Εβρ. δ' 1-16
| 1 Φοβηθῶμεν οὖν μή ποτε, καταλειπομένης ἐπαγγελίας εἰσελθεῖν εἰς τὴν κατάπαυσιν αὐτοῦ, δοκῇ τις ἐξ ὑμῶν ὑστερηκέναι. 2 καὶ γάρ ἐσμεν εὐηγγελισμένοι, καθάπερ κἀκεῖνοι· ἀλλ' οὐκ ὠφέλησεν ὁ λόγος τῆς ἀκοῆς ἐκείνους μὴ συγκεκραμένους τῇ πίστει τοῖς ἀκούσασιν. 3 εἰσερχόμεθα γὰρ εἰς τὴν κατάπαυσιν οἱ πιστεύσαντες, καθὼς εἴρηκεν· ὡς ὤμοσα ἐν τῇ ὀργῇ μου, εἰ εἰσελεύσονται εἰς τὴν κατάπαυσίν μου· καίτοι τῶν ἔργων ἀπὸ καταβολῆς κόσμου γενηθέντων. 4 εἴρηκε γάρ που περὶ τῆς ἑβδόμης οὕτω· καὶ κατέπαυσεν ὁ Θεὸς ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ ἀπὸ πάντων τῶν ἔργων αὐτοῦ· 5 καὶ ἐν τούτῳ πάλιν· εἰ εἰσελεύσονται εἰς τὴν κατάπαυσίν μου. 6 ἐπεὶ οὖν ἀπολείπεταί τινας εἰσελθεῖν εἰς αὐτήν, καὶ οἱ πρότερον εὐαγγελισθέντες οὐκ εἰσῆλθον δι' ἀπείθειαν, 7 πάλιν τινὰ ὁρίζει ἡμέραν, σήμερον, ἐν Δαυῒδ λέγων, μετὰ τοσοῦτον χρόνον, καθὼς εἴρηται· σήμερον ἐὰν τῆς φωνῆς αὐτοῦ ἀκούσητε, μὴ σκληρύνητε τὰς καρδίας ὑμῶν. 8 εἰ γὰρ αὐτοὺς ᾿Ιησοῦς κατέπαυσεν, οὐκ ἂν περὶ ἄλλης ἐλάλει μετὰ ταῦτα ἡμέρας· 9 ἄρα ἀπολείπεται σαββατισμὸς τῷ λαῷ τοῦ Θεοῦ. 10 ὁ γὰρ εἰσελθὼν εἰς τὴν κατάπαυσιν αὐτοῦ καὶ αὐτὸς κατέπαυσεν ἀπὸ τῶν ἔργων αὐτοῦ, ὥσπερ ἀπὸ τῶν ἰδίων ὁ Θεός. 11 Σπουδάσωμεν οὖν εἰσελθεῖν εἰς ἐκείνην τὴν κατάπαυσιν, ἵνα μὴ ἐν τῷ αὐτῷ τις ὑποδείγματι πέσῃ τῆς ἀπειθείας. 12 Ζῶν γὰρ ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ καὶ ἐνεργὴς καὶ τομώτερος ὑπὲρ πᾶσαν μάχαιραν δίστομον καὶ διϊκνούμενος ἄχρι μερισμοῦ ψυχῆς τε καὶ πνεύματος, ἁρμῶν τε καὶ μυελῶν, καὶ κριτικὸς ἐνθυμήσεων καὶ ἐννοιῶν καρδίας, 13 καὶ οὐκ ἔστι κτίσις ἀφανὴς ἐνώπιον αὐτοῦ, πάντα δὲ γυμνὰ καὶ τετραχηλισμένα τοῖς ὀφθαλμοῖς αὐτοῦ, πρὸς ὃν ἡμῖν ὁ λόγος. | 1 Ας φοβηθούμε, λοιπόν, ενώ μας απομένει υπόσχεση να εισέλθουμε στην ανάπαυσή του, μήπως φανεί κάποιος από εσάς να την έχει στερηθεί. 2 Και βέβαια, είμαστε ευαγγελισμένοι καθώς ακριβώς κι εκείνοι. Αλλά ο λόγος που άκουσαν δεν ωφέλησε εκείνους, γιατί δεν είχαν συνενωθεί στην πίστη με εκείνους που τον υπάκουσαν. 3 Γιατί εισερχόμαστε στην ανάπαυση όσοι πιστέψαμε, καθώς έχει πει: Ώστε ορκίστηκα μέσα στην οργή μου, δεν θα εισέλθουν στην ανάπαυσή μου, αν και τα έργα Του έγιναν από την αρχή της δημιουργίας του κόσμου. 4 Γιατί έχει πει κάπου για την έβδομη ημέρα έτσι: Και αναπαύτηκε ο Θεός κατά την ημέρα την έβδομη από όλα τα έργα του. 5 Και σε τούτο το εδάφιο λέει πάλι: Δεν θα εισέλθουν στην ανάπαυσή μου. 6 Επειδή λοιπόν υπολείπεται μερικοί να εισέλθουν σ’ αυτήν την ανάπαυση, και εκείνοι που προηγουμένως ευαγγελίστηκαν δεν εισήλθαν εξαιτίας της απείθειας, 7 πάλι ορίζει κάποια ημέρα, Σήμερα, λέγοντας μέσω του Δαβίδ μετά από τόσο πολύ χρόνο καθώς έχει προειπωθεί: Σήμερα, αν ακούσετε τη φωνή του, μη σκληρύνετε τις καρδιές σας. 8 Γιατί αν ο Ιησούς του Ναυή είχε αναπαύσει αυτούς, δε θα μιλούσε για άλλη ημέρα μετά από αυτά. 9 Άρα, υπολείπεται ανάπαυση Σαββάτου για το λαό του Θεού. 10 Γιατί όποιος εισήλθε στην ανάπαυσή Του, και ο ίδιος αναπαύτηκε από τα έργα του όπως ακριβώς από τα δικά του ο Θεός. 11 Ας φροντίσουμε, λοιπόν, να εισέλθουμε σ’ εκείνη την ανάπαυση, για να μην πέσει κανείς στο ίδιο υπόδειγμα της απείθειας μ’ εκείνους τους Ισραηλίτες. 12 Γιατί είναι ζωντανός ο λόγος του Θεού και ενεργητικός και κοφτερότερος περισσότερο από κάθε δίκοπη μάχαιρα και διεισδύει μέχρι το χωρισμό της ψυχής και του πνεύματος, των αρθρώσεων και των μυελών των οστών, και κρίνει τις σκέψεις και τους στοχασμούς της καρδιάς. 13 Και δεν υπάρχει κτίσμα αφανές μπροστά του, αλλά όλα είναι γυμνά και φανερωμένα μπροστά στα μάτια του. προς αυτόν εμείς θα δώσουμε λόγο. |
| Ο Ιησούς είναι ο μέγας Αρχιερέας | |
| 14 ῎Εχοντες οὖν ἀρχιερέα μέγαν διεληλυθότα τοὺς οὐρανούς, ᾿Ιησοῦν τὸν υἱὸν τοῦ Θεοῦ, κρατῶμεν τῆς ὁμολογίας. 15 οὐ γὰρ ἔχομεν ἀρχιερέα μὴ δυνάμενον συμπαθῆσαι ταῖς ἀσθενείαις ἡμῶν, πεπειραμένον δὲ κατὰ πάντα καθ' ὁμοιότητα χωρὶς ἁμαρτίας. 16 προσερχώμεθα οὖν μετὰ παρρησίας τῷ θρόνῳ τῆς χάριτος, ἵνα λάβωμεν ἔλεον καὶ χάριν εὕρωμεν εἰς εὔκαιρον βοήθειαν. | 14 Επειδή έχουμε, λοιπόν, μέγα Αρχιερέα που έχει διαπεράσει τους ουρανούς, τον Ιησού τον Υιό του Θεού, ας κρατούμε σταθερά την ομολογία μας. 15 Γιατί δεν έχουμε Αρχιερέα που να μη δύναται να συμπαθήσει στις ασθένειές μας, αλλά έναν που έχει πειραχτεί σε όλα όμοια μ’ εμάς χωρίς αμαρτία. 16 Ας προσερχόμαστε λοιπόν με παρρησία στο θρόνο της χάρης, για να λάβουμε έλεος και να βρούμε χάρη για βοήθεια στον κατάλληλο καιρό. |
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13
