Σαν την αράχνη που υφαίνει υπομονετικά τον ιστό της τυλίχτηκε γύρω του και σαν τη γάτα που άθελά της γρατζουνά τον ιδιοκτήτη της άφησε ανεξίτηλο το σημάδι της στην καρδιά του.
Στην αρχή τον τύλιξε με την απαράμιλλη γοητεία και την πνευματικότητά της.
Σιγά-σιγά όμως άρχισε να ξεδιπλώνεται το αρχικό της σχέδιο…
Η ύπουλη προσπάθειά της για χειραγώγηση της προσωπικότητάς του και της σταδιακής απομόνωσής του από τους ανθρώπους που πραγματικά τον αγαπούσαν.
Ήθελε τεχνηέντως να τον κάνει να αισθανθεί μειονεκτικά απέναντί της και να χάσει την αυτοπεποίθησή του και την αυτοεκτίμησή του.
Έφτασε όμως μια κρύα νύχτα του χειμώνα που τον εγκατέλειψε μ’ ένα σημείωμα στο ψυγείο, γράφοντας ένα απλό «Αντίο, και μη με ψάξεις».
Από τότε προσπαθεί να θεραπεύσει την τραυματισμένη του καρδιά, αναζητώντας το εφήμερο γιατί έπαψε να πιστεύει στο αιώνιο, πληγώνοντας στην ουσία περισσότερο την καρδιά του. Βάδιζε πλέον σε άγνωστους δρόμους, γιατί ο ίδιος ήξερε μόνο να δίνει…
