Ζήσε Ασυνήθιστα
Όλοι έχουμε την επιθυμία να μάθουμε το μέλλον μας και συνήθως καταφεύγουμε σε διάφορες μεθόδους πρόβλεψης, υπάρχει όμως ένας πολύ απλός τρόπος: Ο τρόπος που ζεις κάθε μέρα θα σου φανερώσει το μέλλον σου. Δε χρειάζεσαι κανέναν διορατικό μελλοντολόγο, απλά παρατήρησε τον τρόπο που ζεις για ένα μεγάλο διάστημα, σαν να παρακολουθείς έναν άλλον άνθρωπο, και θα δεις πόσο προβλέψιμος είσαι.
Παρατηρώντας τη ποιότητα και τη συχνότητα των εξωτερικών εκφράσεων μιας προσωπικότητας είναι εύκολο να ακτινογραφηθεί όλος ο εσωτερικός της κόσμος. Ακόμη κι αν αυτή προσποιείται με μεγάλη επιτυχία, υπάρχουν τα συστατικά που την προσδιορίζουν, τα οποία ενίοτε αναδύονται κι εκδηλώνονται υποσυνείδητα. Επιθυμίες, τάσεις, δράσεις, συμπεριφορές αλλά και κίνητρα ανακυκλώνονται συνεχώς με απαράλλακτο σχεδόν τρόπο, κι αν όχι πάντα, τις περισσότερες φορές αυτό γίνεται ανεξέλεγκτα μηχανικά κι αυτοματοποιημένα.
Είμαστε άνθρωποι της συνήθειας, βολευόμαστε με το οικείο, πιστεύουμε ότι έτσι μπορούμε να διαχειριστούμε πιο εύκολα νέες καταστάσεις που συνήθως μας αρέσει να τις αποφεύγουμε. Αν συμβαίνει αυτό, τότε μέσα μας ζει ένας αδιόρατος φόβος για το καινούριο που κρύβει η ζωή για τις εκπλήξεις που αυτή επιφυλάσσει.
Όταν μιλάμε για συνήθειες εννοούμε τις επαναλαμβανόμενες δράσεις που από ένα σχεδόν πρώιμο στάδιο κι έπειτα εκτελούνται υποσυνείδητα ανεξάρτητα αν πρόκειται για αρνητικές ή θετικές. Ακριβώς αυτό το σημείο είναι κι η αχίλλειος πτέρνα μιας καλής συνήθειας: Η αδιάκοπη επανάληψη ενέχει τη τάση της αυτοματοποίησης που οδηγεί στην ύπνωση και στο λήθαργο της συνείδησης. Το ενδιαφέρον φθίνει όταν ο τρόπος δεν βρίσκει νέες διαδρομές για να φτάσει στο σκοπό, ακόμη κι η σκέψη ότι ο σκοπός είναι ίδιος μπορεί να κουράσει και να προκαλέσει ατονία στην εκτέλεση της δράσης.
Έρχονται στιγμές που το φυσικό σώμα ενεργεί πλέον ενστικτωδώς όπως άλλωστε είναι κι η φύση του κι αυτό συμβαίνει όταν η συνείδηση απουσιάζει κι η τελευταία δεν είναι παρούσα επειδή ο νους δεν είναι συγκεντρωμένος στο έργο καθώς αντιλαμβάνεται ότι αυτό θα παιχθεί ακριβώς όπως τόσες άλλες φορές κι όλη αυτή η ατέρμονη πανομοιότυπη αναπαράσταση τον απογοητεύει γιατί δεν έχει να του προσδώσει τίποτε καινούριο. Ο νους είναι σαν ένα μικρό παιδί κι αν θέλεις να τον μαγνητίσεις και να μείνει προσηλωμένος τότε ζήσε ασυνήθιστα κάθε λεπτό.
Το μαγικό κλειδί της επαγρύπνησης χάνεται στον ανούσιο κύκλο της επανάληψης κι οι πράξεις γίνονται μηχανικά όπως η οδήγηση του αυτοκινήτου μετά το πρώτο καιρό της ζέσης, όπως η καθημερινή διαδρομή απ’ το σπίτι στη δουλειά που πολλές φορές τα πόδια μας οδηγούν από μόνα τους στο προορισμό. Αν δε μάθεις να βλέπεις πάντα με διαφορετικό τρόπο αυτό που κοιτάς τότε κάποια στιγμή είτε θα το κοιτάς και δε θα το βλέπεις είτε δε θα το κοιτάξεις ποτέ ξανά επειδή δε θα σε ενδιαφέρει.
Αν αναρωτιέστε ακόμη που βρίσκεται το πρόβλημα με τις συνήθειες και τι σχέση έχουν με το πεπρωμένο ενός ανθρώπου η απάντηση δε βρίσκεται μόνο στην δράση ως συνήθεια αλλά και στη ποιότητα της, το θέμα όμως είναι πως μέσα απ’ τις συνήθειες μπορεί κάποιος να διαβάσει ένα μεγάλο μέρος του πεπρωμένου του γιατί αυτό που εμφανίζεται στη ζωή του δεν είναι παράταιρο μ’ αυτές. Κάθε τι νέο που έλκουμε από το σύμπαν έχει έναν παλιό γνώριμο του μέσα μας. Κάθε συνήθεια έχει έναν κύκλο ζωής, μπορεί να χαθεί για λίγο αλλά θα επανακάμψει στην ώρα της και διαρκέσει το ίδιο, κι όλο αυτό ξανά και ξανά όπως γυρίζουν οι δείκτες του ρολογιού.
Οι συνήθειες είναι ενεργειακές σπείρες που στροβιλίζονται κι αποτυπώνονται στο υποσυνείδητο ως χάρτης που ορίζει μελλοντικές διαδρομές. Οι πράξεις μας εν ολίγοις αφήνονται αποκλειστικά στον αυτόματο πιλότο. Το υποσυνείδητο εν συνεχεία επεξεργάζεται τη βάση δεδομένων του και με τα υλικά που έχει στη διάθεση του δημιουργεί τα φαινόμενα που ο καθένας απ’ εμάς ζει, μέσα σε μια συνεχή κυκλική πορεία. Δοκιμάστε να ζήσετε μια μέρα διαφορετικά και θα διαπιστώσετε έντρομοι, πως συνεχώς κάτι σας σπρώχνει στο παλιό, τα βήματα σας οδηγούνται σαν υπνωτισμένα στις βαθιές αυλακιές που είχαν χαραχθεί από καιρό. Θα χρειασθεί γενναία προσπάθεια για να βγάλετε από τις ράγες το τρένο της καθημερινότητας που έχει τροχοδρομηθεί στη δεδομένη του πορεία.
Οι καθημερινές συνήθειες που εκτελούνται από ανάγκη παρά από επιθυμία απορροφούν ενέργεια δίχως να την ανανεώνουν ώστε να προσφέρουν την απαραίτητη τόνωση κι ευεξία. Η έλλειψη ενδιαφέροντος λόγω συνηθισμένων δράσεων καταστέλλει τη δημιουργικότητα και τις λειτουργίες του φυσικού σώματος σε αντίθεση με την ζωντανή δράση που διεγείρει τις αισθήσεις και προκαλεί ένταση παρατηρητικότητα όξυνση και συγκέντρωση του νου στο καινούριο στο άγνωστο που έλκει και μαγνητίζει τη προσοχή μας.
Αυτό μπορούμε να το παρατηρήσουμε όταν αλλάξουμε μια συνηθισμένη καθημερινή διαδρομή που κάνουμε με το αυτοκίνητο. Θα διαπιστώσουμε ότι οδηγούμε πιο συνειδητά πιο προσεχτικά επειδή δε γνωρίζουμε τόσο καλά τους δρόμους και τις πιθανές εκπλήξεις που επιφυλάσσουν κι έτσι δίνουμε περισσότερη σημασία από που θα στρίψουμε κλπ. Το ίδιο συμβαίνει κι όταν δοκιμάζουμε την οδήγηση ενός καινούριου μοντέλου αυτοκινήτου.
Όλα αυτά δημιουργούν έξαψη θερμότητα άρα ενέργεια κι ενώ είμαστε πιο δραστήριοι εν τούτοις νιώθουμε πιο φρέσκοι πιο ζωντανοί γιατί η κίνηση είναι η πρωταρχική ενέργεια στη ζωή του ανθρώπου, η κίνηση είναι ο ορισμός της ζωής. Αυτή η θετική ενέργεια με τη σειρά της εξυψώνει ανεβάζει τις δονήσεις μας σε υψηλότερα επίπεδα και συντονιζόμαστε με πιο λεπτές ενέργειες. Έτσι έλκουμε στη ζωή μας νέα φαινόμενα ανωτέρας ποιότητας. Εξάλλου είναι ευνόητο ότι για να προκαλέσουμε μια αλλαγή στην καθεστηκυία κατάσταση πρέπει να αλλάξουμε πρωτίστως συχνότητα δόνησης. Ακριβώς όπως αλλάζουμε σταθμό στο ραδιόφωνο για να ακούσουμε κάτι διαφορετικό.
Αλλάζω σημαίνει αλλ-ιώς-ζω. Πρέπει να αναποδογυρίζουμε συχνά τη καθημερινότητα μας για να αδειάζουμε τα ιζήματα πριν καταλήξουν στο υποσυνείδητο και τα λάβει ως δεδομένο τρόπο ζωής. Αν αυτό συμβεί τότε πως περιμένουμε να αλλάξει η ζωή μας; Αν δεν αλλάξουμε τα συστατικά που έχουν συνθέσει τα γεγονότα στη ζωή μας πως θα αλλάξει το αποτέλεσμα; Πως θ’ αλλάξει η ίδια μας η ζωή;
Να δοκιμάζετε συνεχώς μικρές αλλαγές σε όσα η συνείδηση σας κρίνει ότι επηρεάζουν αρνητικά τη ζωή σας και σταδιακά ολοένα και μεγαλύτερες. Να διατηρείτε και να αυξάνετε τις θετικές αλλά να φροντίζετε να τις ανανεώνετε με τέτοιο τρόπο που να αιφνιδιάζετε τους πάντες και κυρίως τον ίδιο σας τον εαυτό. Να κάνετε μια συνήθεια τόσο ζωντανά σαν να είναι η πρώτη φορά σαν να μην είναι συνήθεια για να μη γίνει ποτέ συνήθεια αλλά και για να διατηρηθεί για πάντα ως αγαπημένη δράση όλο ζωντάνια κι ενδιαφέρον.
Μην αφήνετε αυτό που αγαπάτε να φθείρεται. Να συμπεριφέρεστε σε όλα σαν ερωτευμένοι δυναμικοί «εραστές» κι όχι σαν βαριεστημένοι «σύζυγοι» διότι διαφορετικά το «ταίρι» σας θα αναζητήσει συνειδητά ή υποσυνείδητα αλλού την ενέργεια που χρειάζεται και το «ταίρι» δεν είναι απαραίτητα ένας ή μια σύντροφος, επιτρέψτε στη φαντασία σας να συλλάβει την εικόνα κι εφαρμόστε τη παραπάνω παρότρυνση σε κάθε τι που σας ενδιαφέρει.
Να ζεις ασυνήθιστα σημαίνει να δίνεις νέα πνοή σε κάθε τι παλιό που σε ενδιαφέρει να ζήσει, σημαίνει να νιώθεις το άρωμα ενός λουλουδιού το ίδιο μεθυστικό κάθε φορά που το μυρίζεις. Να βλέπεις τη κάθε στιγμή όπως ένα μικρό περίεργο παιδί κι η στιγμή θα σου αποκαλύψει όλες τις κρυμμένες πτυχές της. Να ζεις ασυνήθιστα σημαίνει να αναζητάς πάντα το καινούριο ακόμη και μέσα στο παλιό, να ζεις σαν να ζεις για πρώτη φορά αλλά και να ξαναζείς διαφορετικά όλα όσα έχεις ζήσει που δε θα ήθελες να πεθάνουν γιατί η συνήθεια σκοτώνει.
Να θυμάσαι ότι:
► Η συνήθεια ακολουθεί τον συμπαντικό νόμο της περιοδικότητας και σύμφωνα μ’ αυτόν κάθε τι τείνει να επανεμφανίζεται σε τακτά χρονικά διαστήματα. Ζήσε Τώρα όπως θα ήθελες να ζεις αύριο.
► Οι συνήθειες δεν είναι απαραίτητα κακές εκτός αν το περιεχόμενο τους είναι ενάντιο στον Εαυτό ,στην ηθική και το φυσικό δίκαιο, αλλά ακόμη κι έτσι γίνονται κινούμενη άμμος.
► Για να αλλάξουμε συνήθειες πρέπει να εφαρμόσουμε στη ζωή μας πάλι νέες συνήθειες με διαφορετικό περιεχόμενο αυτή τη φορά, έτσι ώστε να σπάσουμε τον κύκλο των παλιών.
► Οι συνήθειες υφαίνουν το πεπρωμένο αφού καθρεφτίζουν το τρόπο που γεμίζουμε τις καθημερινές μας στιγμές.
► Είναι αναγκαίο να έχουμε μόνο καλές συνήθειες αλλά να τις εκτελούμε κάθε φορά σαν να είναι η πρώτη φορά. Η στασιμότητα , το ανήθικο και το ανώφελο κάποια στιγμή θα μπουν στο μάτι του κυκλώνα που λέγεται Ζωή.
Του Κωνσταντίνου Σμιξιώτη
