~ Πώς μπορεί να γίνει κάποιος έξυπνος;
~ Τη στιγμή που προσπαθείς να γίνεις έξυπνος, παύεις να είσαι έξυπνος. Αυτό είναι πραγματικά πολύ σημαντικό, δώστε λοιπόν για λίγο την προσοχή σας. Αν είμαι κουτός και όλοι μου λένε ότι πρέπει να είμαι έξυπνος, τι συμβαίνει συνήθως;
Προσπαθώ να γίνω έξυπνος, μελετάω περισσότερο, προσπαθώ να πάρω καλύτερους βαθμούς. Τότε οι άλλοι λένε «δουλεύει σκληρά» και με χτυπάνε χαϊδευτικά στην πλάτη, αλλά εξακολουθώ να είμαι κουτός, επειδή έχω αποκτήσει μόνο τα εξωτερικά στολίδια της εξυπνάδας.
Το πρόβλημα δεν είναι πώς θα γίνουμε έξυπνοι, αλλά πώς θα ελευθερωθούμε από την κουταμάρα. Αν, ενώ είμαι κουτός και προσπαθώ να γίνω έξυπνος, εξακολουθώ να συμπεριφέρομαι κουτά.
Βλέπετε, το βασικό πρόβλημα είναι αυτό της αλλαγής. Όταν ρωτάς «τι είναι εξυπνάδα και πώς μπορεί κανείς να γίνει έξυπνος», αυτό προϋποθέτει ότι έχεις κάποια γενική ιδέα τού τι είναι εξυπνάδα και τότε προσπαθείς να γίνεις έξυπνος.
Ναι, αλλά αν έχεις κάποια φόρμουλα, μια θεωρία ή μια ιδέα για την εξυπνάδα και προσπαθείς να διαπλάσεις τον εαυτό σου σύμφωνα με αυτό το μοντέλο, είναι ανοησία, δεν είναι;
Ενώ αν κάποιος είναι κουτός και αρχίζει ν ανακαλύπτει τι είναι κουταμάρα, χωρίς να επιθυμεί να την αλλάξει σε κάτι άλλο, χωρίς να μονολογεί: “~Είμαι κουτός, ανόητος, τι τρομερό”, τότε θ’ ανακαλύψει ότι στην αποκάλυψη του προβλήματος εμφανίζεται μια νοημοσύνη που είναι ελεύθερη από ανοησία, χωρίς να κάνει καμιά προσπάθεια.
