Υπάρχουν πάρα πολλοί τρόποι για να δημιουργηθεί ένα ζευγάρι, ένας από αυτούς είναι να μην διαλυθεί η προηγούμενη σχέση, όταν υφίσταται, να μην ζητηθεί διαζύγιο: να καθιερωθεί μία νέα σχέση παράνομη.
Και μπορεί να υπάρχουν χίλιες αιτίες που μας αναγκάζουν να βαδίσουμε με αυτόν τον τρόπο. Επειδή γενικά είμαστε ικανοποιημένοι από τον γάμο μας, δεν θέλουμε να πληγώσουμε τον η τη σύζυγο, για να αποφύγουμε τα προβλήματα με τα παιδιά, για να μην δημιουργηθούν οι όντως μεγάλες δαπάνες ενός διαζυγίου, για να μην στερηθούμε το ωραίο σπίτι μας, την άνετη ζωή μας.
Ακόμα μπορεί κάποιος να μην νιώθει και τόσο βέβαιος πως είναι πραγματικά ερωτευμένος με το καινούργιο πρόσωπο η να μην έχει εξακριβώσει ακόμα αν ο άλλος ανταποκρίνεται η διότι επιθυμεί απλώς μια περιπέτεια, μια αλλαγή – όχι κάτι εναλλακτικό, αλλά κάτι που να προστεθεί στο ήδη υπάρχον.
Ο ερωτισμός ερεθίζεται από το διαφορετικό, από το νέο. Σε ένα γάμο στις περισσότερες περιπτώσεις, μετά από ορισμένα χρόνια ο ερωτικός ερεθισμός χάνει έδαφος, αντίθετα ξυπνά και πάλι όταν υπάρχει επαφή με πρόσωπα νέα, διαφορετικά. Έτσι γεννιέται η περιπέτεια, η ερωτική μαγεία. Και τότε καθιερώνεται μια σχέση που δεν οδηγεί στον χωρισμό η στο διαζύγιο, αλλά που εξυπηρετεί γιατί εμπλουτίζει την καθημερινή ζωή με μια γεύση χαμένη.
Το υποκείμενο βρίσκει στον εραστή (η στην ερωμένη) εκείνην την καυτή επιθυμία, εκείνο το ρίγος της αναμονής, εκείνη την ολοκληρωτικά ξέφρενη εγκατάλειψη, τη δυνατή απόλαυση που δεν νιώθει πια με τον (η τη) σύζυγο. Και μ αυτόν τον τρόπο έχει την εντύπωση πως παίρνει κάτι που του το οφείλουν και που ο άλλος δεν είναι πια ικανός να του δώσει. Αν δεν υπάρχει έρωτας, η σχέση με τον εραστή (η την ερωμένη) επιστρατεύει μόνο ένα μέρος από το άτομο. Οι δύο εραστές δεν ενώνουν όλη τη ζωή τους, όλο το παρελθόν τους. Δεν ελπίζουν σε πλήρη ψυχική επικοινωνία, δεν περιμένουν να έχουν τα ίδια γούστα, τις ίδιες αρχές. Δεν εκθέτουν όλες τις λεπτομέρειες της ύπαρξης τους, δεν συγκρίνουν τις απόψεις τους σχετικά με άλλα πρόσωπα και με το περιβάλλον τους, δεν διαβάζουν τα ίδια βιβλία, δεν αποθέτουν ο ένας στον άλλον τις κρυφές τους σκέψεις.
Δεν χρειάζεται να φτιάξουν μια ζωή από κοινού, έναν ιδιαίτερο κόσμο. Ανάμεσα τους υπάρχει συνενοχή, δεν υπάρχει ένωση. Η οικειότητα τους αφορά ουσιαστικά το σώμα τους, το σεξ. Δεν μεταμορφώνουν το φυσικό και κοινωνικό τους περιβάλλον. Μπορεί να συναντιούνται στο σπίτι του ενός η του άλλου η σε ένα ξενοδοχείο, ο χώρος δεν έχει σημασία. Αξίζει μόνο η σχέση τους, τα αντικείμενα όχι.
Η εγκαρδιότητα τους περιβάλλεται και από συγκεκριμένο χρονικό πλαίσιο: βλέπονται ορισμένες ημέρες, ορισμένες ώρες και επιζητούν μόνο μια αμοιβαία απόλαυση, να ικανοποιήσουν την ανάγκη τους για ηδονή, τον ερωτισμό τους.
Οι εραστές προαπολαμβάνουν τη συνάντηση τους και ετοιμάζονται για το ερωτικό τους ραντεβού με επιμέλεια. Η γυναίκα ντύνεται κομψά, πάει στο κομμωτήριο, βάφεται. Ο άντρας ξυρίζεται, αρωματίζεται, της φέρνει λουλούδια η ένα δώρο. Κάθε συνάντηση είναι και μια ιεροτελεστία προσέγγισης, καταλήγει δε πάντα με όργια ερωτικά, ξέφρενα, ρούχα πεταμένα στο πάτωμα και σώματα γυμνά, σφιχταγκαλιασμένα. Όπως ακριβώς συμβαίνει στο ξεκίνημα της ερωτικής γένεσης.
Με την δροσιά της έκπληξης και της αρχής. Είναι μέρος της αμοιβαίας αυτής απόλαυσης για τους εραστές να δίνουν ραντεβού κρυφά σε κάποιο διαμέρισμα η σε ένα ξενοδοχείο μακρινό, να απολαύσουν για ένα σαββατοκύριακο μια μυστική εκδρομή, ένα είδος γαμήλιου ταξιδιού, που γίνεται ακόμη πιο ερεθιστικό επειδή είναι παράνομο, ακόμα επειδή έτσι στερούν την ηδονή από κάποιον άλλον.
Η συζυγική ζωή αποτελείται και από μικροκαβγαδάκια, θυμούς, μικρές εκδικήσεις. Υπάρχει η περίπτωση του άντρα ο οποίος πηγαίνοντας με την ερωμένη, τιμωρεί νοερά την σύζυγο για τις παραλείψεις, για τα ελαττώματα της. Μερικές φορές αυτό είναι το άλλοθι για τη συνείδηση του. Σε άλλες περιπτώσεις όμως μπορεί να το κάνει για την ευχαρίστηση και μόνο να την απατά. Όταν η ατμόσφαιρα του σπιτιού είναι πιο τεταμένη, οι δύο εραστές μπορεί και να αστειεύονται εις βάρος των προδομένων συζύγων. Κοροιδεύουν τους άλλους, τοποθετούν την ευχαρίστηση τους πάνω συζυγικές και οικογενειακές υποχρεώσεις, αντιτάσουν την ξέφρενη ελευθερία στο κοινωνικό κατεστημένο.
Δεν πρόκειται για μία ανατροπή, όπως συμβαίνει στον αληθινό έρωτα, είναι μία αποκαθήλωση της επίσημης σχέσης, του θεσμού. Και συναντάμε σε τέτοιες περιπτώσεις και εκείνους που φέρνουν την ερωμένη (η τον εραστή) στο συζυγικό τους κρεβάτι, η ακόμα αυτούς που επιζητούν να βρεθούν σε αυτό ακριβώς για να το βεβηλώσουν, να προσβάλουν, να υποτιμήσουν συμβολικά το άλλο άτομο, να του υποκλέψουν χυδαία τη θέση και να το περιγελάσουν.
Σε άλλες περιπτώσεις αντίθετα, στις σχέσεις μεταξύ εραστών απαντά εκείνο το είδος του έρωτα που έχουμε περιγράψει ως το χρυσό νησί. Μία ερωτική σχέση μακριά από τον κόσμο, προστατευμένη μέσα στην αγνότητα της, σ αυτήν όλες οι υποχρεώσεις, όλα τα προβλήματα παραμένουν έξω και μέσα της είναι κλεισμένα όλα τα καλά, η χαρά μονάχα.
Σε αυτήν την σχέση έχουμε διαρκώς γιορτή. Είναι ένας έρωτας που δεν έχει για πρότυπο την οικογένεια η μια ζωή ανόσια, αλλά το βωμό του μυστηρίου με τα ιερά όργια τα προστατευμένα από τη μυστικότητα της ιεροτελεστίας. Ένας έρωτας που δεν έχει για πρότυπο τη φανερή τελετή του γάμου, με ένα σπίτι διάπλατα ανοιχτό για τους φίλους, αλλά την αίρεση, της οποίας οι οπαδοί είναι δεμένοι σε μία ορκισμένη αδελφότητα, με την υποχρέωση της απόκρυψης. Έρωτας μυστικός, παράνομος, προστατευμένος. Έρωτας – επιβράβευση όταν οι συζυγικές υποχρεώσεις έχουν εκπληρωθεί, όταν οι επαγγελματικές εργασίες έχουν τελειώσει. Τότε παίρνει τη θέση της η γιορτή της ψυχής και του σώματος, ο ιερός χορός.
Η σχέση με τον εραστή (η την ερωμένη) μπορεί να κρατήσει πολύ καιρό, ίσως και χρόνια. Καί αν μερικές φορές αποδυναμώνεται ώσπου να χαθεί, άλλοτε πάλι δυναμώνει. Σιγά σιγά η οικειότητα γίνεται πιό βαθιά, η αμοιβαία εμπιστοσύνη μεγαλώνει, στεριώνει μία πραγματική φιλία. Και ο τόπος συνάντησης γίνεται τότε πραγματικό τους σπίτι. Ένα δεύτερο σπίτι που προστίθεται στο πρώτο, είναι το σπίτι της δεύτερης ( η του δεύτερου) συζύγου. Μερικές φορές από αυτήν την δεύτερη σχέση γεννιούνται και παιδιά. Δημιουργούνται έτσι δύο οικογένειες, άγνωστες η μία στην άλλη και πιθανόν να ζούν στην ίδια πόλη.