Οι αυτοάνοσες παθήσεις είναι μια ομάδα διαταραχών κατά τις οποίες τα κύτταρα του ανοσοποιητικού μας συστήματος επιτίθενται στα φυσιολογικά κύτταρα του οργανισμού μας.
Οι διαταραχές του θυρεοειδούς, ο διαβήτης, ο ερυθηματώδης λύκος κλπ, είναι μερικά παραδείγματα τέτοιων αυτοάνοσων νοσημάτων.
Ακόμα και σήμερα, η αιτία εμφάνισης των αυτοάνοσων νοσημάτων παραμένει άγνωστη.
Η σύγχρονη ιατρική τις έχει χαρακτηρίσει ιδιοπαθείς παθήσεις, όμως πλέον υπάρχουν αξιόπιστα δεδομένα που υποστηρίζουν ότι τα συναισθήματά είναι αυτά που ελέγχουν τα κύτταρα του ανοσοποιητικού και προκαλούν την εμφάνιση αυτοάνοσων διαταραχών.
Η Δρ Candace Pert κάνοντας έρευνες ανακάλυψε ότι τα κύτταρα του σώματος επικοινωνούν μεταξύ τους μέσω νευροπεπτιδίων.
Τα νευροπεπτίδια δρουν σαν οχήματα που μεταφέρουν πληροφορίες από το ένα κύτταρο στο άλλο.
Αυτά τα νευροπεπτίδια διαβιβάζουν ένα μήνυμα σε ένα κύτταρο συνδεόμενα σε εξειδικευμένους γι’ αυτά υποδοχείς πάνω στις μεμβράνες αυτών των κυττάρων.
Με αυτόν τον τρόπο τα νευροπεπτίδια ενεργοποιούν συγκεκριμένα γονίδια στο DNA των υποδοχέων κυττάρων και τα διεγείρουν.
Η διαδικασία της πρόσδεσης των νευροπεπτιδίων επί των κυτταρικών υποδοχέων, είναι γνωστή ως «σεξ σε μοριακό επίπεδο».
Η κορυφαία στιγμή της έρευνας ήταν όταν η Δρ Candace Petrt ανακάλυψε ότι το 85 -95% των νευροπεπτιδίων βρίσκονται στο μεταιχμιακό σύστημα του εγκεφάλου, που περιλαμβάνει την αμυγδαλή, τον ιππόκαμπο και τον μεταιχμιακό φλοιό.
Η περιοχή αυτή είναι γνωστή ως το κέντρο των συναισθημάτων στον εγκέφαλο.
Η Pert βρήκε υψηλές συγκεντρώσεις νευροπεπτιδίων σε αυτές τις θέσεις (μεταιχμιακό σύστημα), όπου συγκεντρώνονται οι πληροφορίες από τις 5 αισθήσεις μας.
Η ανακάλυψη αυτή συνέδεσε ουσιαστικά το μεταιχμιακό σύστημα του εγκεφάλου με τα νευροπεπτίδια που φέρουν πληροφορίες στα υπόλοιπα κύτταρα.
Με άλλα λόγια, στο μεταιχμιακό σύστημα μεταβιβάζονται οι πληροφορίες των συναισθημάτων στα νευροπεπτίδια.
Αργότερα, ανακάλυψε ότι αντίστοιχοι υποδοχείς των νευροπεπτιδίων βρέθηκαν επίσης σε κύτταρα του ανοσοποιητικού.
Για κάθε νευροπεπτίδιο που βρίσκεται στον εγκέφαλο, το κάθε ανοσοποιητικό κύτταρο έχει τους αντίστοιχους υποδοχείς για να τα δεσμεύσει.
Αυτό ήταν το πιο ρηξικέλευθο εύρημα όλης της έρευνας, μιας κι αποδείχτηκε ότι το ανοσοποιητικό μας σύστημα επικοινωνεί διαρκώς με το μεταιχμιακό σύστημα του εγκεφάλου μέσω των νευροπεπτιδίων.
Με άλλα λόγια, τα συναισθήματα που βιώνουμε επηρεάζουν τα κύτταρα του ανοσοποιητικού.
Η φύση των συναισθημάτων επηρεάζει τη συμπεριφορά των κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος.
Αν τα συναισθήματα είναι καταστροφικά, τα κύτταρα του ανοσοποιητικού στρέφονται εναντίων των κυττάρων του σώματος.
