Η μέγιστη επίτευξη του στόχου, το να βιώνεις ανιδιοτελή
αγάπη συνεχώς στη ζωή σου και για όλα όσα υπάρχουν στο Σύμπαν, έχει
πολλούς δρόμους. Όμως υπάρχει ένα κοινό χαρακτηριστικό: η αγάπη που
νιώθεις περνάει μέσα από τα πάντα, χωρίς να ταυτίζεσαι. Η ένωση και όχι η
ταύτιση, είναι το χαρακτηριστικό που μας κάνει να συνειδητοποιούμε πως
είμαστε Ένα.
Η διάρκεια ζωής της ψυχής μας είναι άπειρη για αυτό οφείλουμε να αγαπάμε τους πάντες και τα πάντα.
Μα πώς μπορούμε να το κάνουμε αυτό; Επιπλέον μερικοί άνθρωποι είναι
τόσο απωθητικοί στην αγάπη! Μια φορά βρέθηκα σε ένα αεροδρόμιο,
βλέποντας ορδές από επιβάτες να περνάνε μπροστά μου, ανθρώπους γεμάτους
εγωισμό, εχθρικούς ακόμα και απέναντι στις ίδιες τους τις οικογένειες,
ανθρώπους που σκέπτονται μόνο τον εαυτό τους και τις προσωπικές τους
επιθυμίες και φιλοδοξίες, εγκλωβισμένοι από τις ίδιες τους τις επιθυμίες
και φιλοδοξίες.
Και είπα σε έναν φίλο μου, “Πόσο εύκολο είναι να δεχθεί κανείς τα
λεγόμενα του Krishna στο Bhagavad Gita: – Ανάμεσα σε χιλίους θα με
ξεχωρίσεις!- ” Αν τους είχα μιλήσει για τον Θεό, σχεδόν όλοι τους θα
είχαν καλέσει την αστυνομία!
Έπειτα, ένα σπέρμα θείας συνείδησης υπάρχει σε όλους μας, γιατί ο Θεός μας έπλασε όλους με την ευλογία του. Πώς είναι δυνατόν;
Πριν από μερικά χρόνια είχα ένα αποκαλυπτικό όνειρο στην Φλωρεντία
της Ιταλίας. Στο όνειρό μου στεκόμουν στην άκρη ενός πολυσύχναστου
δρόμου. Τον δρόμο ως συνήθως διέσχιζε μια ποικιλία από ανθρώπους:
επιχειρηματίες γεμάτοι φιλοδοξίες, μαφιόζοι αποφασισμένοι να πάρουν αυτό
που θέλουν χωρίς να υπολογίζουν το κόστος, νοικοκυρές απορροφημένες από
το σπίτι και τα παιδιά, ακόμα και καλούς ανθρώπους που νοιάζονταν για
την ευτυχία των άλλων. Και συνειδητοποίησα ότι υπάρχει ένα πράγμα που
μας χαρακτηρίζει όλους: η επιθυμία μας για ευτυχία.
Κάποιοι ελπίζουν πως θα βρουν ευτυχία απομυζώντας την ευτυχία κάποιων
άλλων. Άλλοι ευελπιστούν πως θα την βρουν μέσω σκληρής δουλειάς και
συσσώρευσης πληθώρας από άχρηστα υλικά αγαθά. Άλλοι πιστεύουν πως
συγκεντρώνοντας γύρω τους ευτυχία θα ευτυχήσουν και οι ίδιοι. Τέλος,
άλλοι πιστεύουν και πράγματι βρίσκουν την ευτυχία σε κάποιο βαθμό, ότι
αν μοιράζονται την ευτυχία τους με τους άλλους, ευτυχούν. Αλλά όλοι τους
έχουν ένα συγκεκριμένο στόχο: να είναι ευτυχισμένοι.
Και πράγματι πώς είναι δυνατόν τα πράγματα να είναι διαφορετικά; Όλοι
είμαστε κομμάτια της Θείας μακαριότητας. Πώς μπορεί ο οποιοσδήποτε –
σύμφωνα πάντα με τον δικό του τρόπο κατανόησης – να μην θέλει να
επανακτήσει την Θεία μακαριότητα;
Και αυτός ο παράγοντας με έκανε να καταλάβω ότι έχω λόγο να αγαπώ τα
πάντα στη Γη. Συχνά όταν αισθάνομαι γεμάτος ευτυχία, κοιτάζω γύρω μου
τους ανθρώπους είτε πρόκειται για φίλους είτε για εντελώς άγνωστους και
αμέσως αγαπώ βαθιά τον κάθε έναν από αυτούς. Συχνά χαμογελώ σε πλήρως
άγνωστα για εμένα άτομα. Το ακόμα καλύτερο είναι ότι μου χαμογελούν κι
εκείνοι, ενώ μερικές φόρες μου χαμογελούν πριν προλάβω να τους
χαμογελάσω εγώ !
Είμαστε όλοι ενωμένοι κάτω από τον παράγοντα ότι όλοι μας επιθυμούμε
το ίδιο πράγμα. Το μόνο θλιβερό είναι ότι οι περισσότεροι άνθρωποι δεν
ξέρουν ακόμα τι επιθυμούν.
Πρέπει να προσπαθήσουμε να επεκτείνουμε τον εγωισμό μας και όχι απλά
να τον εξαλείψουμε. Αυτό μπορεί να επιτευχτεί μέσα από την προσπάθεια να
δούμε τον εαυτό μας μέσα στους άλλους. Πρέπει να ταυτιστούμε με της
λύπες των άλλων αλλά να προσέξουμε μην της επεκτείνουμε ή θρηνήσουμε και
εμείς για αυτούς. Ωστόσο μπορούμε να βοηθήσουμε αν μοιραστούμε την
ευτυχία μας με αυτούς.
Από το “A life in God”, του Swami Kriyananda
.
via: www.elenaera.com
Πηγή: www.anandaclaritymagazine.com
