Το Επικίνδυνο Ναρκωτικό της Πνευματικότητας - Point of view

Εν τάχει

Το Επικίνδυνο Ναρκωτικό της Πνευματικότητας




  Είναι ιδιαίτερα περίεργο πως στις μέρες μας η θετική σκέψη, στα πλαίσια μιας περίεργα εννοούμενης πνευματικότητας και αυτογνωσίας, πάει να γίνει το μέτρο της πλήρους αποβλάκωσης του ανθρώπου.

Σαφώς και δεν βοηθά κανέναν να βρίσκεται σε μόνιμο φόβο και ανησυχία για τα όσα συμβαίνουν, μα είναι εξίσου επικίνδυνο να επιμένεις να φοράς τα ροζ γυαλιά σου, απλά για να μη βλέπεις τι συμβαίνει γύρω σου.


Σε έναν κόσμο όπου κάποια think tanks δεν κάνουν τίποτε άλλο, από το να μελετούν την ψυχοσύνθεση της μάζας και να σχεδιάζουν τα επόμενα βήματα της ανθρωπότητας... προς όφελος των ίδιων των μελών των λεσχών αυτών ή των χορηγών τους, θα περίμενε κανείς πως τουλάχιστον συνεχίζουμε να χρησιμοποιούμε τη δική μας σκέψη... κι ακόμη περισσότερο, θα περίμενε κανείς πως τουλάχιστον οι φερόμενοι ως δάσκαλοι και πνευματικοί ηγέτες των ανθρώπων, θα φρόντιζαν να τονίζουν το πρόβλημα της αφέλειας.


Αντί γι΄αυτό όμως βλέπουμε να ανθίζουν οι "σχολές" και τα οικειοθελή πρόβατα εντός αυτών, που παραδίδονται στον εκάστοτε "δάσκαλο" παραδίδοντας την όποια δύναμη τους αυτοβούλως, προκειμένου να ανέβουν τα σκαλιά μιας επιβαλλόμενης και ιδιωτικά ελεγχόμενης "πνευματικής" ιεραρχίας.





Πονεμένοι άνθρωποι και τραυματισμένες ψυχές, που αναζητούν μια όαση ή ένα τόπο ασφαλή, όπου θα τους επιτραπεί να ξεπεράσουν το εσωτερικό βάρος που κουβαλούν και να ανθίσουν, μετατρέπονται σε άβουλα όντα που κλείνουν τα μάτια σε ότι περίεργο ή αρνητικό συναντούν στις "σχολές" που επιλέγουν, αρκεί να ταιριάσουν και να γίνουν αποδεκτοί.


"Δεν θα ελευθερωθείς ποτέ από τον ψυχικό ή συναισθηματικό σου πόνο αν δεν νιώσεις αυτά τα συναισθήματα και δεν τα αντιμετωπίσεις πραγματικά" 

Αποδέχονται αμάσητα ότι τους σερβίρουν και αποκοιμίζουν κάθε ενστικτώδη τους αντίδραση στον κίνδυνο που εκει μέσα ελλοχεύει.  Αυτοαποκοιμίζονται, αντί να αφυπνίζονται.


Διόλου τυχαίο που κάποιοι, αυτοαποκαλούενοι, μάστερ της γιόγκα δρούσαν στο παρελθον χέρι χέρι με την CIA προκειμένου να προσφέρουν τις γνώσεις τους στην χειραγώγηση των ανθρώπων, προσφέροντας "πνευματικά ναρκωτικά", αντί των χημικών ουσιών, στην τότε νεολαία της δεκαετίας του 1970 και '80. Διόλου περίεργα και τα δεκάδες άρθρα που αφορούν σεξουαλική και ψυχική κακοποίηση μέσα σε τέτοιου είδους "πνευματικά κέντρα".

Αντίθετα όμως, αντί να αφυπνίζουν τα "ποίμνια" τους, βλέπουμε σήμερα άπειρες "σχολές" σκέψης να υποστηρίζουν την χρήση επαναλαμβανόμενων θετικών εκφράσεων υπό μορφή αυτούπνωσης ή του τράνς μέσω επαναλαμβανόμενων ψαλμών, για να ηρεμούμε την ψυχολογία μας. Θετικό ως ένα βαθμό και θεμιτό, αλλά, μόνο ως ένα βαθμό.

Π.χ. προκειμένου να κάνουμε το επόμενο βήμα μας, ή να πάρουμε την επόμενη απόφαση υπό το καθεστός της ήρεμης σκέψης.


Ωστόσο η έλλειψη μέτρου ή η παράδοση του εαυτού στα χέρια τέτοιων γκουρού μονάχα επώδυνη μπορεί να γίνει.



Την ώρα που κάποιοι καταληστεύουν τους φορολογούμενους, την ώρα που κάποιοι αποφασίζουν να φτιάξουν "έξυπνες πόλεις με 5G" για να σε ελέγχουν και να σε ψήνουν όλη μέρα με επικύνδυνες ακτινοβολίες ή όταν κάποιοι θέλουν να περάσουν υποχρεωτικά μέτρα εμβολιασμού... η πολωμένη θετικότητα και τα πνευματικά καμμένα μυαλά μετατρέπονται σε συνένοχοι της αρνητικότητας και του κακού που προελαύνει... ανενόχλητο.

Διόλου τυχαία στο παρελθόν, ακόμη και οι "Μάστερ του πολιτικού mind control της CIA" είχαν σαν μέντορα τους τον ηγέτη Μάστερ κάποιας τέτοιας πνευματικής σχολής... που έφτιαξε εταιρίες κολοσσούς στις ΗΠΑ.



Διότι, ο χειρισμός της συνείδησης, η χειραγώγηση των συναισθημάτων και των αισθήσεων, όσο και η επιβολή δύναμης, αποτελούν στην πολιτική, αλλά και στη θρησκεία "θεμιτά" χαρίσματα των ηγετικών μορφών τους και τις καθιστούν συγγενείς αρχές μεταξύ τους... ωστόσο καμία σχέση δεν έχουν με αυτογνωσία ή αυτοπραγμάτωση. Και σίγουρα δεν υποστηρίζουν την ανάπτυξη υγιούς νου.

Διότι, άλλο να είσαι Μάστερ του Εαυτού σου κι άλλο να γίνεσαι πειθήνιο όργανο κάποιου υπνωτιστή γκουρού. Το θέμα είναι να καθίσταται ο καθέ αναζητητής ικανός διαχειρηστής της ζωής του, αυτοδύναμος και αυτάρκης και όχι άβουλος οπαδός κάποιου ηγέτη, που απλά κατέχει την ικανότητα να χειρίζεται με μαεστρία τη συνείδηση και τα συναισθήματα των οπαδών του, προς όποιο όφελος του.


[full_width]

Pages