Τα καρποφόρα δέντρα πρέπει να κλαδεύονται σε συγκεκριμένες περιόδους για να διακλαδώνονται σωστά καθώς αναπτύσσονται, να μειώνεται η πιθανότητα σπασίματος των κλάδων από τη μεγάλη καρποφορία, να αερίζεται η κόμη και να εισέρχεται φως στο εσωτερικό της και για να βελτιωθούν τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των καρπών.
Όπως γίνεται και με τα άλλα καρποφόρα δέντρα, το κλάδεμα της λεμονιάς εξασφαλίζει μεγάλα λεμόνια με πλούσιο χυμό. Εδώ θα αναφέρουμε μερικές συμβουλές για το πώς θα την κλαδέψετε και πότε είναι η κατάλληλη περίοδος για να κάνετε αυτή την εργασία.
Γιατί κλαδεύουμε τη λεμονιά;
Κλαδεύουμε τη λεμονιά για να αυξήσουμε την παραγωγή, οι καρποί είναι περισσότεροι και μεγαλύτεροι και με λιγότερες ασθένειες. Οι βραχίονες και οι κλάδοι των εσπεριδοειδών είναι ισχυροί και είναι λιγότερο πιθανό να σπάσουν από το βάρος της μεγάλης παραγωγής. Άρα, το κλάδεμα δεν στοχεύει σε αυτό το πρόβλημα, που είναι σοβαρό σε καλλιέργειες άλλων καρποφόρων δέντρων. Τα εσπεριδοειδή μπορούν να καρποφορούν παντού στην κόμη του δέντρου, συμπεριλαμβανομένων και των περιοχών που βρίσκονται στην σκιά. Έτσι, το κλάδεμα που στοχεύει στη διαθεσιμότητα του φωτός στο εσωτερικό της κόμης δεν είναι πρωταρχικής σημασίας. Παρόλα αυτά οι λεμονιές θα πρέπει να κλαδεύονται για τις παραπάνω περιπτώσεις όταν η ανάπτυξή τους είναι ζωηρή.
Στα νεαρά δένδρα θα πρέπει να αφαιρούνται οι λαίμαργοι βλαστοί και να κλαδεύονται τα αδύνατα άκρα. Στα μεγαλύτερα δέντρα, επίσης, θα πρέπει να αφαιρούνται οι λαίμαργοι βλαστοί, καθώς και κάθε νεκρός ιστός και ξερός ή σπασμένος κλάδος. Αυτά τα κλαδέματα συνήθως είναι αρκετά για να διεισδύσει το φως που χρειάζεται στο εσωτερικό της κόμης.
Πότε είναι η κατάλληλη περίοδος για να κλαδέψετε τη λεμονιά;
Είναι σημαντικό να κλαδέψετε την κατάλληλη στιγμή, για να μην κινδυνέψετε να χάσετε την ετήσια παραγωγή. Το κλάδεμα της λεμονιάς πρέπει να γίνεται μετά την συγκομιδή στο τέλος του χειμώνα, για να έχει το δέντρο αρκετό χρόνο να ανακάμψει πριν ξεκινήσει τη νέα παραγωγή.
Η κατάλληλη περίοδος είναι οι μήνες από τον Φεβρουάριο έως τον Απρίλιο. Ωστόσο, λόγω του κινδύνου μόλυνσης του δέντρου από τον μύκητα της κορυφοξήρας, που είναι δραστήριος αυτούς τους μήνες, μπορείτε να κλαδέψετε αργότερα στο τέλος της άνοιξης και όταν το δέντρο ανθίσει. Ακριβώς λόγω του κινδύνου μόλυνσης από αυτό τον μύκητα θα πρέπει να απολυμαίνονται τα εργαλεία κλαδέματος κατά τη διαδικασία και να καλύπτονται οι τομές με χαλκούχα μυκητοκτόνα σκευάσματα.
Πώς θα κλαδέψετε τη λεμονιά
Χρησιμοποιήσετε αιχμηρά κλαδευτήρια και πριόνια γιατί το ξύλο της λεμονιάς είναι αρκετά σκληρό. Κατά τη διάρκεια των εργασιών φορέστε γάντια για να προστατευτείτε από τα αγκάθια . Ενώ το ξύλο των εσπεριδοειδών είναι πολύ συνεκτικό και σκληρό, ο φλοιός είναι λεπτός και εύκολα αποκολλάται, γι’ αυτό πρέπει να προσέχετε να έχετε τη λεπίδα προς το δέντρο για να μην γλιστρήσει.
Μην κόβετε τους κλάδους πολύ κοντά στον κορμό ή κοντά στη βάση τους, στους μεγάλους βραχίονες. Στη βάση κάθε κλάδου υπάρχει ένα κολάρο διογκωμένου ιστού, το οποίο πρέπει να διατηρήσετε και να κόψετε πάνω από αυτό. Στο κολάρο αυτό υπάρχει η καμβιακή ζώνη με αδιαφοροποίητα κύτταρα που σχηματίζουν τον κάλλο για να κλείσει το δέντρο με φυσικό τρόπο την τομή του κλαδέματος. Αν αφαιρέσετε αυτή την περιοχή, το ξύλο θα μείνει εκτεθειμένο και με τα χρόνια θα σχηματιστεί εκεί μια κουφάλα.
Για κάθε κλάδο και κλαδίσκο πάνω από 3 εκατοστά σε διάμετρο θα πρέπει να κλαδεύετε 25 με 30 εκατοστά πάνω από το σημείο που ενώνεται με τον βραχίονα σε γωνία δύο τομές πάνω και κάτω και μετά στη βάση του βραχίονα, όπως φαίνεται στην εικόνα.
Ποτέ μην κλαδεύετε περισσότερο από το ένα τρίτο του δέντρου τη σεζόν. Ξεκινήστε να κλαδεύετε τις λεμονιές τον πρώτο ή τον δεύτερο χρόνο για να της δώσετε το σχήμα που θέλετε. Το δέντρο πρέπει να έχει ύψος 2,5 με 3 μέτρα για να είναι ευκολότερη η συγκομιδή και η φροντίδα του. Μην βιάζεστε και κλαδέψετε υγιή κλαδιά που τα χρειάζεστε. Μα είστε προσεκτικοί και αρκετά παρατηρητικοί να εντοπίζεται τα σημεία που θέλουν κλάδεμα.
Με τον ίδιο τρόπο κλαδεύονται και οι καλλωπιστικές λεμονιές που μεγαλώνουν σε μεγάλες γλάστρες. Ένας έμπειρος κλαδευτής σε κάθε περίπτωση μπορεί να εντοπίσει τους λαίμαργους βλαστούς, τους σπασμένους κλάδους και αυτούς που έχουν μολυνθεί από μια ασθένεια ή έχουν ξεραθεί και να τους απομακρύνει.
Συμπέρασμα
- Κλαδεύουμε τους λαίμαργους βλαστούς της βάσης και των εσωτερικών βραχιόνων
- Κλαδεύουμε τα κλαδιά που έχουν ξεραθεί ή είναι άρρωστα
- Κλαδεύουμε τα κλαδιά που βρίσκονται πάνω από το ύψος που έχουμε αποφασίσει για το δέντρο μας
- Διατηρούμε το σχήμα του δέντρου κλαδεύοντας όσα κλαδιά εκτείνονται πέρα από αυτό
- Αφού τελειώσουμε καλύπτουμε τις τομές με χαλκούχο μυκητοκτόνο σκεύασμα βιολογικό ή μη της προτίμησής σας, για να μην μολυνθούν
via
[full_width]
