Εβρ. γ' 1-19
| Ο Ιησούς ανώτερος του Μωυσή | |
| 1 Ὅθεν, ἀδελφοὶ ἅγιοι, κλήσεως ἐπουρανίου μέτοχοι, κατανοήσατε τὸν ἀπόστολον καὶ ἀρχιερέα τῆς ὁμολογίας ἡμῶν ᾿Ιησοῦν Χριστόν, 2 πιστὸν ὄντα τῷ ποιήσαντι αὐτόν, ὡς καὶ Μωϋσῆς ἐν ὅλῳ τῷ οἴκῳ αὐτοῦ. 3 πλείονος γὰρ δόξης οὗτος παρὰ Μωϋσῆν ἠξίωται, καθ' ὅσον πλείονα τιμὴν ἔχει τοῦ οἴκου ὁ κατασκευάσας αὐτόν. 4 πᾶς γὰρ οἶκος κατασκευάζεται ὑπό τινος, ὁ δὲ τὰ πάντα κατασκευάσας Θεός. 5 καὶ Μωϋσῆς μὲν πιστὸς ἐν ὅλῳ τῷ οἴκῳ αὐτοῦ ὡς θεράπων, εἰς μαρτύριον τῶν λαληθησομένων, 6 Χριστὸς δὲ ὡς υἱὸς ἐπὶ τὸν οἶκον αὐτοῦ, οὗ οἶκός ἐσμεν ἡμεῖς, ἐάνπερ τὴν παρρησίαν καὶ τὸ καύχημα τῆς ἐλπίδος μέχρι τέλους βεβαίαν κατάσχωμεν. | 1 Συνεπώς, αδελφοί άγιοι, μέτοχοι επουράνιας κλήσης, κατανοήστε τον απόστολο και αρχιερέα της ομολογίας μας, τον Ιησού, 2 ο οποίος είναι πιστός σ’ Αυτόν που τον έκανε έτσι, όπως ήταν και ο Μωυσής σε όλο τον οίκο του Θεού. 3 Γιατί αυτός έχει αξιωθεί περισσότερη δόξα παρά ο Μωυσής, καθόσον περισσότερη τιμή από τον οίκο έχει εκείνος που τον κατασκεύασε. 4 Γιατί κάθε οίκος κατασκευάζεται από κάποιον, αλλά εκείνος που κατασκεύασε τα πάντα είναι ο Θεός. 5 Και αφενός ο Μωυσής ήταν πιστός σε όλο τον οίκο του Θεού ως υπηρέτης, για να μαρτυρεί εκείνα που θα λέγονταν, 6 αφετέρου ο Χριστός είναι πιστός ως Υιός στον οίκο του. Οίκος του είμαστε εμείς, αν βέβαια κατέχουμε την παρρησία και το καύχημα της ελπίδας μέχρι το τέλος σταθερή. |
| Ανάπαυση Σαββάτου για το λαό του Θεού | |
| 7 Διό, καθὼς λέγει τὸ Πνεῦμα τὸ ῞Αγιον· σήμερον ἐὰν τῆς φωνῆς αὐτοῦ ἀκούσητε, 8 μὴ σκληρύνητε τὰς καρδίας ὑμῶν ὡς ἐν τῷ παραπικρασμῷ, κατὰ τὴν ἡμέραν τοῦ πειρασμοῦ ἐν τῇ ἐρήμῳ, 9 οὗ ἐπείρασάν με οἱ πατέρες ὑμῶν, ἐδοκίμασάν με, καὶ εἶδον τὰ ἔργα μου τεσσαράκοντα ἔτη· 10 διὸ προσώχθισα τῇ γενεᾷ ἐκείνῃ καὶ εἶπον· ἀεὶ πλανῶνται τῇ καρδίᾳ, αὐτοὶ δὲ οὐκ ἔγνωσαν τὰς ὁδούς μου· 11 ὡς ὤμοσα ἐν τῇ ὀργῇ μου, εἰ εἰσελεύσονται εἰς τὴν κατάπαυσίν μου· 12 βλέπετε, ἀδελφοί, μή ποτε ἔσται ἔν τινι ὑμῶν καρδία πονηρὰ ἀπιστίας ἐν τῷ ἀποστῆναι ἀπὸ Θεοῦ ζῶντος. 13 ᾿Αλλὰ παρακαλεῖτε ἑαυτοὺς καθ' ἑκάστην ἡμέραν ἄχρις οὗ τὸ σήμερον καλεῖται, ἵνα μὴ σκληρυνθῇ ἐξ ὑμῶν τις ἀπάτῃ τῆς ἁμαρτίας· 14 μέτοχοι γὰρ γεγόναμεν τοῦ Χριστοῦ, ἐάνπερ τὴν ἀρχὴν τῆς ὑποστάσεως μέχρι τέλους βεβαίαν κατάσχωμεν, 15 ἐν τῷ λέγεσθαι· σήμερον ἐὰν τῆς φωνῆς αὐτοῦ ἀκούσητε, μὴ σκληρύνητε τὰς καρδίας ὑμῶν ὡς ἐν τῷ παραπικρασμῷ. 16 τίνες γὰρ ἀκούσαντες παρεπίκραναν; ἀλλ' οὐ πάντες οἱ ἐξελθόντες ἐξ Αἰγύπτου διὰ Μωϋσέως; 17 τίσι δὲ προσώχθισε τεσσαράκοντα ἔτη; οὐχὶ τοῖς ἁμαρτήσασιν, ὧν τὰ κῶλα ἔπεσεν ἐν τῇ ἐρήμῳ; 18 τίσι δὲ ὤμοσε μὴ εἰσελεύσεσθαι εἰς τὴν κατάπαυσιν αὐτοῦ εἰ μὴ τοῖς ἀπειθήσασι; 19 καὶ βλέπομεν ὅτι οὐκ ἠδυνήθησαν εἰσελθεῖν δι' ἀπιστίαν. | 7 Γι’ αυτό, καθώς λέει το Πνεύμα το Άγιο: Σήμερα, αν ακούσετε τη φωνή του, 8 μη σκληρύνετε τις καρδιές σας όπως όταν με παραπικράνατε, κατά την ημέρα του πειρασμού μέσα στην έρημο, 9 όπου με πείραξαν οι πατέρες σας με δοκιμασία και είδαν τα έργα μου 10 σαράντα έτη. Γι’ αυτό αγανάκτησα με τη γενεά αυτήν και είπα: «Πάντα πλανιούνται στην καρδιά, και αυτοί δε γνώρισαν τις οδούς μου». 11 Ώστε ορκίστηκα μέσα στην οργή μου: «Δεν θα εισέλθουν στην ανάπαυσή μου». 12 Προσέχετε, αδελφοί, μήπως υπάρχει μέσα σε κάποιον από εσάς μια άπιστη καρδιά κακή, ώστε να αποστατήσει από το ζωντανό Θεό. 13 Αλλά προτρέπετε ο ένας τον άλλο κάθε ημέρα, μέχρις ότου λέμε το “σήμερα”, για να μη σκληρυνθεί κανείς από εσάς από την απάτη της αμαρτίας 14 – γιατί έχουμε γίνει μέτοχοι του Χριστού, αν βέβαια κατέχουμε την αρχική μας εμπιστοσύνη μέχρι το τέλος σταθερή – 15 καθώς λέγεται: Σήμερα, αν ακούσετε τη φωνή του, μη σκληρύνετε τις καρδιές σας όπως όταν με παραπικράνατε. 16 Γιατί ποιοι Τον παραπίκραναν αν και άκουσαν; Μήπως δεν ήταν όλοι εκείνοι που εξήλθαν από την Αίγυπτο μέσω του Μωυσή; 17 Και με ποιους αγανάκτησε σαράντα έτη; Όχι μ’ εκείνους που αμάρτησαν, των οποίων τα νεκρά σώματα έπεσαν στην έρημο; 18 Και σε ποιους ορκίστηκε πως δε θα εισέλθουν στην ανάπαυσή του παρά σ’ εκείνους που απείθησαν; 19 Και βλέπουμε ότι δεν μπόρεσαν να εισέλθουν εξαιτίας της απιστίας. |
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13
