… Μετά από τα δεκατέσσερα χρόνια ως τα εικοσιένα το φύλο σας ωριμάζει. Και αυτό είναι σημαντικό να το καταλάβετε: αν η πρόβα έχει πάει καλά, στα επτά χρόνια κατά τα οποία ωριμάζει το φύλο σας συμβαίνει ένα πολύ παράξενο πράγμα το οποίο ίσως να μην έχετε σκεφτεί ποτέ, επειδή δεν σας έχει δοθεί η ευκαιρία. Σας είπα ότι τα δεύτερα επτά χρόνια, από τα επτά ως τα δεκατέσσερα, σας δίνουν μια γεύση των προκαταρκτικών. Τα τρίτα επτά χρόνια σας δίνουν μια γεύση των μετακαταρκτικών. Είστε ακόμη μαζί με κορίτσια ή αγόρια, αλλά τώρα μια νέα φάση ξεκινά στο είναι σας: αρχίζετε να ερωτεύεστε.
Το ενδιαφέρον δεν είναι ακόμη βιολογικό. Δεν σας ενδιαφέρει να κάνετε παιδιά, δεν σας ενδιαφέρει να γίνετε σύζυγοι, όχι. Αυτά είναι τα χρόνια του ρομαντικού παιχνιδιού. Περισσότερο σας ενδιαφέρει η ομορφιά, η αγάπη, η ποίηση, η γλυπτική – τα οποία είναι διαφορετικές φάσεις του ρομαντισμού. Και αν ένας άνθρωπος δεν έχει κάποια ρομαντική ιδιότητα δεν θα μάθει ποτέ τι είναι τα μετακαταρκτικά. Το σεξ βρίσκεται απλά στη μέση.
Όσο πιο πολύ κρατάνε τα προκαταρκτικά, τόσο μεγαλύτερη είναι η πιθανότητα να φτάσετε στην κορύφωση· όσο μεγαλύτερη είναι η πιθανότητα να φτάσετε στην κορύφωση, τόσο καλύτερο είναι το άνοιγμα για τα μετακαταρκτικά. Και αν ένα ζευγάρι δεν γνωρίζει τα μετακαταρκτικά δεν θα γνωρίσει ποτέ ολοκληρωτικά τι είναι το σεξ.
Υπάρχουν σεξολόγοι που διδάσκουν τα προκαταρκτικά. Τα προκαταρκτικά που διδάσκονται δεν είναι πραγματικά, και ωστόσο τα διδάσκουν. Τουλάχιστον έχουν αναγνωρίσει το γεγονός ότι χωρίς προκαταρκτικά το σεξ δεν μπορεί να φτάσει στην κορύφωση.
Αλλά δεν ξέρουν πώς να διδάξουν τα μετακαταρκτικά επειδή όταν ένα άτομο έχει φτάσει στην κορύφωση δεν ενδιαφέρεται πια: έχει τελειώσει, η δουλειά έχει γίνει. Γι’ αυτό χρειάζεται ένας ρομαντικός νους, ένας ποιητικός νους, ένας νους που ξέρει πώς να είναι ευγνώμων.
Το άτομο, η γυναίκα ή ο άνδρας που σας έχει φέρει σε μια τέτοια κορύφωση, χρειάζεται λίγη ευγνωμοσύνη – τα μετακαταρκτικά είναι η ευγνωμοσύνη σας. Και αν δεν υπάρχουν μετακαταρκτικά αυτό απλά σημαίνει ότι το σεξ σας είναι ανολοκλήρωτο· και το ανολοκλήρωτο σεξ είναι η αιτία όλων των προβλημάτων που αντιμετωπίζει ο άνθρωπος.
Το σεξ μπορεί να γίνει οργασμικό μόνο όταν τα μετάκαταρκτικά και τα προκαταρκτικά είναι απολύτως εξισορροπημένα. Στην ισορροπία τους η κορύφωση μετατρέπεται σε οργασμό.
Και η λέξη οργασμός πρέπει να γίνει κατανοητή. Σημαίνει ότι όλο σας το είναι -το σώμα, το μυαλό, η ψυχή, τα πάντα- συμμετέχουν, συμμετέχουν οργανικά. Μετά γίνεται μια στιγμή διαλογισμού. Για μένα, αν το σεξ σας δεν γίνει τελικά μια στιγμή διαλογισμού, δεν έχετε γνωρίσει τι είναι σεξ. Έχετε απλά ακούσει γι’ αυτό, έχετε διαβάσει γι΄αυτό. Και οι άνθρωποι που γράφουν γι’ αυτό δεν γνωρίζουν τίποτε γι’ αυτό.
Έχω διαβάσει εκατοντάδες βιβλία πάνω στη σεξολογία από ανθρώπους που θεωρούνται σπουδαίοι ειδήμονες, και είναι ειδήμονες, αλλά δεν γνωρίζουν τίποτε για τον εσωτερικό ναό όπου ανθίζει ο διαλογισμός.
Όπως ακριβώς τα παιδιά γεννιούνται μέσα από το κανονικό σεξ, ο διαλογισμός γεννιέται μέσα από το εξαιρετικό σεξ. Τα ζώα μπορούν να γεννήσουν παιδιά- δεν υπάρχει τίποτε το ξεχωριστό σε αυτό. Ο άνθρωπος μόνο είναι εκείνος που μπορεί να παράγει την εμπειρία του διαλογισμού ως το κέντρο του οργασμικού συναισθήματός του. Αυτό είναι δυνατόν μόνο αν επιτραπεί στα νεαρά άτομα από τα δεκατέσσερα ως τα εικοσιένα να έχουν ρομαντική ελευθερία.
Από τα εικοσιένα ως τα είκοσι οκτώ είναι η περίοδος που μπορούν να κατασταλάξουν. Μπορούν να επιλέξουν έναν σύντροφο. Και τώρα είναι ικανοί να επιλέξουν μέσα από όλη την εμπειρία των δύο κύκλων του παρελθόντος μπορούν να επιλέξουν τον σωστό σύντροφο. Κανείς άλλος δεν μπορεί να το κάνει για εσάς. Είναι κάτι που είναι περισσότερο σαν προαίσθημα – όχι αριθμητική, όχι αστρολογία, όχι χειρομαντική, όχι Ι-Τσινγκ, τίποτε από όλα αυτά δεν κάνει.
Είναι ένα προαίσθημα: όταν έρχεστε σε επαφή με πολλά, πολλά άτομα ξαφνικά νιώθετε κάτι να σας ταιριάζει το οποίο δεν έχετε νιώσει με κανέναν άλλο. Και ταιριάζει με τόση βεβαιότητα και τόσο απόλυτα, ώστε δεν μπορείτε ούτε καν να το αμφισβητήσετε. Ακόμη κι αν προσπαθήσετε να το αμφισβητήσετε, δεν μπορείτε, τόσο τρομερή είναι η βεβαιότητα. Με αυτό το αίσθημα ότι ταιριάζετε, κατασταλάζετε.
Κάπου ανάμεσα στα εικοσιένα και τα είκοσι οκτώ, αν όλα πάνε όπως τα λέω, χωρίς επέμβαση από τους άλλους, τότε κατασταλάζετε. Και η πιο ευχάριστη περίοδος της ζωής έρχεται από τα είκοσι οκτώ μέχρι τα τριάντα πέντε – η πιο χαρούμενη, η πιο γαλήνια και αρμονική επειδή δύο άτομα αρχίζουν να συγχωνεύονται ο ένας με τον άλλο.
Από τα τριάντα πέντε μέχρι τα σαράντα δύο, ένα νέο σκαλί, μια νέα πόρτα ανοίγει. Αν μέχρι τα τριάντα πέντε νιώθατε βαθιά αρμονία, ένα οργασμικό συναίσθημα, και μέσα από αυτόν ανακαλύψατε τον διαλογισμό, τότε από τα τριάντα πέντε μέχρι τα σαράντα δύο θα βοηθήσετε ο ένας τον άλλο να εμβαθύνετε όλο και πιο πολύ σε αυτόν τον διαλογισμό χωρίς σεξ, επειδή το σεξ σ’ αυτό το σημείο αρχίζει να δείχνει παιδικό, νεανικό.
Τα σαράντα δυο είναι η σωστή περίοδος κατά την οποία ένας άνθρωπος θα πρέπει να είναι σε θέση να γνωρίζει ακριβώς ποιος είναι. Από τα σαράντα δύο μέχρι τα σαράντα εννέα εμβαθύνει όλο και πιο πολύ στον διαλογισμό, όλο και πιο πολύ στον εαυτό του, και βοηθάει και τον σύντροφό του με τον ίδιο τρόπο. Γίνονται φίλοι. Δεν υπάρχει πλέον ο σύζυγος και δεν υπάρχει πλέον η σύζυγος· αυτή η εποχή έχει περάσει. Έχει δώσει τον πλούτο της στη ζωή σας· τώρα υπάρχει κάτι υψηλότερο, υψηλότερο από την αγάπη.
Αυτό είναι η φιλία, μια συμπονετική σχέση για να βοηθήσετε τον άλλο να εμβαθύνει στον εαυτό του, να γίνει πιο ανεξάρτητος, να γίνει πιο μόνος – όπως ακριβώς δύο ψηλά δένδρα στέκονται ξεχωριστά αλλά και κοντά το ένα στο άλλο, ή δύο κίονες σε ένα ναό που στηρίζουν την ίδια στέγη και στέκονται τόσο κοντά, αλλά τόσο ξεχωριστοί και τόσο ανεξάρτητοι και τόσο μόνοι.
Από τα σαράντα εννέα ως τα πενήντα έξι αυτή η μοναξιά γίνεται το επίκεντρο του είναι σας. Τα πάντα στον κόσμο χάνουν το νόημά τους. Το μοναδικό σημαντικό πράγμα που παραμένει είναι η μοναξιά.
Από τα πενήντα έξι ως τα εξήντα τρία γίνεστε απολύτως αυτό που πρόκειται να γίνετε: τα πιθανά άνθη.
Από τα εξήντα τρία μέχρι τα εβδομήντα αρχίζετε να ετοιμάζεστε να εγκαταλείψετε το σώμα. Τώρα ξέρετε ότι δεν ζείτε στο σώμα, ξέρετε ότι δεν ζείτε ούτε στο μυαλό. Συνειδητοποιήσατε ότι το σώμα ήταν ξεχωριστό από εσάς όταν ήσασταν περίπου τριάντα πέντε. Συνειδητοποιήσατε ότι το μυαλό είναι ξεχωριστό από εσάς όταν ήσασταν περίπου σαράντα εννέα. Τώρα, όλα τα άλλα σταματάνε εκτός από τον εαυτό. Μέσα σας παραμένει μόνο η καθαρή επίγνωση, η φλόγα της επίγνωσης, και αυτή είναι η προετοιμασία για τον θάνατο.
Τα εβδομήντα είναι η φυσιολογική διάρκεια ζωής για τον άνθρωπο. Και αν τα πράγματα ακολουθήσουν αυτή τη φυσιολογική πορεία τότε πεθαίνει με τρομερή χαρά, με μεγάλη έκσταση, νιώθοντας εξαιρετικά ευλογημένος που η ζωή του είχε ένα νόημα, που τουλάχιστον βρήκε το σπίτι του. Και εξαιτίας αυτού του πλούτου, αυτής της ικανοποίησης, είναι ικανός να ευλογήσει ολόκληρη την ύπαρξη.
Το να βρίσκεστε κοντά σε ένα τέτοιο άτομο όταν πεθαίνει είναι μεγάλη ευκαιρία. Καθώς αφήνει το σώμα του θα νιώσετε κάποια αόρατα λουλούδια να πέφτουν επάνω σας. Παρ’ όλο που δεν μπορείτε να τα δείτε, μπορείτε να τα νιώσετε.
Αποτελεί πάντα μια σπουδαία στιγμή στις ζωές των μαθητών εκείνη κατά την οποία ο Δάσκαλος αφήνει το σώμα. Και είναι δυνατόν επειδή ο Δάσκαλος μπορεί να ξέρει πότε θα αφήσει το σώμα μπορεί να συγκεντρώσει όλους εκείνους που ήταν συνταξιδιώτες του και κινούνταν προς την ίδια κατεύθυνση. Τώρα που φεύγει θα ήθελε να σας δώσει το τελευταίο του δώρο.
Καθώς ο Δάσκαλος ανοίγει τα φτερά του προς τον άλλο κόσμο θα νιώσετε το αεράκι το οποίο είναι ασύγκριτο. Δεν μπορεί να συγκριθεί με τίποτε στη ζωή.
Είναι απόλυτη ευτυχία, τόσο αγνή ώστε ακόμη κι αν πάρετε μια μικρή γεύση είναι αρκετή για να μεταμορφώσει ολόκληρη τη ζωή σας.
ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΥΠΑΡΞΗΣ
OSHO
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΝΑΛΙΟΣ
