«Ἡ Πόλις ἑάλω» (η Πόλη κυριεύθηκε), ήταν η κραυγή των πανικόβλητων πολιορκημένων της Κωνσταντινουπόλεως, όταν ο τελευταίος αυτοκράτορας του Βυζαντίου έπεφτε νεκρός από τα στίφη των Οσμανών, την αποφράδα Τρίτη της 29ης Μαΐου 1453.
«Ἡ Ἑλλάς ἑάλω» (η Ελλάδα καταλύθηκε), είναι ο απόηχος της περιρρέουσας αντιλήψεως του ελληνικού λαού, ο οποίος βλέπει την πατρίδα του προδομένη από εκείνους στους οποίους εμπιστεύθηκε διαχρονικώς την διακυβέρνησή της και οι οποίοι την εξαχρείωσαν και την παρέδωσαν βορά στους τοκογλυφικούς συσφιγκτήρες του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος.
Και είναι αλήθεια ότι οι ιδρυτές των εναλλασσομένων στην εξουσία κομμάτων, με τις αντίστοιχες δηλώσεις τους «για ένα δωράκι 500.000.000 δραχμών» και ότι «έναν πρωθυπουργό δεν τον στέλνεις στην φυλακή, αλλά στο σπίτι του», έθεσαν τα θεμέλια εγκαθιδρύσεως της διαφθοράς και ατιμωρησίας στην Ελλάδα.
Πράγματι οι κυβερνήσεις της τελευταίας τριακονταετίας επέδειξαν τέτοια εγκληματική κακοδιοίκηση και κακοδιαχείριση των δημοσίων πραγμάτων, υποθάλποντας την διαπλοκή και τον αθέμιτο πλουτισμό επίορκων στελεχών τους, ώστε διαβρώθηκε καταλυτικώς η κρατική μηχανή και η εθνική μας οικονομία, εγκλωβίζοντας την λαϊκή συνείδηση στον κομματισμό και την καταχρηστική άσκηση της κρατικής εξουσίας. Τούτο καταφαίνεται προεχόντως από τα πολυάριθμα και πολυώνυμα δημόσια σκάνδαλα, που εκκολάφθηκαν διαχρονικώς από τα λεγόμενα κόμματα εξουσίας και συνετάραξαν το Πανελλήνιο με διακρατικές προεκτάσεις, επιφέροντας την κοινωνικο-οικονομική κρίση, που κατέστησε την Ελλάδα ουραγό των τριτοκοσμικών χωρών του Πλανήτη.
Δυστυχώς οι ελπίδες του Ελληνικού λαού για ανασυγκρότηση του Κράτους διαψεύσθηκαν οδυνηρώς και από την σημερινή Κυβέρνηση, η οποία κατάφερε την χαριστική βολή στην φθίνουσα εθνική μας υπόσταση, υπηρετώντας αφρόνως το αμαρτωλό πολιτικό σύστημα στα πλαίσια της διεθνούς κερδοσκοπίας. Και τούτο διότι, αντί να απολυτρώσει τη χώρα από τα καρκινώματα της εθνικής συμφοράς, προβαίνοντας στην κάθαρση της πολιτικής φαυλότητας και την αναδιοργάνωση του διεφθαρμένου κομματικού κράτους, επέλεξε την συγκάλυψη της πρώτης και την συντήρηση του δευτέρου. Διαρκές μέλημα της Κυβερνήσεως κατέστη ο στραγγαλισμός των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων των πολιτών, με καταστρατήγηση βασικών συνταγματικών διατάξεων για την προστασία της παιδείας, της υγείας, της εργασίας, της κοινωνικής ασφαλίσεως και της αναπτύξεως της εθνικής οικονομίας.
Αδιστάκτως μάλιστα η Κυβέρνηση: 1) Απεμπόλησε μέρος της συνταγματικής της εξουσίας και αποστέρησε την Βουλή από καίριες αρμοδιότητες, περιορίζοντας αυτήν στην επιψήφιση των επιταγών της διεθνούς κερδοσκοπικής “κομπανίας”. 2) Yποθήκευσε τον δημόσιον πλούτο, ακόμη και την ακίνητη ιδιοκτησία του κράτους. Και 3) αποδέχθηκε την εγκαθίδρυση στη χώρα μας αποικιακού τύπου επιτροπεία από την κεφαλαιοκρατική απληστία.
Ήδη, υπό την εποπτεία δανειακών τοποτηρητών, μεθοδεύεται η εκποίηση της εθνικής μας περιουσίας (λιμένων, αεροδρομίων, ηλεκτροδοτήσεως, υδρεύσεως, τηλεπικοινωνιών, συγκοινωνιών, λαχείων, κοιτασμάτων χρυσού, φυσικού αερίου και πετρελαίου). Και το επαίσχυντον, εξυφαίνεται ο ακρωτηριασμός της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας με την εκποίηση δημοσίων οικοδομημάτων και την μακροχρόνια παραχώρηση επίλεκτων τουριστικών περιοχών, αποτελούντων κυριαρχική πηγή της εθνικής μας αναπτύξεως.
Όλες οι ανωτέρω έκνομες κυβερνητικές δραστηριότητες, μεμονωμένως ή αθροιστικώς, συνιστούν εθνική προδοσία. Παρόλα αυτά η Κυβέρνηση και μερικά εκμαυλιστικά ΜΜΕ με περισσή απερισκεψία διαστρέφουν την έννοια του ακρωτηριασμού σε αξιοποίηση, του στραγγαλισμού σε μεταρρύθμιση, την επιμήκυνση της οικονομικής υποτέλειας σε ανάσα και γενικώς τον παραλογισμό σε εξορθολογισμό.
Βεβαίως όλα αυτά επέφεραν την απαξίωση του πολιτικού συστήματος σε βαθμό να αποστερηθεί της λαϊκής εμπιστοσύνης, εφόσον στις επανειλημμένες δημοσκοπήσεις πλειοψηφεί το κόμμα του «Κανενός» και τα δύο κόμματα εξουσίας δεν αθροίζουν ούτε το ήμισυ των ψηφοφόρων. Τούτο προκλητικώς παραγνωρίζει ο Πρωθυπουργός της Ελλάδος και συνεχίζει να περιφέρει την εξαθλίωσή της ανά την Υφήλιο και να εκλιπαρεί χείρα βοηθείας από τους «άσπονδους» ευρωπαϊκούς συνεταιριστές μας, ο δε Υπουργός των Οικονομικών διατρέχει τα «φόρα» της Ε.Ε., προσφέροντας «γῆν καὶ ὕδωρ» στους διεθνείς κερδοσκόπους. Και μόνη καταφυγή μας απέμειναν οι αρχαίοι φιλόσοφοι που διεκήρυξαν: «Νικᾷ λογισμὸς τὴν παροῦσαν συμφοράν» (Μενάνδρου Γνώμαι), δηλαδή η συμφορά αντιμετωπίζεται με σωφροσύνη. «Καὶ γὰρ αἰσχρὸν, τῆς Ἑλλάδος ὑβριζομένης, μηδεμίαν ποιήσασθαι κοινὴν τιμωρίαν» (Ισοκράτης, Πανηγυρικός § 182), δηλαδή είναι ντροπή να εξευτελίζεται η Ελλάδα και να μη επιβάλλεται πάνδημη τιμωρία.
Χρειάζεται συνεπώς ανάταξη της ηθικο-πολιτικής δομής με συναγερμό όλων των εθνικών δυνάμεων και προπαντός του πολιτικού συστήματος, για να πραγματωθεί: 1) Η τιμωρία των καταχραστών του δημοσίου πλούτου και η επιστροφή της ληστρικής λείας τους στα δημόσια ταμεία, ώστε να απαγκιστρωθούμε από τις δαγκάνες των τοκογλύφων. Και 2) η αναβάπτιση ολόκληρου του ελληνικού λαού υπό την ηγεσία ενάρετων και στιβαρών κυβερνητών, ώστε να εξοβελισθεί ο εθνοκτόνος κομματισμός και η αβελτηρία της δημοσίας διοικήσεως.
Προς τούτο απαιτείται προεχόντως ορθολογική Παιδεία, η οποία δυστυχώς χωλαίνει, με τη νεολαία απογυμνωμένη εθνωφελών ιδεών και οδηγουμένη στην απόγνωση με τις συμπλέουσες εκτροπές. Γι’ αυτό κυρίως απαιτείται ανάνηψη του πολιτικού συστήματος· αλλά και αυτή δεν διαφαίνεται εφικτή, ενόψει του μικροκομματισμού και της επικυριαρχίας των υπαιτίων κομμάτων εξουσίας.
Ωστόσο οι αντοχές των Ελλήνων δεινώς δοκιμάζονται και ελλοχεύει κίνδυνος εκλύσεως ανέλεγκτων αντιδράσεων, με τον απελπισμένο λαό ανακράζοντα «ἀποθανέτω ψυχή μου μετὰ τῶν ἀλλοφύλων» (Κριτές ΙΣΤ΄30), που θα ανατρέψει τους σαθρούς πυλώνες της αχρείας εξουσίας, με απρόβλεπτες όμως επιπτώσεις στην εθνική μας οντότητα. Και τούτο ας το αναλογισθεί η ενεργός «σκολιά γενεὰ καὶ διεστραμμένη» (Πράξεις Αποστόλων Β΄40).
