«Το είδος των προσωπικών αναζητήσεών μας και ο τύπος των ερωτήσεων που απευθύνουμε στον εαυτό μας, καθορίζει τελικά τι άνθρωποι θα γίνουμε.»
– Leo Babauta
Όλοι έχουμε βιώσει στιγμές κρίσης στη ζωή μας που η αίσθηση του ανικανοποίητου σκεπάζει παροδικά όλα τα επιτεύγματα και τις κατακτήσεις μας.
Στιγμές όπου καλούμαστε να πάρουμε ξανά το τιμόνι της ζωής στα χέρια μας με πλήρη συνείδηση ευθύνης και προσωπική ακεραιότητα. Δίχως υποστήριξη. Δίχως εύκολες λύσεις. Χωρίς μαξιλάρια και δικλείδες εξασφάλισης. Δίχως σταθερές κοινωνικοπολιτικές δομές και διαδικασίες. Εν ολίγοις, χωρίς δίχτυ ασφαλείας.
Σε αυτές τις στιγμές που μοιάζουν σαν βρισκόμαστε βαθιά μέσα στον πυρήνα της ίδιας μας της ύπαρξης, είναι σημαντικό να εχουμε στα χέρια μας:
• εργαλεία αυτό-συνείδησης και αυτό-εξέλιξης
• συνείδηση και πρακτική αίσθηση των προσωπικών και συλλογικών μας στόχων, και το πιο σημαντικό..
• βούληση και επιμονή, να τα χρησιμοποιήσουμε για να πάμε παρακάτω.
Γιατί είναι εύκολο να βουλιάξουμε στη θλίψη και την αυτολύπηση, να παραμείνουμε προσκολλημένοι σε ένα ένδοξο προσωπικό, οικονομικό και κοινωνικό παρελθόν, που όμως έχει πια τελειώσει.
Ο Master Choa Kok Sui σύγχρονος οραματιστής για έναν καλύτερο κόσμο, προσομοιάζει τον άνθρωπο με το άνθος του λωτού που εκφύεται στο λασπώδες έδαφος της λίμνης (Ύλη, αλλά καταφέρνει να υπερβεί το βούρκο και τη θολούρα του νερού (Συναισθήματα) και να μεταμορφωθεί στην ανώτερη εκδοχή του εαυτού του, στρεφόμενο προς τον ζωοδότη Ήλιο (Πνεύμα, Συνείδηση).
Ποια είναι τα πρακτικά βήματα που μπορούμε να ακολουθήσουμε για να υπερβούμε τα όποια αδιέξοδα αντιμετωπίζουμε και να βιώσουμε την καλύτερη εκδοχή του εαυτού μας;
1. Ενδοσκόπηση/ Συνειδητή Δόμηση του Χαρακτήρα
Αυτό που αποτυγχάνουμε πολλές φορές να αντιληφθούμε όταν διαχειριζόμαστε τα καθήκοντα μας, την προσωπική μας ευημερία, τις σχέσεις μας, είναι πως οι αρετές της ενδοσκόπησης και της δόμησης του χαρακτήρα οφείλουν να αποτελούν το θεμέλιο λίθο του βίου μας.
Για να μπορέσουμε όμως να να συνειδητοποιήσουμε βαθύτερα τις αδυναμίες και τα ελαττώματα μας πρέπει να έχουμε έστω και ένα βασικό επίπεδο επίγνωσης, τη δυνατότητα να παρατηρούμε τον τρόπο που σκεφτόμαστε, αισθανόμαστε και πράττουμε γιατί αυτό είναι που καθορίζει τελικά την ποιότητα και την καθαρότητα του χαρακτήρα μας και καθορίζει τη ρότα του πεπρωμένου μας.
Η αυτό-παρατήρηση και η επίγνωση είναι απαραίτητα εφόδια στο μονοπάτι της Ανέλιξης. Από τις διδασκαλίες των Χριστιανικών Ευαγγελίων, το Οκταπλό Μονοπάτι της Αρετής του Βούδα, μέχρι και τις αρχαίες διδασκαλίες των Προσωκρατικών Ελλήνων Φιλοσόφων και τις διδαχές του Ζωροάστρη, η βάση για ένα συνειδητό, εξελικτικό και δυναμικό βίο βρίσκεται στην πρακτική, καθημερινή εφαρμογή των κάτωθι αρχών:
• Ορθή αντίληψη
• Ορθά συναισθήματα
• Ορθές σκέψεις
• Ορθές λέξεις
• Ορθές πράξεις
Γιατί υπάρχουν πολλά πράγματα που θέλουμε να αλλάξουμε στον εαυτό και τη ζωή μας, αλλά κάποιες φορές στερούμαστε τη δύναμη και την επιμονή να το πράξουμε.
Γιατί χωρίς ολοκληρωμένη συναισθηματική και νοητική κάθαρση, η ενδυνάμωση που δεχόμαστε από τη ζωή, το εξωτερικό περιβάλλον, τις σχέσεις, την ψυχοθεραπεία, την προσευχή, το διαλογισμό, δρα ως λίπασμα που μεγεθύνει τα ελαττώματα και τις αδυναμίες μας.
Μεγεθύνει συνεπώς και τα προβλήματα που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε ως απόρροια της σχηματοποιημένης προσωπικότητας μας. Όταν ενδυναμώνουμε ασυνείδητα τη μηχανική μας φύση και τα ελαττώματα μας, η δυναμική μας ανάπτυξη και βελτίωση, η πρόοδος μας στη ζωή, καθίσταται είτε πολύ αργή, ή σχεδόν αδύνατη και προβληματική.
2. Μαθαίνουμε Συνειδητά
Η Ζωή είναι από τη φύση της εξελικτική, μας σπρώχνει πάντα παρακάτω να εξελιχθούμε, να εκλεπτυνθούμε, να πάρουμε μαθήματα, να συνειδητοποιήθουμε, να μεγαλώσουμε.
Οφείλουμε απάντων συνθηκών να θυμόμαστε ότι η συνειδητή εξέλιξη είναι ο ουσιαστικός προορισμός μας.
Όσο παραμένουμε προσκολλημένοι μέσα στο πεδίο ασφάλειάς μας και αρνούμαστε να εκτεθούμε στο δυναμισμό της Ζωής, είτε στεγνώνουμε σε ένα περιβάλλον στασιμότητας ή ξαφνικά συμβάντα και απώλειες έρχονται να γκρεμίσουν «τα στεγανά μας» και να μας ωθήσουν, έστω και με το ζόρι να προχωρήσουμε μπροστά.
Νομίζω πως όλοι έχουμε νιώσει το χέρι της μοίρας να έρχεται και να διαλύει αδίστακτα όσα εμείς οι ίδιοι δεν είχαμε το σθένος να ολοκληρώσουμε ή να αντιμετωπίσουμε.
Η διαφορά ανάμεσα στη Συνειδητή Διαχείριση της Ζωής από το επίπεδο της Συνείδησης και τη Μηχανική Διαχείριση της Ζωής από το επίπεδο της Προσωπικότητας έγκειται αποκλειστικά στην ανάληψη της ευθύνης.
Στην πρώτη περίπτωση παρατηρείς, αναδομείς τις προβληματικές πτυχές του χαρακτήρα σου, ενδυναμώνεις τα προτερήματα σου και λαμβάνεις συνειδητές και μερικές φορές ουσιαστικές αλλά και επώδυνες αποφάσεις, με αγάπη και συμπόνοια για τον εαυτό σου και τους άλλους.
Στη δεύτερη περίπτωση δέχεσαι ανελέητα ραπίσματα μέσα από συμβάντα και καταστάσεις, βιώνεις πόνο και απόγνωση, μερικές φορές πέφτεις στην παγίδα της θυματοποίησης και της συναισθηματικής εμπλοκής με τους άλλους και τις περισσότερες φορές δεν έχεις άλλη επιλογή από το να συχχωρήσεις και να προχωρήσεις.
Όλοι οι δρόμοι τελικά οδηγούν στη Ρώμη, απλά στον πρώτο δρόμο τα οφέλη της προσωπικής ενδυνάμωσης και ακεραιότητας φαίνεται να ανοίγουν νέους δρόμους αντίληψης και ανάπτυξης. Η επιλογή επαφύεται πάντα στην ελεύθερη βούληση, το μεγάλο μας υπαρξιακό και αναφαίρετο οντολογικό δικαίωμα.
3. Αγαπούμε Συνειδητά
Ο Μαχάτμα Γκάντι μας λέει πως «Όπου Υπάρχει Αγάπη, Υπάρχει Ζωή». Όσο στην καθημερινότητα μας, στη σχέση και τη συσχέτιση με όλους τους ανθρώπους και όχι μόνο τους δικούς μας προσφιλείς, υπάρχει καλοσύνη, ευγένεια, σεβασμός, συμπόνοια, ειλικρίνεια, η Πτυχή και το Αρχέτυπο της Αγάπης μέσα μας, εδραιώνεται, ενδυναμώνεται και μεγαλώνει.
Η Αγάπη δεν είναι θεωρία, πόθος, έλξη, ένα ανάλαφρο τραγουδάκι, ένα γλυκό συναίσθημα για να κάνεις ρίμα.
Η Αγάπη είναι Αφοσίωση στην Πράξη, είναι Καθήκον, είναι καθημερινή Έμπνευση όπου και με όποιον και αν βρίσκεσαι.
Η Αγάπη είναι τρόπος Ζωής. Αγάπη είναι να νοιάζεσαι και για αυτούς που δεν ξέρεις, για τη Γη που σε φιλοξενεί και για τις γενιές που θα έρθουν και ακόμα δεν τις έχεις γνωρίσει.
Αγάπη είναι η Υπευθυνότητα να νοιάζεσαι για να αφήσεις πίσω σου Αρμονία, Έργο, Δομή, Αποτέλεσμα. Ακόμα και όταν εσύ θα έχεις φύγει.
4. Μαθαίνουμε να προσφέρουμε Ανιδιοτελή Βοήθεια και Υπηρεσία
Κάθε φορά που ακούμε προτροπές ανιδιοτέλειας ή τέλος πάντων οτιδήποτε μας ωθεί να κοιτάξουμε τη Ζωή έξω από τα στεγανά του εαυτού μας και να δρούμε στη βάση της ενότητας, αντιστεκόμαστε σθεναρά.
Θεωρούμε τα παραπάνω παρωχημένα και αναχρονιστικά πρότυπα που αφορούν πάντα τους άλλους, όχι εμάς, τη Μητέρα Τερέζα και τα θρησκευτικά κατεστημένα και ουδεμία σχέση έχουν με τη σύγχρονη, πολυάσχολη και απαιτητική πραγματικότητα.
Λάθος.
Αυτή είναι η μεγαλύτερη ουτοπία μας, εργαζόμαστε και ασχολούμαστε αποκλειστικά με ότι δημιουργεί οφέλη για τον εαυτό μας γιατί δεν μπορούμε να συναισθανθούμε την ευρύτερη σύνδεση που έχουμε και πάντα θα έχουμε με Όλους και Όλα.
Υπηρετώντας το καλό των άλλων, υπηρετώ τη Ζωή και την Ανέλιξή μου. Υπηρετώ γιατί είναι Καθήκον μου, γιατί αν δεν βοηθήσω τους άλλους να εξελιχθούν, αν δεν δημιουργώ συνειδητά προϋποθέσεις συλλογικής και κοινωνικής Εξέλιξης για όλους ανεξαιρέτως, τότε δεν δικαιούμαι και εγώ να εξελιχθώ.
Υπηρετώ και Προσφέρω συνειδητά και από επιλογή, γιατί είναι μια φυσική μου ροπή, μια εκ γενετής ιδιότητα που όσο την αναπτύσσω και την εξερευνώ στην πράξη, τόσο δυναμώνει.
Όχι επειδή είμαι καλός, φιλάνθρωπος, ευαίσθητος, ουτοπιστής, αριστερός, γιατί έχω να αποδείξω κάτι.
Και αν νομίζετε πως οι αρχές της Προσφοράς και της Υπηρεσίας είναι passé, ρίξτε μια ματιά στους μεγάλους αναμορφωτές της σύγχρονης ανθρωπότητας στο σήμερα.
Ηγετικές μορφές από τους τομείς της επιστήμης, της ιατρικής, της επιχειρηματικότητας, των MME, της τέχνης όπως ο Albert Einstein, ο CEO του Linked In Jeff Weiner, η Oprah Winfrey, ο Steven Hawking μιλούν για εφαρμοσμένη αρετή στην καθημερινότητα, συμπονετική διοίκηση, για την ανάγκη να μεταμορφώσουμε το ένστικτο μας για έλεγχο και εξουσία σε προσφορά, εξυπηρέτηση και υπηρεσία.
Για να οδηγηθούμε συνειδητά προς το Υψηλό Πεπρωμένο μας, να Υλοποιήσουμε το Ανώτερο Όραμά μας.
Η επιλογή είναι και θα είναι πάντα δική μας.
Πάντα υπάρχει τρόπος να βελτιώνεσαι ως προσωπικότητα και να εξελίσσεσαι ως άτομο, αρκεί ο στόχος αυτός να αποτελεί μία από τις προτεραιότητες σου στη ζωή.
Υπάρχουν κάποιες αρχές τις οποίες χρειάζεται να καλλιεργείς για να γίνεσαι καλύτερος άνθρωπος και να νοηματοδοτείς την ύπαρξή σου:
Άσε τον θυμό να σβήσει
Πάντα θα υπάρχουν λόγοι να θυμώσουμε, αλλά ο τρόπος που εκδηλώνουμε τον θυμό μας είναι καθοριστικός για την υγεία μας και τις σχέσεις μας.
Ο θυμός που δεν μαλακώνει ή που εκφράζεται με ανάρμοστες πράξεις είναι τοξικός, περιπλέκει τη ζωή μας και εξωτερικεύει τον χειρότερο εαυτό μας.
Σίγουρα δεν είναι εύκολο να ελέγξουμε τον θυμό μας, αλλά η αναγνώρισή του είναι το πρώτο βήμα.
Αφού τον αναγνωρίσουμε θα πρέπει να σκεφτούμε πριν αντιδράσουμε και να αποφύγουμε τις παρορμητικές εκρήξεις.
Αν δεν μπορούμε να δικαιωθούμε μέσω της συζήτησης ή άλλων αποδεκτών τρόπων είναι καλύτερο να απομακρυνθούμε από το άτομο ή την κατάσταση που μας προκάλεσε τον θυμό.
Η συγχώρεση επίσης βοηθά την εκτόνωση του θυμού.
Αν προσπαθήσουμε να σκεφτούμε τι ώθησε το άλλο άτομο να ενεργήσει με τον τρόπο που ενήργησε, ή αν αναλύσουμε τις συνθήκες που μπορεί να επηρέασαν τις καταστάσεις θα καταλήξουμε στη σωστή απόφαση: να το αγνοήσουμε, να συγχωρήσουμε ή να απομακρυνθούμε. Είναι μία επιλογή.
Βοήθησε άλλους ανθρώπους
Ο αλτρουισμός εκτός από το ότι αποτελεί εκδήλωση καλοσύνης προσφέρει και τεράστια οφέλη στη συναισθηματική και ψυχική υγεία.
Πολύ συχνά ακούμε διάφορα ρητά που διαλαλούν πόσο καλύτερο είναι να δίνεις από το να παίρνεις.
Η επιστημονική έρευνα έχει αποδείξει την ορθότητα των ρητών αυτών, με ποικίλες μελέτες οι οποίες συμπεραίνουν ότι ο αλτρουισμός συνδέεται με αυξημένη αυτοτεποίθηση, αυτοεκτίμηση και αίσθηση αυταξίας ακόμα και σε περιόδους έντονου άγχους.
Ξεδίπλωσε τις δυνάμεις σου
Όταν αντιμετωπίζουμε προκλήσεις το άγχος μας αυξάνεται.
Όταν η ρουτίνα κυλά πολύ εύκολα τότε αυξάνεται το αίσθημα της ανίας.
Η χρυσή τομή μεταξύ των δύο άκρων είναι το ζητούμενο για να απολαμβάνουμε ό,τι κάνουμε και παράλληλα να εξελισσόμαστε.
Η αναζήτηση της ροής, της βαθιάς απορρόφησης σε μία δραστηριότητα, θα μας βοηθήσει να αναδείξουμε τον καλύτερο εαυτό μας και να ξεδιπλώσουμε τις δυνάμεις μας που μας οδηγούν στην πρόοδο και την ευημερία.
Όταν συνειδητοποιούμε τις δυνάμεις μας και τις χρησιμοποιούμε για να κάνουμε καλό στον εαυτό μας και στους άλλους ανθρώπους, τότε αποκαλύπτουμε την καλύτερη πλευρά του εαυτού μας.
Φρόντισε τον εαυτό σου
Δεν μπορούμε να προβλέψουμε τις δυσκολίες που θα προκύψουν στη ζωή μας και τις προκλήσεις τις οποίες θα αντιμετωπίσουμε, μπορούμε ωστόσο να φροντίσουμε τον εαυτό μας για να είμαστε καλύτερα προετοιμασμένοι.
Η αυτό-φροντίδα είναι καθοριστική για την ανθεκτικότητά μας, γιατί μας βοηθά να αντιμετωπίσουμε οποιαδήποτε κρίση με το μέγιστο δυνατό της σωματικής και ψυχικής μας ενέργειας.
Αντιθέτως όταν είμαστε άυπνοι, κουρασμένοι, η κριτική μας ικανότητα περιορίζεται και έχουμε την τάση να υπερβάλλουμε ως προς τα αρνητικά μας συναισθήματα.
Φρόντισε τις σχέσεις σου
Οι σχέσεις μας αποτελούν το θεμέλιο της ευτυχίας μας και μας προσφέρουν τη σταθερή βάση για να μπορέσουμε να προχωρήσουμε στη ζωή μας και να εξελιχθούμε.
Υπάρχει η περίπτωση όμως να αποτελούν πηγή μεγάλου ψυχικού φόρτου και να προκαλούν συγκρούσεις οι οποίες εξαντλούν τα αποθέματα της ψυχικής μας ενέργειας.
Όλες οι σχέσεις, οικογενειακές, φιλικές, ερωτικές, επαγγελματικές, απαιτούν προσπάθεια και αμοιβαιότητα.
Για διατηρήσουμε ένα υψηλό επίπεδο διαπροσωπικών σχέσεων χρειάζεται να μάθουμε να ακούμε, να μάθουμε να συγκρουόμαστε, να μάθουμε να οριοθετούμε και να μάθουμε να ελέγχουμε την εκδήλωση του θυμού μας.
Τις περισσότερες από αυτές τις δεξιότητες τις κατακτούμε μέσα από την εμπειρία μας και την πορεία των σχέσεων μας.
Οι πιο στενές σχέσεις μας, μας επιτρέπουν να βελτιωθούμε περισσότερο καθώς συχνά αυτές διατηρούνται ακόμα και αν κάποιες φορές παρασυρθούμε και εμφανίσουμε τη χειρότερη μορφή του εαυτού μας.
Μέσω της αποδοχής των άλλων μας δίνεται η ευκαιρία να διορθώσουμε τα λάθη μας, να βελτιώσουμε τις αδυναμίες μας και να προοδεύσουμε.
