Tacitus, 55-120 μ.Χ.
Ρωμαίος ιστορικός
Ο Τάκιτος (περίπου 56-120 μ.Χ.) θεωρείται από πολλούς φιλολόγους ως ο σπουδαιότερος Ρωμαίος ιστορικός την περίοδο της ακμής της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας (1ος-2ος αιώνες μ Χ.)
Οι άνθρωποι είναι πιο πρόθυμοι να ανταποδώσουν το κακό παρά το καλό που τους έκανες, αφού η ευγνωμοσύνη είναι βάρος, ενώ η εκδίκηση είναι ευχαρίστηση.
Ο αληθινός τάφος των νεκρών είναι οι καρδιές των ζωντανών.
Οι προσβολές όταν γίνονται δεκτές με περιφρονητική σιωπή, εξουδετερώνονται. Όταν γίνονται δεκτές με εκνευρισμό όμως, δείχνουμε ότι, σε ένα βαθμό, αναγνωρίζουμε την αλήθεια των προσβολών.
Όσο πιο διεφθαρμένο είναι το κράτος, τόσο περισσότερο νόμοι υπάρχουν.
Εάν εξετάζετε την κάθε μέρα χωριστά, θα διαπιστώσετε πως δεν υπάρχει ημέρα που να μην είναι γεμάτη. Ενώστε τις και θα εκπλαγείτε βλέποντας πόσο κενές είναι!
Τα πιο μεγάλα εγκλήματα τα έχουν διαπράξει λίγοι, τα έχουν ευχηθεί περισσότεροι και τα έχουν ανεχθεί όλοι.
Η ευτυχία πολλές φορές στοιχίζει περισσότερο απ’ όσο αξίζει.
Μια άθλια ειρήνη εύκολα ανταλλάσσεται με πόλεμο.
Πριν υποφέραμε από τις παρανομίες. Τώρα υποφέρουμε από τους νόμους.
Πλησίασε το θρόνο σαν αλεπού, βασίλεψε σαν τίγρης και πέθανε σαν σκυλί.
Η επιθυμία για σιγουριά και ασφάλεια είναι εμπόδιο σε κάθε μεγαλειώδες και φιλόδοξο εγχείρημα
Η επιθυμία για ασφάλεια στέκει εμπόδιο για το μεγαλύτερο και λαμπρότερο επίτευγμα
Τα απαγορευμένα αντικείμενα έχουν κρυφή γοητεία» «Είναι νόμος της φύσης να μισούμε αυτούς που έχουμε πληγώσει
Μία κακή ειρήνη είναι χειρότερη από ένα πόλεμο
Οι μεγάλες αυτοκρατορίες δεν διατηρούνται με τη δειλία
Το μίσος για τους συγγενείς είναι το πιο βίαιο είδος μίσους που υπάρχει
Η αλήθεια των πραγμάτων επιβεβαιώνεται με την εξέταση όλων των δεδομένων και την καθυστέρηση (στη λήψη αποφάσεων), το ψέμα με τη βιασύνη και την αβεβαιότητα
…δεν υπάρχει τίποτα πιο αδύναμο και ασταθές όσο η φήμη ότι κάποιος είναι δυνατός η οποία όμως δεν βασίζεται στην ίδια τη δύναμή του
Lucius Anneus Seneca, 4 μ.Χ-65 μ.Χ.
Ρωμαίος φιλόσοφος
Ο Λούκιος ή Λεύκιος Ανναίος Σενέκας, γνωστός ως Σενέκας ο Νεότερος ή απλώς Σενέκας, ήταν γιος του Σενέκα του Πρεσβύτερου, διδάσκαλος του Ρωμαίου Αυτοκράτορα Νέρωνα, στωικός φιλόσοφος και τραγωδός.
Κατηγορήθηκε για συμμετοχή σε αποτυχημένη συνωμοσία κατά του Αυτοκράτορα και διατάχθηκε να αυτοκτονήσει κόβοντας τις φλέβες του.
Στα δράματα που έγραψε (π.χ. «Φαίδρα», «Οιδίπους», «Μήδεια», «Θυέστης», «Αγαμέμνων» κλπ.), βασισμένα σε ελληνικούς μύθους και κλασικές αττικές τραγωδίες, επηρεάστηκε από τον Ευριπίδη, τον Βιργίλιο και τον Οβίδιο.
Η θρησκεία θεωρείται από το λαό αληθινή, από τους σοφούς ψεύτικη και από τους ηγεμόνες χρήσιμη.
Να μην ενδιαφέρεσαι για τον αριθμό, αλλά για την ποιότητα των θαυμαστών σου. Το να μην αρέσεις στους μικρόψυχους, αποτελεί τίτλο τιμής.
Οι μικρές λύπες είναι φλύαρες, η μεγάλη οδύνη είναι σιωπηλή.
Η τύχη φοβάται και τρέμει τους γενναίους, αλλά τρομοκρατεί και ποδοπατεί τους δειλούς.
Φτωχός δεν είναι ο άνθρωπος που έχει λίγα, αλλά εκείνος που θέλει περισσότερα.
Μερικές φορές, ακόμα και το να ζεις είναι μια θαρραλέα πράξη.
Δεν είναι ότι επειδή τα πράγματα είναι δύσκολα που δεν προσπαθούμε, αλλά είναι ότι επειδή δεν προσπαθούμε που τα πράγματα είναι δύσκολα.
Αυτός που δεν μπορεί να υπακούσει, δεν μπορεί να διοικήσει.
Η ψυχή είναι ένας θεός που βρήκε καταφύγιο στο σώμα του ανθρώπου.
Όταν σκέφτεσαι πόσοι είναι καλύτερα από εσένα, να συλλογίζεσαι και πόσοι είναι χειρότερα από εσένα.
Σε όλους τους πολέμους, από τον Τρωικό μέχρι σήμερα, το κυριότερο κίνητρο υπήρξε η κλοπή, η αρπαγή, η λεηλασία.
Καλημέρα, καληνύχτα, αυτή είναι η ζωή.
Η μεγάλη περιουσία είναι μεγάλη σκλαβιά.
Ο δειλός θεωρεί τον εαυτό του προσεκτικό, ο φιλάργυρος προνοητικό.
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ντροπή για έναν γέροντα από το να μην έχει να παρουσιάσει άλλη απόδειξη πως έζησε εκτός από τα χρόνια του.
Η μέθη δεν είναι τίποτε άλλο παρά ηθελημένη τρέλα
Κάθε καινούργια αρχή προέρχεται από το τέλος κάποιας άλλης αρχής.
Ένας φίλος πάντα αγαπάει, αλλά εκείνος που αγαπάει δεν είναι πάντα φίλος.
Κάθε κόκορας είναι πανίσχυρος στο δικό του κοτέτσι.
Τον ευτυχισμένο άνθρωπο τον μισούν. Τον δυστυχισμένο τον περιφρονούν.
Να μεταχειρίζεσαι τους κατωτέρους σου όπως θα ήθελες να σε μεταχειρίζονται οι ανώτεροί σου.
Η φτώχεια θέλει λίγα, η αφθονία θέλει πολλά και η φιλαργυρία τα θέλει όλα.
Αυτό που εσύ πιστεύεις για τον εαυτό σου είναι πολύ πιο σημαντικό από αυτό που πιστεύουν οι άλλοι για σένα.
Όπου υπάρχει ένα ανθρώπινο πλάσμα, υπάρχει ευκαιρία για καλοσύνη.
Εκείνοι που έζησαν πριν από μας έκαναν πολλά, αλλά δεν τελείωσαν τίποτα.
Τίποτα δεν μας ανήκει εκτός από τον χρόνο.
Μετά από μια κακή σοδειά πρέπει αμέσως να οργώσεις.
Είναι ελαφρύς ο πόνος που δέχεται παρηγοριά.
Αυτός που έχει πολύ μεγάλη εξουσία πρέπει να τη χρησιμοποιεί πολύ ελαφρά.
Όπως ένας εχθρός είναι πιο επικίνδυνος για έναν στρατό που υποχωρεί, έτσι κάθε πρόβλημα που φέρνει η μοίρα μάς επιτίθεται πιο σκληρά όταν υποκύπτουμε και στρέφουμε τα νώτα μας σ’ αυτό.
Tito Livio, 59 π.Χ-17 μ.Χ.
Ρωμαίος ιστορικός
Οι αντιξοότητες θυμίζουν στους ανθρώπους τη θρησκεία.
Ξέρεις να νικάς, Αννίβα, όχι όμως και να αξιοποιείς τη νίκη.
Γεγονότα με μεγάλες συνέπειες μπορούν να προέλθουν από ασήμαντα περιστατικά.
Οι άνθρωποι είναι ελάχιστα προφυλαγμένοι απ’ αυτό που η επιτυχία τούς εμποδίζει να το φοβηθούν.
Ο φόβος που έχουμε για κάτι είναι ευθέως ανάλογος με την άγνοιά μας γι’ αυτό.
Σε δύσκολες και απελπιστικές καταστάσεις, οι πιο τολμηρές αποφάσεις είναι οι πιο ασφαλείς.
Ποτέ κανένα έγκλημα δεν μπορεί να δικαιολογηθεί με λογικά επιχειρήματα.
Πουθενά οι υπολογισμοί μας δεν πέφτουν τόσο συχνά έξω όσο στον πόλεμο.
Καλή τύχη και καλή διάθεση σπάνια συνυπάρχουν στον ίδιο άνθρωπο.
Δυστυχώς, η απόλυτη ανοχή δεν φέρνει ελευθερία, όταν δεν υπάρχει ωριμότητα.
Την αληθινή δόξα την αποκτά μόνο αυτός που την περιφρονεί.
Υπάρχει πάντα περισσότερο πάθος στην επίθεση παρά στην άμυνα.
Γενικά, τα μεγάλα πάθη δημιουργούνται από μεγάλες συγκρούσεις.
Για τους Μεγάλους Άνδρες είναι πιο δύσκολο να ελέγχουν τον ίδιο το λαό τους παρά να νικήσουν σε μάχη έναν εχθρό.
Στην αρχαία Ελλάδα πολλές βασιλικές οικογένειες ήταν ένοχες για εγκλήματα που έδωσαν υλικό για τραγωδίες. Τώρα η Ρώμη ακολουθεί τον ίδιο δρόμο…
Ο φθόνος, όπως η φωτιά, πάντα προσπαθεί να φτάσει τα ψηλότερα σημεία.
Ο λαουτζίκος είναι σαν τη θάλασσα: από μόνος του δεν κινείται, αλλά μπορεί να τον αναταράξει κάθε άνεμος, ακόμα και το πιο απαλό αεράκι.
Όταν η τύχη γίνεται πολύ ευνοϊκή, τότε είναι που δεν πρέπει να την εμπιστευόμαστε καθόλου.
Ένας κοινός κίνδυνος είναι ο πιο δυνατός δεσμός. Θα κρατήσει τους ανθρώπους ενωμένους ακόμα και όταν υπάρχουν αμοιβαίες αντιπάθειες και έλλειψη εμπιστοσύνης.
