Σου φωνάζει «Φύγε!
Φύγε μακριά! Δεν ακούς;»
Πώς να σ’ ακούσω, καρδιά μου;
Χρόνια σ’ έχω σφαλισμένη σε φρούρια ψηλά!
Κανείς να μη σε δει!
Κανείς να μη σ’ ακούσει!
Κανείς να μη σ’ αγγίξει!
Φυλακισμένη από φόβο, να μη νιώσεις!
Σε λένε ευαίσθητη καρδιά μου…
Μα…
εσύ ξέρεις πως ευαισθησία δεν είναι η δειλία.
Ευαισθησία δεν είναι ο φόβος,
ο τρόμος σου να ζήσεις.
Όχι!
Δεν είναι ευαισθησία!
Την λένε λογική…
Σκέψου!
«Μη σκέφτεσαι» φωνάζεις, καρδιά μου
«Νιώσε» φωνάζεις, καρδιά μου
«Νιώσε» ουρλιάζεις, καρδιά μου…
Μα…
όπλο των ανθρώπων ο λόγος
Μαχαίρι: ο λόγος
Η προίκα των ανθρώπων…
Ο λόγος σου λέει «Ξέχνα!
Ξέχνα και προχώρα!»
Μα να ξεχάσεις τι;
Τι;
Όσα δεν έζησες;
Όσα δεν ένιωσες;
Όσα δεν πίστεψες;
Όσα αρνήθηκες;
Τι να ξεχάσεις;
Τι;
Εδώ ξέχασες να ζήσεις
