Από την φύση τους οι αγενείς άνθρωποι, έχουν την τάση σε κάθε περίπτωση που τείνει να κλιμακωθεί σε αντιπαράθεση, να παριστάνουν, και πιθανώς και να το πιστεύουν, ότι είναι οι “καλύτεροι”. Στην πραγματικότητα, όμως, αυτό που συμβαίνει είναι συνήθως το ακριβώς αντίθετο, δηλαδή ο έξυπνος άνθρωπος που συμμετέχει από την άλλη μεριά και είναι ο δέκτης της αγένειας να είναι ο πραγματικός “καλύτερος” ή “ο κύριος της κατάστασης” .
Οι έξυπνοι άνθρωποι έχουν την απαραίτητη συναισθηματική νοημοσύνη που τους επιτρέπει να έχουν “τον έλεγχο” του εαυτού τους ώστε να αντιδρούν αντίστοιχα, εκτονώνοντας την κατάσταση, οι αγενείς αντίθετα την κάνουν χειρότερη.
Οι αγενείς είναι πολλοί και βρίσκονται παντού, έτσι οι έξυπνοι άνθρωποι είναι αναγκασμένοι να τους αντιμετωπίζουν συχνότατα στην καθημερινότητα τους, αντιμετωπίζοντας ταυτόχρονα και τον κίνδυνο να συμπεριφερθούν “άσχημα” και να «βγάλουν» τον κακό χαρακτήρα που όλοι κρύβουν μέσα τους. Πώς σώζονται, πως προστατεύονται στις περιπτώσεις αυτές;
Καμία φορά η ανυπομονησία που δείχνουν και οι δύο πλευρές ή η έλλειψη χρόνου για αντιπαράθεση καθώς ένα ραντεβού – ο επόμενος προορισμός – είναι σύντομο, μπορεί να γίνουν οι παράγοντες εκείνοι που μετριάζουν την ένταση και που προστατεύουν από «μη καθωσπρέπει» απρόοπτα.
Αυτό όμως δεν φτάνει!!!
Το να έχει ο έξυπνος άνθρωπος την συνείδηση του εαυτού του είναι το πρώτο βήμα στην αντιμετώπιση ανθρώπων αγροίκων χωρίς να εκνευρισθεί. Αυτό όμως εξαρτάται και από τις ακόλουθες προϋποθέσεις που έχει να αντιμετωπίσει και από τις απαντήσεις που έχει δώσει σε αυτές. Και οι προϋποθέσεις αυτές είναι:
Θα Πρέπει να Εμπλακώ…
Δύο γυναίκες τσακώνονται έξω από το μαγαζί για μια θέση στην ουρά
Οι έξυπνοι άνθρωποι έχουν γεννηθεί για να ηγούνται και δεν τους ενοχλεί να νιώθουν και άβολα κάποιες στιγμές. Το να βάζουν τον εαυτό τους σε άβολες καταστάσεις τους προκαλεί, τους σκληραίνει, τους χαλυβδώνει εσωτερικά και βέβαια μπορεί να τους οδηγήσει, τελικά, στην επιτυχία. Το να ξεκινήσουν μια συζήτηση, αντί να κάνουν έναν καυγά, με έναν αγενή συνομιλητή τους μπορεί να οδηγήσει σε μια σωστή και θεμιτή διαχείριση ενός γεγονότος έντασης, αν βέβαια γίνει σωστά αυτή η συζήτηση.
Στην περίπτωση αυτή θα πρέπει να δείξουν ότι την κατάσταση που έχουν να αντιμετωπίσουν την καταλαβαίνουν στις σωστές της βάσεις, δηλαδή σε αυτές της λογικής, της πραγματικής λογικής και όχι του συναισθηματισμού δηλαδή της φόρτισης που προκαλεί η κατάσταση και το ενδεχόμενο αποτέλεσμα της. Έτσι βάζοντας «κάτω» τα πραγματικά γεγονότα και αποφεύγοντας άστοχους χαρακτηρισμούς που μπορεί να αυξήσουν την συναισθηματική φόρτιση και κατ’ επέκταση την αύξηση της έντασης του προβλήματος, μπορούν να αντιμετωπίσουν την κατάσταση από κει και πέρα ως υπαρκτό πρόβλημα που πρέπει να λυθεί.
Έχω βρεθεί στην θέση του…;
Οι έξυπνοι άνθρωποι αναρωτιόνται: Τι και αν είμαι στην άλλη πλευρά μιας άσχημης συμπεριφοράς; Όλοι μας έχουμε βρεθεί στην κατάσταση που κάποιος μας “έχει λερωθεί”, χωρίς να υπάρχει κάποιος ιδιαίτερος λόγος, απλά επειδή συνέβη… όλοι μας έχουμε τις «κακές» μέρες μας και στην πραγματικότητα όσο έξυπνοι και να είμαστε, τόσο αγενείς μπορούμε να γίνουμε και μάλιστα χωρίς καλά-καλά να το συνειδητοποιήσουμε… Όμως φυσικά υπάρχει πάντα λόγος για να κάνουμε το πρώτο βήμα ώστε να μειώσουμε την ένταση σαν έξυπνοι άνθρωποι.
Έτσι λοιπόν ας μην ξεχνά ο έξυπνος άνθρωπος, ότι μερικές φορές οι άνθρωποι γίνονται αγενείς λόγω της κατάστασης που έχει συμβεί και όχι γιατί οι ίδιοι αυτοί είναι πάντα αγενείς λόγω της προσωπικότητας τους.
Απλά αφήστε το να περάσει…
Κάποιες φορές δεν υπάρχει ο κατάλληλος τόπος και χρόνος για να αντιμετωπίσει ο έξυπνος άνθρωπος τον αγενή.
Ο χώρος εργασίας, είναι συχνά ένας τέτοιος χώρος, που με πολύ σκέψη θα αποφασίσει, ο έξυπνος άνθρωπος πότε θα δώσει και πότε όχι, τις μάχες του. Έτσι το να έχει μια διαφωνία με έναν αγενή συνάδελφο σε δημόσιο και πάντως «ανοιχτό» χώρο, όπως είναι ο εργασιακός, δεν είναι σε καμιά περίπτωση ΕΞΥΠΝΟ. Κάτι τέτοιο πολύ πιθανόν, να τον κάνει να δείχνει, και ίδιο, αγενή.
Στην περίπτωση αυτή, ο έξυπνος άνθρωπος θα αποφασίσει πότε είναι ο κατάλληλος τόπος και η κατάλληλη στιγμή, αυτή που εξυπηρετεί, τόσο τον ίδιο αλλά και την λύση του προβλήματος. Έτσι ο έξυπνος άνθρωπος, θα πάρει σε μια άκρη τον αγενή συνάδελφο, και θα συζητήσει παρατηρώντας την συμπεριφορά του. Μάλιστα κάποιες φορές θα επιλέξει έξυπνα να ρίξει και μέρος του βάρους της ευθύνης, στον ίδιο τον εαυτό του παρά να το ρίξει όλο στον αγενή συνάδελφο και συνομιλητή του. Έτσι επιλέγει να του πει “Νιώθω ότι αδικήθηκα όταν λαθεμένα κατηγορήθηκα για..”. Είναι πολλές οι φορές που μια φράση όπως αυτή μετριάζει μια κατάσταση έντασης, και βέβαια πάντα με σκοπό, να μπει για λίγο, ό άλλος, ο αγενής, στην θέση αυτού που υφίσταται την αγένεια, ή και αντίστροφα.
Ο έξυπνος άνθρωπος, είναι και ευέλικτος, έτσι αν δεν μπορεί να κάνει το παραπάνω, έστω και για μια στιγμή, επιλέγει ως καλύτερη επιλογή, να φύγει άμεσα από μια τέτοια συζήτηση, γιατί καλά γνωρίζει ότι μια εικόνα, η εικόνα της άμεσης αποχώρησης από μια συζήτηση, αντιστοιχεί με χιλιάδες λέξεις, και πολλές φορές η σιωπή του μιλά από μόνη της και ακούγεται πολύ ηχηρά.
Τέλος, η σιγή είναι ίσως ο πιο αποτελεσματικός τρόπος να αντιμετωπιστούν οι αγενείς άνθρωποι. Στην πραγματικότητα, αγνοώντας έναν αγενή, μπορεί και να είναι πιο υγιεινό από το να εμπλακεί κανείς, και μάλιστα ένας έξυπνος άνθρωπος, μαζί του. Η συνεχή εμπλοκή με τέτοια άτομα μπορεί να κάνουν κακό στον τρόπο σκέψης του και στην πνευματική και ψυχική του υγεία ενός έξυπνου ανθρώπου!!!
‘Ώστε, την επόμενη φορά που θα αντιμετωπίσουμε αγενείς ανθρώπους, καλύτερα να πάρουμε μια επιπλέον ανάσα, να σκεφτούμε, να βάλουμε ένα κενό, μια απόσταση ανάμεσα σε εμάς και αυτούς και γιατί όχι, να γυρίσουμε την πλάτη και να απομακρυνθούμε από την ένταση. Αυτή μπορεί να είναι ίσως η εξυπνότερη αντίδραση, από όλες τις πιθανές λύσεις , που θα μπορούσαμε να δώσουμε σε μια “εμπλοκή μας”, με έναν αγενή άνθρωπο.
