Ψέματα ή αλήθεια… Αλήθεια και ψέματα. Τι δεσμός, τι μπλέξιμο, τι πλεξούδα από εναλλαγές, από σχήματα λόγου, από πλάνη και από σοφία… Ένα μαθαίνουμε όλοι, πόσο σημαντικά είναι τα ψέματα, πόσο γερά αγκωνάρια είναι, με τι μαεστρία πρέπει να τα χειρίζεσαι και πόσο εύκολα μπορεί να καταπιούν και αυτόν που τα λέει και εκείνον που τ' ακούει…
Πάνω σ’ αυτό το δίπολο πάνω στην αλήθεια και στο ψέμα, στο φως και το σκοτάδι, στο επίγειο και στο υπόγειο ζυμώνεται ο άνθρωπος. Τα ξεχωρίζει, τα ενώνει, τα ανακατεύει και καταφέρνει να ισορροπήσει ανάμεσά τους.
Μα έτσι δεν είναι και στην ζωή μας; Πόσες πλάνες ζούμε καθημερινά, με τι αυταπάτες τρεφόμαστε;
Πως φτιάχνουμε το παραμύθι γύρω μας; Ποιό είναι στο φως μας και ποιό είναι στο σκοτάδι μας;
Αν τύχει λοιπόνκαι είμαστε από αυτούς που δεν έχουμε βρει μέσα μας την αλήθεια και το ψέμα, που δεν έχουμε «αντιληφθεί» τις αξίες μας, που δεν έχουμε έρθει σε επαφή με την εσωτερική μας ματιά…
E! τότε ας κάνουμε μπράτσα γερά γιατί το κουφάρι είναι βαρύ.
Τροφή για σκέψη. Με αγάπη και σεβασμό στην αγάπη σας.
Ήταν η πρώτη φορά (πάντα υπάρχει μιά πρώτη φορά) που συναντήθηκαν η Αλήθεια και Το Ψέμα. Το Ψέμα καλημέρισε την Αλήθεια της είπε «Ωραία μέρα σήμερα». Η Αλήθεια για να βεβαιωθεί κοίταξε γύρω και τον ουρανό και όντως η μέρα ήταν ωραία.
Περπάτησαν για λίγο ώσπου έφτασαν σε ένα μεγάλο πηγάδι γεμάτο νερό. Το Ψέμα βούτηξε το χέρι του στο νερό και γυρίζοντας στην Αλήθεια της είπε «Ωραίο και ζεστό το νερό. Θες να κολυμπήσουμε μαζί»? Και πάλι η Αλήθεια ήταν καχύποπτη. Δοκίμασε όμως με το χέρι της το νερό και πράγματι ήταν ζεστό. Μπήκαν λοιπόν και οι δυο τους στο νερό και κολυμπούσαν για αρκετή ώρα, όταν ξαφνικά το Ψέμα, βγήκε από το πηγάδι, φόρεσε τα ρούχα της Αλήθειας και εξαφανίστηκε.
Η Αλήθεια θυμωμένη βγήκε γυμνή τρέχοντας παντού ψάχνοντας για το Ψέμα να πάρει τα ρούχα της. Ο κόσμος που την έβλεπε γυμνή, γύριζε το βλέμμα του αλλού είτε από ντροπή είτε από θυμό. Η φτωχή Αλήθεια ντροπιασμένη γύρισε στο πηγάδι και χώθηκε εκεί για πάντα.
Έκτοτε το Ψέμα γυρίζει ανενόχλητο ντυμένο σαν Αλήθεια ικανοποιώντας τα τερτίπια του κόσμου, ο οποίος με κανένα τρόπο δεν θέλει να δει τη γυμνή Αλήθεια.
(Ο πίνακας με την Αλήθεια να βγαίνει από το πηγάδι είναι του Γάλλου Jean-Léon Gérôme, 1896)
