"Επί τέλους"
Επί τέλους
Η αγάπη μου έχει έρθει
Οι μοναχικές μέρες μου τελείωσαν
Και η ζωή είναι σαν ένα τραγούδι
Ω ναι ναι
Επί τέλους
Οι ουρανοί είναι μπλε
Η καρδιά μου ήταν τυλιγμένη σε τριφύλλι
Τη νύχτα σε κοίταξα
Βρήκα ένα όνειρο, με το οποίο θα μπορούσα να μιλήσω
Ένα όνειρο που μπορώ να καλέσω το δικό μου
Βρήκα μια συγκίνηση για να πιέσω το μάγουλο μου
Μια συγκίνηση που δεν έχω ξαναδεί
Ω ναι ναι
Χαμογέλασες, χαμογέλασες
Ω και έπειτα το ξόρκι χτυπήθηκε
Και εδώ είμαστε στον ουρανό
Γιατί είσαι δικό μου ...
Επί τέλους
Χώρισες. Πόνεσες. Έπεσες στα παρκέ και τα πλακάκια. Έκανες το ακουστικό του τηλεφώνου ear cuff μιλώντας και αναλύοντας για ώρες με τους κολλητούς σου το “πώς” και το “γιατί” και άκουσες τόσες φορές τη Rose Royce να εύχεται στα αστέρια και στα όνειρα μέχρις ότου ήρθε ο από κάτω γείτονας και σου έκανε intervention - “νισάφι πια βρε κουκλίτσα μου με το κλαψοτράγουδο”.
Αυτό το κείμενο, που λες, είναι για σένα. Γιατί πρέπει να τον ξεπεράσεις τον “συχωρεμένο” πια. Άκου, λοιπόν, τι θα κάνεις. Τα δοκιμάσαμε (μα πόσες φορές θα το πούμε ότι πρώτα ζούμε – στην προκειμένη περίπτωση χωρίζουμε - και μετά γράφουμε) και πέτυχαν!
Δώσε στον εαυτό σου την άδεια να βιώσει όλα τα συναισθήματα
Στεναχωρήσου, κλάψε, γέλα, γέλα και μετά κλάψε, θύμωσε, νοστάλγησε. Άλλωστε είναι και επιστημονικά αποδεδειγμένο πως όταν βιώνεις έναν χωρισμό στον εγκέφαλο ενεργοποιούνται οι ίδιες ζώνες με αυτές που ενεργοποιούνται όταν ένας εθισμένος στα ναρκωτικά κάνει αποτοξίνωση ή όταν κάποιος χτυπάει και βιώνει πόνο. Ο χωρισμός είναι μία φάση τόσο σωματική όσο και συναισθηματική. Εν ολίγοις δεν θα γλιτώσεις ούτε τη μίνι κατάθλιψη, ούτε την απώλεια όρεξης, ούτε το άγχος και το στρες. Χώνεψέ το και προχώρα στο νούμερο 2 παρακαλώ.
Εξέφρασε το θυμό σου με υγιή τρόπο
Έφαγες τη χυλόπιτα και τώρα ψάχνεις την ιδανική μπάρα για να πνίξεις τον πόνο σου; Λάθος. Το να πιεις το Βόσπορο, τη Μαύρη Θάλασσα ή ακόμα και τη Λίμνη Κόμο (σε περίπτωση που είσαι κορίτσι που της αρέσουν τα κοκτέιλ, άρα θέλεις και έναν πιο σικ προορισμό για να “πιεις”) δεν θα σε βοηθήσει καθόλου. Τουναντίον, θα σε κάνει να χάσεις το κέντρο σου, τον έλεγχο των δαχτύλων σου (θα του στείλεις το μεταμεσονύκτιο μήνυμα λέμε) και το πρωινό ραντεβού για δουλειά. Γιατί δεν φοράς τα αθλητικά σου να πας για ένα τρέξιμο; Ή ένα ζευγάρι γάντια του μποξ και να αρχίσεις να βαράς κανά σάκο (ναι μπορείς τον σάκο να τον ονομάσεις Κώστα, Γιάννη, Γιώργο, Πέτρο, Χριστόφορο); Θα βγάλεις όλη την ένταση, θα ιδρώσεις, θα νιώσεις υπέροχα.
Κάνε την εκτίμησή σου
Στο δεξί μου χέρι έχω το όνομα ενός πρώην μου και κάθε φορά που με ρωτάνε γιατί δεν το σβήνω, τους ρωτάω αν μπορούν να μου εγγυηθούν ότι αν το σβήσω, θα σβήσω και την ανάμνηση της συγκεκριμένης σχέσης. Φυσικά και όχι. Το παρελθόν δεν μπορείς να το διαγράψεις, ωστόσο μπορείς να μάθεις από αυτό. Βάλ' τα κάτω και σκέψου. Τι έμαθες από αυτή τη σχέση βρε διάoλε; Τι έμαθες όχι μόνο πάνω στη συμβίωση με αυτόν τον άνθρωπο, αλλά και για τον ίδιο σου τον εαυτό. Αν σε βολεύει μπορείς να τα γράψεις κιόλας.
Μίλα και ξαναμίλα και ξαναμίλα με τους φίλους σου
Η πραγματική σου οικογένεια – οι φίλοι – είναι αυτή που θα σε στηρίξει στις δύσκολες στιγμές, που θα 'λεγε και η Νατασούλα, η γνωστή. Άφησε την καλύτερή σου φίλη να σε δει με μαύρους κύκλους από το ρίμελ που έχει τρέξει ποτάμι, επέτρεψε της να σε “καμαρώσει” με τις πιτζάμες, που σου έχει κάνει δώρο η γιαγιά σου από τη λαϊκή, και το άλουστο μαλλί. Χώσου στην αγκαλιά της. Σχημάτιζε τον αριθμό της κάθε φορά που θα θέλεις να σχηματίσεις το δικό του. Γι αυτό είναι οι φίλοι. Για τα εύκολα και τα δύσκολα. Μην τους διώχνεις, επειδή αισθάνεσαι πως τους γίνεσαι βάρος. Εντάξει, είσαι βάρος, αλλά οι καλοί οι φίλοι είναι οι καλύτεροι αρσιβαρίστες. Να το θυμάσαι αυτό.
Γίνε κοινωνική
Όταν χωρίζεις πονάς, αλλά αυτός ο πόνος δεν γιατρεύεται με χάπια, επιδέσμους και υπογλώσσια (για υπόθετα ούτε λόγος). Έρευνες (παίρνω το σοβαρό μου τώρα) έχουν δείξει πως η κοινωνική υποστήριξη μειώνει τα επίπεδα του πόνου. Άρα αν πονάμε γεμίζουμε τον κόσμο μας με ανθρώπους που αγαπάμε, που αρέσουν, που μας κάνουν να περνάμε καλά. Σαν κοινωνικά όντα θέλουμε να ανήκουμε κάπου. Εντάξει; Το κατάλαβες; Άντε βγες τώρα για ένα ποτό και πήγαινε και εκείνο το τριήμερο που σου είπαν. Και μίλα και με ανθρώπους που πίστευες ότι δεν έχετε κανένα κοινό στοιχείο επαφής. Α και φάε και παγωτό. Άσχετο, αλλά κάνει καλό. Τσοπ τσοπ μην το σκέφτεσαι.
Βάλε το Sex & the City
Μεγάλη επιστημονική έρευνα που έγινε στο...σαλόνι του σπιτιού μου έδειξε πως το Sex & the City είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να ξανανιώσεις κορίτσι, να θέλεις να φορέσεις τα ωραία σου τα ρούχα, που είχες ξεχάσει ότι έχεις και ήθελες και να τα ξεφορτωθείς, να σου βγει η επιθυμία να φλερτάρεις. Δεν θέλω αηδίες. Ισχύει λέμε. Μία μικρή υποσημείωση όμως: ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΑΝ ΕΙΣΑΙ ΦΡΕΣΚΟΧΩΡΙΣΜΕΝΗ ΜΗΝ ΔΕΙΣ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΤΑΙΝΙΑ.
Γέμισε την σιωπή με μουσική
Το να χωρίζεις είναι δύσκολο. Το να συγκατοικείς και να χωρίζεις όμως ίσως σου φανεί αβάσταχτο στην αρχή. Πέρα από τις αλλαγές στο χώρο, τις οποίες καλό θα ήταν να κάνεις αν δεν θέλεις να αρχίσεις να βάφεις τις κουρτίνες στο χρώμα που μισούσε, θα πρέπει να καταπολεμήσεις και αυτή την ησυχία που σου βαραίνει την ήδη βεβαρημένη σου καρδιά. Γι αυτό ας ξεκινήσει το τρανζίστορ να παίζει τα αμερικάνικα. Γέμισε το κενό του ήχου με μουσικό χαλί της επιλογής σου. Ευχάριστα πράγματα ε; Έτσι μπράβο.
Κράτα τις αποστάσεις σου
Όχι δεν είσαι Κατίνα αν τον κάνεις block/delete από τα social media σου. Καμιά 15ετία πριν αν χώριζες με μία μεγάλη σου σχέση τι δεν θα έκανες; Να το έβλεπες και να μαθαίνεις τα νέα του. Σωστά; Με το Facebook, το Instagram, το Twitter θες δεν θες τα βλέπεις όλα με το καλημέρα. Άρα τι δεν θα κάνεις στο τώρα; Να τον “ακολουθείς”. Απλά.
Να είσαι έτοιμη να ερωτευτείς...σύντομα
Άσε κάτω την απόχη. Δεν σου λέω να βγεις παγανιά και να αρχίσεις το ψάρεμα. Ωστόσο, σε συμβουλεύω να έχεις ανοιχτή καρδιά και πίστη (ναι θα πω και άλλα τέτοια χίπικα – έχουμε κάποιο πρόβλημα). Ο έρωτας κρύβεται στην επόμενη γωνία και το αγόρι που θα σε κάνει να τραγουδάς το At last της Etta της James πάνω στο coffee table σου φορώντας μόνο το βρακί και κρατώντας τη βούρτσα για μικρόφωνο μπορεί να έρθει από εκεί που δεν περιμένεις.
