Τελικά αυτοί οι (πολύ) “υψηλά
ιστάμενοι”, ή είναι βαλτοί να βγάλουν πρώτο κόμμα το κόμμα του
νεαρού ανίδεου, ή είναι του ίδιου νοητικού βεληνεκούς μ’ αυτούς που
το ψηφίζουν.
Είπε λοιπόν προχτές η
λαμπρά (πλην ηλιοκαμμένη) κυρία, όταν τη ρώτησαν αν την
απασχολεί η κατάσταση των παιδιών των Ελλήνων, οτι τη
νοιάζει περισσότερο η κατάσταση των παιδιών του Νίγηρα (του
Νίγηρα, όχι της Νιγηρίας όπως είπαν κάποια στελέχη
του γνωστού συφοριασμένου κόμματος που δεν έχουν ανοίξει
ποτέ-τους βιβλίο), γιατί λέει εκείνα στριμώχνονται τρία-τρία
στο θρανίο για να μάθουν γράμματα. (Ενώ τα Ελληνόπουλα έχουν
το καθένα τον ιδιωτικό-τους εκπαιδευτικό, αφηνόμαστε να
εννοήσουμε εμείς οι κοντόμυαλοι υποταχτικοί-της.) Κάποιοι
μάλιστα Έλληνες σχολιαστές βρήκαν το επιχείρημα αυτό λογικό,
και το επικρότησαν.
|
Μα αν είναι να πούμε στα
Ελληνόπουλα: «Μην παραπονιέστε και πολύ, γιατί κοιτάχτε τα παιδάκια
του Νίγηρα, τί τραβούν για να ζήσουν και να μάθουν γράμματα», τότε
με την ίδια λογική μπορούμε να πούμε και στα παιδάκια του Νίγηρα:
«Μην παραπονιέστε και πολύ, γιατί κοιτάχτε τα παιδάκια των Ινδιάνων
του Αμαζονίου, που δεν πάνε καθόλου σχολείο γιατί στη ζούγκλα δεν
υπάρχουνε σχολεία, που τα θερίζουν οι τροπικές αρρώστειες, που οι
γονείς-τους κ’ οι φυλές-τους ολόκληρες είναι στο έλεος των εμπόρων
ναρκωτικών και των καρτέλ της κοκαΐνης, που αναγκάζονται να
μετακινούνται από τόπο σε τόπο λόγω της παράνομης υλοτομίας που
καταστρέφει το τροπικό δάσος — την κατοικία-τους δηλαδή — και που
δεν ξέρουν τί θα πει ρούχο ή φάρμακο!»
Αυτή η ιδέα του «Μη βαρυγκομείς
γιατί υπάρχουν και χειρότερα» είναι επιφανειακά “γνωστική”, αλλά
στην πραγματικότητα ανόητη. Πάντα υπάρχουν και χειρότερα,
οπότε αυτό μπορεί να το πει κανείς σε οποιονδήποτε. Και στη Λαγκάρντ
την ίδια μπορεί να το πει. Ας υποθέσουμε οτι μπουκάρουνε ληστές μια
μέρα στο σπίτι-της, της κλέβουν ότι πολύτιμο έχει και δεν έχει και
τη δένουνε πισθάγκωνα, οπότε ο αρχιληστής έρχεται και της σφυρίζει
στ’ αυτί: «Άκουσ’ εδώ μωρή Λαγάρδαινα: μη μου μυξοκλαίς εμένα τώρα,
γιατί υπάρχουν και χειρότερα! Ακούς; Άμα ζούσες στην Ελλάδα
δεν θα είχες ούτε το ένα χιλιοστό απ’ όσα σου αφήνουμε τώρα εμείς!»
Ο πλούτος και η ανέχεια είναι
έννοιες σχετικές μανδάμ, όχι απόλυτες.
Το ερώτημα είναι γιατί βγαίνουν
και τις λένε αυτές τις μπαρούφες οι διάφοροι Ευρωπαίοι και Διεθνείς
“μοντέρνοι αριστοκράτες”. Υπάρχει η θεωρία της συνομωσίας, που λέει
οτι είναι συνεννοημένοι, γιατί μ’ αυτά που λένε αυξάνουν την
αγανάκτηση των Ελλήνων που ωθούνται έτσι να ψηφίσουν κόμματα σαν
αυτό περί ου ο λόγος, ώστε να έρθει η ολοκληρωτική κατάρρευση και η
έξοδος της χώρας απ’ το ευρώ, από την οποία κατάρρευση αυτοί
βγαίνουν πολλαπλά κερδισμένοι. Εγώ είμαι άνθρωπος που, όπως δεν
πιστεύω στα ούφο, έτσι δεν πιστεύω και σε συνομωσιολογικές θεωρίες.
Νομίζω, κατά την ταπεινή-μου άποψη, πως αυτοί που βρίσκονται σε
θέσεις-κλειδιά είναι εκεί γιατί έχουν μεν κάποια προσόντα για τις
θέσεις αυτές, αλλά σε γενική νοημοσύνη είναι νάνοι. Οπότε
όταν έρθει η ώρα να διατυπώσουν κάποια σκέψη βγαίνει από τα
χείλη-τους ένα αερολόγημα, του οποίου οι συνέπειες μπορεί να είναι
και μεγάλες, αναλόγως του σε τί ψυχολογική κατάσταση βρίσκονται
αυτοί που το ακούνε.
Ας σημειώσω εδώ, για να μην
παρεξηγηθώ (γιατί πάντα υπάρχουν μικρόνοες που παρεξηγούν ότι
και να διαβάσουν), οτι στο παρόν κείμενο ποτέ δεν υποστήριξα την
ιδέα «Μη βαρυγκομείτε γιατί υπάρχουν και χειρότερα (αυτά που φέρνει
ο σύριζα).» Κάθε άλλο. Πετάξτε από το σβέρκο-σας όσους σας έφτασαν
σ’ αυτό το χάλι! Αλλά προσοχή: όντως υπάρχουν χειρότερα, και
μπορεί στη φούρια-σας ν’ αλλάξετε τα πράγματα και να τιμωρήσετε,
αντί για τα καλύτερα να φτάσετε στα χειρότερα.
Μάθημα γεωγραφίας για
Συριζόπουλα: