Καθόμαστε άνετα;
Ο Παύλος δέχεται μια τεμπέλικη βόλτα πάνω από τα τείχη. Η Δαμασκός, βεβαίως, διατηρούσε ένα απόθεμα από καλάθια διαστάσεων ανδρός, που τα φυλούσε για γρήγορες αποδράσεις.
Η πύλη του Κισάν της αρχαίας Δαμασκού (σήμερα Ελληνορθόδοξο παρεκκλήσι) διεκδικεί την νυκτερινή βόλτα του Παύλου. (Πράξεις 9,25, 2 Κορινθίους 11.23)
Ποια θα ήταν η επιλογή σας- καλάθι ή απλά ένα σχοινί;
Ποια θα ήταν η επιλογή σας- καλάθι ή απλά ένα σχοινί;
Οι «φονικοί Ιουδαίοι» της Δαμασκού
Πόσο πιθανή είναι «η απόδραση με καλάθι» από την Δαμασκό; (Πράξεις 9.25); Συνήθως, τα καλάθια που κατεβάζονταν με σχοινιά χρησιμοποιούνταν από κατοίκους διαμερισμάτων για να αγοράσουν ψωμί από πλανοδίους πωλητές, κατεβάζοντάς τα πρώτα με την πληρωμή και κατόπιν ανεβάζοντας τα με το καρβέλι τους. Αλλά καλάθι ανθρώπινων διατάσεων; Και γιατί δεν μπορούσε ο Παύλος απλά να καταρριχηθεί με σχοινί όπως ένας κανονικός άνθρωπος;
Και από ποιους δραπέτευε ο Παύλος; Σύμφωνα με την «δική» του μαρτυρία (2 Κορ 11.32,33) από τον «κυβερνήτη υπό τον βασιλειά Αρέτα». Ο Αρέτας ο ΙV ήταν ο Ναβαταίος μονάρχης που κυβέρνησε μια αχανή περιοχή από την πρωτεύουσά του την Πέτρα, αν και o Παύλος δεν δίνει εξήγηση στο γιατί ο Αρέτας βάλθηκε να τον πιάσει.
Αντίθετα οι Πράξεις, σύμφωνα με την έχθρα τους προς τους «Ιουδαίους», μας λέγουν ότι ήταν Ιουδαίοι με τις φονικές τους προθέσεις που τον ανάγκασαν να δραπετεύσει (Πράξεις 9.23,24). Γιατί ήσαν οι Ιουδαίου τόσο φονικοί; Η φήμη είχε ο Παύλος μεταξύ των Ιουδαίων θα έπρεπε να ήταν αυτή του επιβολέα του Ιουδαϊσμού, και όχι του Χριστιανού αιρετικού. Η ισχνή εξήγηση που προσφέρεται από τις πράξεις είναι ότι ο προσήλυτος Σαύλος είχε «αναστατώσει» με τον Χριστό του τους Ιουδαίους στην συναγωγή. Προφανώς, αυτό απετέλεσε γι’ αυτούς ένα επαρκές αίτιο προκειμένου να προμελετήσουν δολοφονία και να προσέχουν τις πύλες της πόλεως ( και υπήρχαν τουλάχιστον επτά) «μέρα και νύχτα» - μια υπολογίσιμη επένδυση σε ανθρώπινο δυναμικό. Ο Ο΄Connor θέτει ένα λογικό ερώτημα:
«Γιατί θα έπρεπε οι Ιουδαίου να προσέχουν τις πύλες όταν θα τους ήταν πανεύκολο να βρουν που ζούσε ο Παύλος και να κανονίσουν ένα «ατύχημα» εκεί; – O'Connor (A Critical Life, p6))
Αντιμετωπισμένος με την χειρότερη εχθρότητα από τους λίγο πριν ομοθρήσκους του, πόσο εύλογο φαίνεται ο νεοφώτιστος Παύλος, προσηλυτισμένος μάλιστα μέσα από μια συγκλονιστική εμπειρία που του άλλαξε την ζωή, να σηκωθεί και να φύγει για την Αραβία για τρία χρόνια (μια Αραβία η οποία μόλις πριν τον είχε κυνηγήσει) αντί να πάει να συναντήσει τους επίγειους συντρόφους του νεοαποκτηθέντα Κυρίου του;
Δεν θα ζητούσε ασφάλεια δίπλα στους αδελφούς Χριστιανούς; Δεν θα λαχταρούσε να μιλήσει με την εν ζωή μητέρα του Σωτήρα, να επισκεφθεί τα μέρη όπου ο Ιησούς έκανε τα θαύματά του, να ακολουθήσει το μονοπάτι του Γολγοθά και να διαλογισθεί στο σημείο όπου ο Κύριός του υπέφερε τα πάθη του; (Θα μπορούσε να μην είχε κάνει τίποτε απ’ όλα αυτά επειδή η παρθενογένεση, οι θαυματουργές πράξεις και η γήινη σταύρωση δεν είχαν ακόμη προστεθεί στην πλοκή;;!!)
