Το «δεν πειράζει» πείραξε τελικά

   Έχεις μάθει στη ζωή σου να λες «δεν πειράζει», το ‘χεις συνηθίσει. Έχεις μάθει απ’ το σπίτι σου να είσαι ένας καλόκαρδος άνθρωπος με αρχές, ηθική κι αξίες. Ξέρεις τι πάει να πει «καταλαβαίνω» και τι πάει να πει «συγχωρώ». Βιώνεις καθημερινά το ρήμα «νιώθω» και το ρήμα «νοιάζομαι». Κάθε φορά που κάτι σ’ ενοχλεί, δίνεις λίγο τόπο στην οργή προσπαθώντας ν’ αποφύγεις τις συγκρούσεις, τις φωνές και τις διαφωνίες.

Για σένα οι άνθρωποι είναι υπολογίσιμα όντα και τους μετράς έναν προς ένα απ’ τον χειρότερο μέχρι τον καλύτερο. Αυτό σου δίδαξαν, αυτό είναι το σωστό κι ηθικό, να είσαι αισιόδοξος με τους ανθρώπους, ν’ ανοίγεις τα χέρια σου κάθε φορά που κάποιος σου ζητάει βοήθεια και σε χρειάζεται. Ναι, έτσι πρέπει, να λες «δεν πειράζει», να δίνεις δεύτερες ευκαιρίες, γιατί οι άνθρωποι έχουν δυνατά ένστικτα και συναισθήματα. Ναι, κάνουν λάθη οι άνθρωποι κι έχεις μάθει να μπαίνεις στη θέση τους, να προσπαθείς να δεις τα πράγματα απ’ τη δική τους σκοπιά κι απ’ τη δική τους οπτική γωνία.

Μόνο που δε σκέφτονται όλοι οι άνθρωποι το ίδιο, μόνο που δε γίνεται να δικαιολογείς συνεχώς τους ανθρώπους. Δε γίνεται να νοιάζεσαι μόνο εσύ, γιατί κάποια στιγμή εκείνο το «δεν πειράζει», θα σε πειράξει. Την πρώτη φορά που θα χρειαστεί να το πεις, δε θα το πολυσκεφτείς, θα δώσεις δεύτερη ευκαιρία και δε θα το σπουδαιολογήσεις. Η μία φορά ποτέ δε σ’ ενοχλεί, ποτέ δε σου κάθεται στην ψυχή σαν κατακάθι.

Τη δεύτερη φορά, όμως, που θα σου χρειαστεί η ίδια φράση για τον ίδιο άνθρωπο, θα λυπηθείς. Θα πάρεις μια βαθιά ανάσα και θα το πεις πάλι. «Δεν πειράζει» κι ας έχεις απογοητευτεί κι ας αισθάνεσαι πως δεν παίρνεις αυτό που θέλεις κι ας μην είσαι σίγουρος αν σε σέβονται, εσύ θα το πεις.

Την τρίτη φορά μουδιάζεις σωματικά κι εγκεφαλικά. Παγώνεις και δεν ξέρεις πλέον ποιο είναι το σωστό, δε γνωρίζεις τι πρέπει να κάνεις. Αντιλαμβάνεσαι ότι υπάρχουν ορισμένοι άνθρωποι που σ’ επηρεάζουν συναισθηματικά και ψυχολογικά, ενώ κανονικά δε θα ‘πρεπε. Έχεις χάσει τη μιλιά σου κι απλώς αφήνεις τους άλλους να παίρνουν αυτό που θέλουν από σένα και να σε πιάνουν κορόιδο.

Μέχρι που έρχεται κι η τέταρτη φορά, εκείνη η φορά τέλος πάντων -όποια κι αν είναι- που εσύ τρως ένα ωραίο, περιποιημένο, ξεγυρισμένο χαστούκι και ξυπνάς. Τότε αρχίζεις και νιώθεις την αγανάκτηση, την απελπισία και την οργή. Σε πιάνει το παράπονο, αναρωτιέσαι πού το βρίσκουν τόσο θράσος ορισμένοι και κλοτσάς σαν το γάιδαρο. Τη στήνεις, λοιπόν, στη γωνία και περιμένεις υπομονετικά για το επόμενο λάθος, το επόμενο καλογυαλισμένο «δεν πειράζει», ώσπου συμβαίνει.

Έγινε ξανά κι είναι μια απ’ τα ίδια. Τώρα εξατμίστηκε κάθε ελπίδα σου για λίγο σεβασμό, όρια και κατανόηση. Ξενερωμένος πια κι απογοητευμένος βάζεις τη λογική σου, που ήταν από καιρό αποσυνδεδεμένη, ξανά στην πρίζα. Βλέπεις επιτέλους καθαρά, πως άφησες την καρδιά σου να γίνει σμπαράλια, πως έκανες τον εαυτό σου πατάκι του μπάνιου γι’ ανθρώπους που δεν το άξιζαν.

Είναι πλέον καιρός να βάλεις ένα στοπ. Τελειώνει εδώ η εποχή που άφηνες να σε περνούν για μαλάκα, αυτή είναι η στιγμή που το «δεν πειράζει» πείραξε τελικά. Μπορεί να άργησε, αλλά έγινε. Όλα έχουν γυρίσει ανάποδα, οι καταστάσεις, το μάτι σου και το κεφάλι σου. Όταν η βόμβα μέσα σου τελικά εκραγεί, δεν έχεις και πολλές επιλογές. Τους παίρνεις όλους παραμάζωμα, γίνεσαι απόλυτος με την ανθρωπότητα ολόκληρη και ξεχνάς ό,τι ήξερες.

Δεν τις ζητάνε τις δεύτερες και τις τρίτες ευκαιρίες οι άνθρωποι που τις αξίζουν πραγματικά. Δε θα σε φτάσουν ποτέ σ’ αυτό το σημείο. Είναι πιο απλά, καθαρά και ξάστερα τα πράγματα απ’ όσο νομίζεις. Είναι και το «δεν πειράζει» μια φράση που πρέπει ν’ αρχίσεις να τη βλέπεις πιο σοβαρά, ισάξια με τη «συγγνώμη» και το «σ’ αγαπώ». Παρ’ το ως δεδομένο, γιατί αυτή είναι η αλήθεια.

Το «δεν πειράζει» αργά ή γρήγορα θα σε πειράξει κι ελπίζω τουλάχιστον να προλάβεις τα χειρότερα. Ελπίζω μονάχα να καταφέρεις να μαζέψεις τ’ ασυμμάζευτα πριν είναι πολύ αργά.

There's a look on your face I would like to knock out
See the sin in your grin and the shape of your mouth
All I want is to see you in terrible pain
Though we won't ever meet I remember your name

Can't believe you were once just like anyone else
Then you grew and became like the Devil himself
Pray to God I think of a nice thing to say
But I don't think I can, so fuck you anyway

You a scum, you a scum and I hope that you know
That the cracks in your smile are beginnin' to show
Now the world needs to see that it's time you should go
There's no light in your eyes and your brain is too slow

Can't believe you were once just like anyone else
Then you grew and became like the Devil himself
Pray to God I can think of a nice thing to say
But I don't think I can, so fuck you anyway

Bet you sleep like a child with your thumb in your mouth
I could creep up beside put a gun in your mouth
Makes me sick when I hear all the shit that you say
So much crap comin' out it must take you all day

There's a space kept in hell with your name on the seat
With a spike in the chair just to make it complete
When you look at yourself do you see what I see?
If you do why the fuck are you lookin' at me?

Why the fuck are you lookin' at me, me?
Why the fuck are you lookin' at me?
Why the fuck, why the fuck are you lookin' at me?
Why the fuck, why the fuck are you lookin' at me?

There's a time for us all and I think yours has been
Can you please hurry up 'cause I find you obscene?
We can't wait for the day that you're never around
When that face isn't here and you rot underground

Can't believe you were once just like anyone else
Then you grew and became like the Devil himself
Pray to God I can think of a nice thing to say
But I don't think I can, so fuck you anyway

So fuck you anyway
So fuck you anyway
So fuck you anyway
So fuck you anyway...

via