Ρωμ. ε' 1-21
| Τα αποτελέσματα της δικαίωσης | |
| 1 Δικαιωθέντες οὖν ἐκ πίστεως εἰρήνην ἔχομεν πρὸς τὸν Θεὸν διὰ τοῦ Κυρίου ἡμῶν ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ, 2 δι᾿ οὗ καὶ τὴν προσαγωγὴν ἐσχήκαμεν τῇ πίστει εἰς τὴν χάριν ταύτην ἐν ᾗ ἑστήκαμεν, καὶ καυχώμεθα ἐπ᾿ ἐλπίδι τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ. 3 οὐ μόνον δέ, ἀλλὰ καὶ καυχώμεθα ἐν ταῖς θλίψεσιν, εἰδότες ὅτι ἡ θλῖψις ὑπομονὴν κατεργάζεται, 4 ἡ δὲ ὑπομονὴ δοκιμήν, ἡ δὲ δοκιμὴ ἐλπίδα, 5 ἡ δὲ ἐλπὶς οὐ καταισχύνει, ὅτι ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ ἐκκέχυται ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν διὰ Πνεύματος ῾Αγίου τοῦ δοθέντος ἡμῖν. 6 ῎Ετι γὰρ Χριστὸς ὄντων ἡμῶν ἀσθενῶν κατὰ καιρὸν ὑπὲρ ἀσεβῶν ἀπέθανε. 7 μόλις γὰρ ὑπὲρ δικαίου τις ἀποθανεῖται· ὑπὲρ γὰρ τοῦ ἀγαθοῦ τάχα τις καὶ τολμᾷ ἀποθανεῖν. 8 συνίστησι δὲ τὴν ἑαυτοῦ ἀγάπην εἰς ἡμᾶς ὁ Θεός, ὅτι ἔτι ἁμαρτωλῶν ὄντων ἡμῶν Χριστὸς ὑπὲρ ἡμῶν ἀπέθανε. 9 πολλῷ οὖν μᾶλλον δικαιωθέντες νῦν ἐν τῷ αἵματι αὐτοῦ σωθησόμεθα δι᾿ αὐτοῦ ἀπὸ τῆς ὀργῆς. 10 εἰ γὰρ ἐχθροὶ ὄντες κατηλλάγημεν τῷ Θεῷ διὰ τοῦ θανάτου τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ, πολλῷ μᾶλλον καταλλαγέντες σωθησόμεθα ἐν τῇ ζωῇ αὐτοῦ· 11 οὐ μόνον δέ, ἀλλὰ καὶ καυχώμενοι ἐν τῷ Θεῷ διὰ τοῦ Κυρίου ἡμῶν ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ, δι᾿ οὗ νῦν τὴν καταλλαγὴν ἐλάβομεν. | 1 Δικαιωθήκαμε λοιπόν από την πίστη, και έχουμε ειρήνη με το Θεό μέσω του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, 2 μέσω του οποίου έχουμε και την είσοδο με την πίστη στη χάρη αυτή στην οποία έχουμε σταθεί. και καυχιόμαστε για την ελπίδα της δόξας του Θεού. 3 Και όχι μόνο αυτό, αλλά και καυχιόμαστε μέσα στις θλίψεις, ξέροντας ότι η θλίψη κατεργάζεται υπομονή, 4 και η υπομονή δοκιμασμένο χαρακτήρα, και ο δοκιμασμένος χαρακτήρας ελπίδα. 5 Και η ελπίδα δεν καταντροπιάζει, γιατί η αγάπη του Θεού έχει ξεχυθεί στις καρδιές μας με το Πνεύμα το Άγιο που μας δόθηκε. 6 Ακόμη γιατί, ενώ εμείς ήμασταν ακόμη ασθενείς, ο Χριστός κατά τον κατάλληλο καιρό πέθανε υπέρ των ασεβών. 7 Γιατί μόλις και μετά βίας υπέρ ενός δικαίου κανείς θα πεθάνει. Επειδή για τον αγαθό άνθρωπο ίσως κανείς και τολμά να πεθάνει. 8 Ο Θεός, όμως, δείχνει τη δική του αγάπη σ’ εμάς με το ότι, ενώ ήμασταν ακόμη αμαρτωλοί, ο Χριστός πέθανε για χάρη μας. 9 Πολύ περισσότερο, λοιπόν, τώρα που δικαιωθήκαμε με το αίμα του θα σωθούμε μέσω αυτού από την οργή. 10 Γιατί αν, όταν ήμασταν εχθροί, συμφιλιωθήκαμε με το Θεό μέσω του θανάτου του Υιού του, πολύ περισσότερο, αφού συμφιλιωθήκαμε, θα σωθούμε με τη ζωή του. 11 Και όχι μόνο αυτό, αλλά και καυχιόμαστε για το Θεό μέσω του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, μέσω του οποίου τώρα λάβαμε τη συμφιλίωση. |
| Ο Αδάμ και ο Χριστός | |
| 12 Διὰ τοῦτο ὥσπερ δι᾿ ἑνὸς ἀνθρώπου ἡ ἁμαρτία εἰς τὸν κόσμον εἰσῆλθε καὶ διὰ τῆς ἁμαρτίας ὁ θάνατος, καὶ οὕτως εἰς πάντας ἀνθρώπους ὁ θάνατος διῆλθεν, ἐφ᾿ ᾧ πάντες ἥμαρτον· – 13 ἄχρι γὰρ νόμου ἁμαρτία ἦν ἐν κόσμῳ, ἁμαρτία δὲ οὐκ ἐλλογεῖται μὴ ὄντος νόμου· 14 ἀλλ᾿ ἐβασίλευσεν ὁ θάνατος ἀπὸ ᾿Αδὰμ μέχρι Μωϋσέως καὶ ἐπὶ τοὺς μὴ ἁμαρτήσαντας ἐπὶ τῷ ὁμοιώματι τῆς παραβάσεως ᾿Αδάμ, ὅς ἐστι τύπος τοῦ μέλλοντος. 15 ᾿Αλλ᾿ οὐχ ὡς τὸ παράπτωμα, οὕτω καὶ τὸ χάρισμα. εἰ γὰρ τῷ τοῦ ἑνὸς παραπτώματι οἱ πολλοὶ ἀπέθανον, πολλῷ μᾶλλον ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ καὶ ἡ δωρεὰ ἐν χάριτι τῇ τοῦ ἑνὸς ἀνθρώπου ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ εἰς τοὺς πολλοὺς ἐπερίσσευσε. 16 καὶ οὐχ ὡς δι᾿ ἑνὸς ἁμαρτήσαντος τὸ δώρημα· τὸ μὲν γὰρ κρῖμα ἐξ ἑνὸς εἰς κατάκριμα, τὸ δὲ χάρισμα ἐκ πολλῶν παραπτωμάτων εἰς δικαίωμα. 17 εἰ γὰρ τῷ τοῦ ἑνὸς παραπτώματι ὁ θάνατος ἐβασίλευσε διὰ τοῦ ἑνός, πολλῷ μᾶλλον οἱ τὴν περισσείαν τῆς χάριτος καὶ τῆς δωρεᾶς τῆς δικαιοσύνης λαμβάνοντες ἐν ζωῇ βασιλεύσουσι διὰ τοῦ ἑνὸς ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ. 18 ῎Αρα οὖν ὡς δι᾿ ἑνὸς παραπτώματος εἰς πάντας ἀνθρώπους εἰς κατάκριμα, οὕτω καὶ δι᾿ ἑνὸς δικαιώματος εἰς πάντας ἀνθρώπους εἰς δικαίωσιν ζωῆς. 19 ὥσπερ γὰρ διὰ τῆς παρακοῆς τοῦ ἑνὸς ἀνθρώπου ἁμαρτωλοὶ κατεστάθησαν οἱ πολλοί, οὕτω καὶ διὰ τῆς ὑπακοῆς τοῦ ἑνὸς δίκαιοι κατασταθήσονται οἱ πολλοί. 20 νόμος δὲ παρεισῆλθεν ἵνα πλεονάσῃ τὸ παράπτωμα. οὗ δὲ ἐπλεόνασεν ἡ ἁμαρτία, ὑπερεπερίσσευσεν ἡ χάρις, 21 ἵνα ὥσπερ ἐβασίλευσεν ἡ ἁμαρτία ἐν τῷ θανάτῳ, οὕτω καὶ ἡ χάρις βασιλεύσῃ διὰ δικαιοσύνης εἰς ζωὴν αἰώνιον διὰ ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ τοῦ Κυρίου ἡμῶν. | 12 Γι’ αυτό, όπως ακριβώς μέσω ενός ανθρώπου εισήλθε η αμαρτία στον κόσμο και μέσω της αμαρτίας ο θάνατος, και έτσι σε όλους τους ανθρώπους ο θάνατος πέρασε, εφόσον όλοι αμάρτησαν... 13 – Γιατί μέχρι τότε που δόθηκε ο νόμος υπήρχε αμαρτία στον κόσμο, αλλά αμαρτία δεν καταλογίζεται όταν δεν υπάρχει νόμος. 14 Παρόλ’ αυτά ο θάνατος βασίλεψε από τον Αδάμ μέχρι το Μωυσή και πάνω σ’ αυτούς που δεν αμάρτησαν κατά τρόπο όμοιο με την παράβαση του Αδάμ, που είναι τύπος Εκείνου που έμελλε να έρθει. 15 Αλλά όπως είναι το παράπτωμα δεν είναι έτσι και το χάρισμα. Γιατί αν με το παράπτωμα του ενός πέθαναν οι πολλοί, πολύ περισσότερο περίσσεψε στους πολλούς η χάρη του Θεού και η δωρεά με τη χάρη που προέρχεται από τον ένα άνθρωπο, τον Ιησού Χριστό. 16 Και δεν έγινε με το δώρο όπως έγινε με το παράπτωμα μέσω του ενός ανθρώπου που αμάρτησε. Γιατί αφενός η κρίση που επήλθε από ένα παράπτωμα οδήγησε σε καταδίκη, αφετέρου το χάρισμα από πολλά παραπτώματα οδηγεί σε δικαίωση. 17 Γιατί, αν με το παράπτωμα του ενός ανθρώπου ο θάνατος βασίλεψε μέσω αυτού του ενός, πολύ περισσότερο αυτοί που λαβαίνουν το περίσσευμα της χάρης και τη δωρεά της δικαίωσης, με ζωή θα βασιλέψουν μέσω του ενός Ιησού Χριστού.– 18 Άρα, λοιπόν, όπως με ένα παράπτωμα σ’ όλους τους ανθρώπους ήρθε καταδίκη, έτσι και με μια δίκαιη πράξη σ’ όλους τους ανθρώπους ήρθε δικαίωση ζωής. 19 Γιατί, όπως ακριβώς με την παρακοή του ενός ανθρώπου οι πολλοί καταστήθηκαν αμαρτωλοί, έτσι και με την υπακοή του ενός οι πολλοί θα κατασταθούν δίκαιοι. 20 Ο νόμος λοιπόν παρεμβλήθηκε, για να πλεονάσει το παράπτωμα. Όπου όμως πλεόνασε η αμαρτία, υπερπερίσσεψε η χάρη, 21 ώστε, όπως ακριβώς η αμαρτία βασίλεψε μέσα στο θάνατο, έτσι και η χάρη να βασιλέψει μέσω της δικαίωσης για ζωή αιώνια, μέσω του Ιησού Χριστού του Κυρίου μας. |
