Αυτό που ζούμε είναι μία κρίση. Όχι όμως η μοναδική στη ζωή μας, αφού δεν υπάρχει άνθρωπος που δεν έχει περάσει μέσα από δυστυχίες, αποτυχίες και απώλειες. Δυστυχώς δεν το επιλέξαμε να χάσουμε όλα αυτά που μέχρι τώρα θεωρούσαμε δεδομένα. Σπίτια, δουλειές, ελπίδες, όνειρα που χάθηκαν και πρέπει να σταθούμε στα πόδια μας χωρίς αυτά. Χάσαμε την ασφάλειά μας, τον έλεγχο στη ζωή μας, την ηρεμία μας, αλλά το πιο βασικό χάσαμε για λίγο τους ανθρώπους που είχαμε δίπλα μας. Γεμίσαμε αρνητικές σκέψεις και αναλωθήκαμε σε καταστροφολογικές συζητήσεις. Σταματήσαμε να βλέπουμε πέρα από το σήμερα. Δεν είναι ανάγκη να ντρεπόμαστε για ό,τι μας συμβαίνει, γιατί είναι ανθρώπινο.
Όμως, δεν χάσαμε μόνο μέσα από την κρίση, αλλά κερδίσαμε και πολλά. Μας δόθηκε η ευκαιρία να ανακαλύψουμε τι είναι αυτό που πραγματικά μας ευχαριστεί στη ζωή και τι έχει αληθινό νόημα για μας. Βγήκαμε έξω από τα στενά μας όρια, ξεπεράσαμε τους φόβους μας και ανακαλύψαμε κάτι μεγαλύτερο από μας.
Συνειδητοποιήσαμε ότι ο κόσμος δεν είναι ποτέ 100% ασφαλής κι έτσι ωριμάσαμε.
Καταλάβαμε ότι δεν χρειάζεται να το περάσουμε όλο αυτό μόνοι μας. Υπάρχουν άνθρωποι δίπλα μας που μας νοιάζονται και είναι πρόθυμοι να μας στηρίξουν. Είμαστε πια σε θέση να μετατρέψουμε την προσωπική αδυναμία σε συλλογική ευθύνη. Δεν χρειάζεται να χάνουμε την πίστη μας στον εαυτό μας και στις δυνάμεις μας.
Ας προσαρμοστούμε στις εξελίξεις.
Ας επικεντρωθούμε στα πράγματα που δεν κοστίζουν, αλλά αξίζουν τόσα πολλά.
Ας διώξουμε τις αρνητικές σκέψεις.
Ας θέσουμε ρεαλιστικούς στόχους και σωστές προτεραιότητες.
Ας δούμε το μέλλον με προοπτική.
Ας ζήσουμε απλά.
Ας βοηθήσουμε το διπλανό μας.
Ας περπατήσουμε – θα μας βοηθήσει να χαλαρώσουμε και να βάλουμε σε σειρά τις σκέψεις μας.
Ας επενδύσουμε στους ανθρώπους και όχι στα υλικά αγαθά.
Ας ακονίσουμε τα ταλέντα μας και ας ψάξουμε για ευκαιρίες σχετικές με αυτά.
Ας κλείσουμε την τηλεόραση – έχει πολύ τρόμο και ηττοπάθεια μέσα της.
Ας αγαπήσουμε τη ζωή με τα καλά και τα κακά της.
Κανείς δεν έχει μιλήσει καλύτερα για την αστάθεια της ζωής, από το Σοφοκλή:
«Για τους ανθρώπους τίποτα δεν διαρκεί, ούτε η έναστρη νύχτα, ούτε οι δυστυχίες, ούτε ο πλούτος: όλα μία μέρα ξαφνικά τελειώνουν. Κι έρχεται η σειρά ενός άλλου να ευτυχήσει, προτού τα χάσει όλα κι αυτός.»
