16). Ο ισχυρισμός όμως αυτός διατυπώθηκε τον 2ο αιώνα, πολύ αργότερα από την όποια ζωή ή τον θάνατο του απόστολου.
Ο «διωγμός» της πρώτης εκκλησίας φαντάζει ένα όλως διόλου απίθανο κατασκεύασμα διότι μόλις ο Σαούλ, ο «καταστροφέας των αγίων», μεταμορφώνεται σε απόστολο Παύλο, και φυγαδεύεται από τους αδελφούς για ασφάλεια στην Καισαρεία και στο σπίτι του στην Ταρσό, οι διωγμοί σταματούν απότομα. Οι διωγμοί είναι ολοκληρωτικά παράσταση ενός ανδρός.
" ΑΙ ΜΕΝ ΛΟΙΠΟΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΙ ΚΑΘ ΟΛΗΝ ΤΗΝ ΙΟΥΔΑΙΑΝ ΚΑΙ ΓΑΛΙΛΑΙΑΝ ΚΑΙ ΣΑΜΑΡΕΙΑΝ ΕΙΧΟΝ ΕΙΡΗΝΗΝ ΟΙΚΟΔΟΜΟΥΜΕΝΑΙ ΚΑΙ ΠΕΡΙΠΑΤΟΥΣΑΙ ΕΝ ΤΩ ΦΟΒΩ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΚΑΙ ΔΙΑ ΤΗΣ ΠΑΡΗΓΟΡΙΑΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΕΠΛΗΘΥΝΟΝΤΟ." – 9:31
Όλος ο προχριστιανικός «Σαύλος, η μάστιγα της Εκκλησίας» παρότι χωρίς ιστορικό νόημα, δημιουργεί τεράστια αίσθηση ως θεολογία. «Ζηλωτής Ιουδαίος που βλέπει το φως του Ιησού, γίνεται Χριστιανός.» Η θεολογική σκοπιμότητα είναι προφανής τη στιγμή που η ιστορική διήγηση είναι κατασκευασμένη.