Bukowski: «Aν είχα γεννηθεί γυναίκα, σίγουρα θα ήμουν πόρνη. Αλλά αφού γεννήθηκα άντρας, λαχταρώ τις γυναίκες συνεχώς...» - Point of view

Εν τάχει

Bukowski: «Aν είχα γεννηθεί γυναίκα, σίγουρα θα ήμουν πόρνη. Αλλά αφού γεννήθηκα άντρας, λαχταρώ τις γυναίκες συνεχώς...»


"Θα υπάρχει πάντα κάτι που μπορεί να καταστρέψει τις ζωές μας· όλα εξαρτώνται από το τι θα μας βρει πρώτο. Είμαστε πάντα ώριμοι και έτοιμοι να μας πάρουν."



"Εγώ θα ήθελα ένα Δεκέμβρη με φώτα σβηστά κι ανθρώπους αναμμένους."
"Το πρόβλημα είναι ότι οι έξυπνοι άνθρωποι είναι γεμάτοι αμφιβολίες, ενώ οι ηλίθιοι είναι γεμάτοι αυτοπεποίθηση."
"Η ομορφιά δεν είναι τίποτα, δεν μένει. Δεν ξέρεις πόσο τυχερός είσαι να είσαι άσχημος, γιατί αν αρέσεις στους ανθρώπους ξέρεις ότι είναι για κάτι άλλο."
" Ξέρω τα ελαττώματά μου πολύ καλά για να ζητήσω να με αγαπήσουν."
"Συνήθως είμαι κακός αλλά όταν είμαι καλός, είμαι απερίγραπτα καλός."
" Όλες οι γυναίκες είναι διαφορετικές. Γενικά,φαίνεται πως είναι συνδυασμός του καλύτερου και του χειρότερου. Μαγικές και τρομακτικές. Αλλά είμαι ευχαριστημένος που υπάρχουν."
"Αν θες να μάθεις ποιοι είναι οι φίλοι σου, επιδίωξε να καταδικαστείς σε φυλάκιση."
"Αν καταφέρεις να ξεγελάσεις κάποιον δεν σημαίνει ότι είναι χαζός. Απλά σημαίνει ότι δεν είσαι άξιος της εμπιστοσύνης του."
"Κάποιοι άνθρωποι αγαπούν αυτό που κάνεις, κάποιοι άλλοι μισούν αυτό που κάνεις, αλλά οι περισσότεροι δεν δίνουν δεκάρα."
"Είμαι παντρεμένος αλλά δεν έχω γυναίκα. Η γυναίκα μου είναι η ίδια μου η ζωή."
"Οι συγγραφείς είναι απελπισμένοι άνθρωποι. Και όταν σταματήσουν να είναι απελπισμένοι παύουν να είναι και συγγραφείς."
"Είναι δυνατόν να αγαπήσεις έναν άνθρωπο εάν δεν τον γνωρίζεις πολύ καλά."
"Μερικοί άνθρωποι δεν τρελαίνονται ποτέ. Τι πραγματικά φριχτή ζωή έχουν."
" Στα 25 όλοι είναι υπέροχοι. Στα 50 κάτι πρέπει να κάνεις για να γίνεις."
"Δείξε μου έναν άνδρα που ζει μόνος και έχει συνεχώς καθαρή κουζίνα και οχτώ στις εννιά φορές θα σου δείξω έναν άνδρα με απεχθείς πνευματικές ιδιότητες."
"Το να παρακολουθείς σκουπίδια στην οθόνη είναι τόσο κοινό σήμερα που οι άνθρωποι έπαψαν να σκέφτονται το γεγονός ότι βλέπουν μόνο σκουπίδια."
"Η φιλοδοξία σπάνια βοηθάει τους ταλαντούχους. Η τύχη όμως είναι κάτι τελείως διαφορετικό. Το ταλέντο πάντα σέρνεται πίσω της."
"Όταν πίνεις, ο κόσμος εξακολουθεί να υπάρχει, αλλά, για λίγο, δεν σε κρατάει από το λαιμό."
"Η δυνατότητα δεν μου λέει τίποτα. Πρέπει να το φέρεις σε πέρας. Σχεδόν κάθε μωρό στην κούνια έχει περισσότερες δυνατότητες από εμένα."
"Βρες αυτό που αγαπάς, και άφησέ το να σε σκοτώσει."




"Φορούσε γαλάζια κυλότα. Της την έβγαλα σήκωσε το φουστάνι της, και με την τηλεόραση να τρεμοπαίζει την πήρα στα όρθια. Καθώς παλεύαμε σ’ όλο το δωμάτιο (γαμάω τάφο, σκέφτηκα, ανασταίνω και νεκρούς. Υπέροχα, Υπέροχα! Σαν να τρως κρύες ελιές στις 3 μ.μ. κι η πόλη να φλέγεται ολόκληρη) "




"Ήμουν αυτό που λένε αισθηματίας. Συγκινιόμουν με ένα σωρό χαζά πράγματα: γυναικεία παπούτσια κάτω από ένα κρεβάτι, μια ξεχασμένη φουρκέτα στο νεροχύτη, από τον τρόπο που έλεγαν «πάω να κατουρήσω», από τις κορδέλες τους, όταν τις έβλεπα να διασχίζουν το δρόμο 1.30 το απομεσήμερο, από τα ατέλειωτα βράδια του συντροφικού πιοτού, από τους καβγάδες, τις ψιλοκουβέντες, τότε που σκέφτεται κανείς την αυτοκτονία. "
"Και ακόμα έλιωνα όταν ένιωθα να συντελείται το θαύμα, όταν καθόμουν μαζί τους στο αμάξι μου, όταν αναθυμιόμουν τους έρωτές μου στις 3 τα ξημερώματα, όταν μου έλεγαν ότι ροχαλίζω, όταν άκουγα τα ροχαλητά τους, όταν μόνος μου σε ένα εστιατόριο διάβαζα την εφημερίδα μου και ήθελα να ξεράσω γιατί σκεφτόμουν πως τώρα είναι παντρεμένη με έναν διανοητικά ανάπηρο οδοντίατρο. Όταν έπινα, όταν χόρευα. Όταν φλέρταρα, όταν φλέρταραν. Όταν κοιμόμουν μαζί τους...» «Και η αγάπη;» Ρώτησε η Βάλερι. "
"Η αγάπη δεν παρουσιάζει προβλήματα σε εκείνους που ξέρουν να αντέξουν την ψυχική φόρτιση. Είναι σαν να προσπαθείς να κουβαλήσεις έναν σκουπιδοτενεκέ στην πλάτη σου πάνω από ένα ποτάμι αφρισμένα κάτουρα.» «Οι ερωτευμένοι συχνά είναι νευρωτικοί, επικίνδυνοι. Χάνουν κάθε αίσθηση προοπτικής και χιούμορ. Γίνονται υστερικοί, ψυχωτικοί, ανιαροί. Καμιά φορά γίνονται και δολοφόνοι."
"Έτσι και αλλιώς οι ανθρώπινες σχέσεις είναι αδιέξοδες. Μόνο οι δυο πρώτες βδομάδες έχουν ενδιαφέρον, μετά τα πράγματα γίνονται επίπεδα, πλαδαρά. Οι μάσκες πέφτουν και εμφανίζονται τα αληθινά πρόσωπα: τρελοί, ηλίθιοι, παρανοϊκοί, εκδικητικοί, σαδιστές, δολοφόνοι. Η σύγχρονη κοινωνία έχει δημιουργήσει ανθρώπους που κατασπαράσσουν ο ένας τον άλλον. Κανίβαλοι. Τα πάντα μοιάζουν με μονομαχία μέχρι θανάτου που διαδραματίζεται πάνω σε ένα τραπέζι μπιλιάρδου... Η μεγαλύτερη διάρκεια που μπορούμε να ελπίζουμε για μια σχέση μας είναι δυόμισι χρόνια."

Αποσπάσματα από το βιβλίο του Charles Bukowski, "Γυναίκες"
"Η ανακάλυψη του Μπουκόβσκι από τον αναγνώστη ισοδυναμεί κάθε φορά με μια αμαρτωλή ηδονή" έχει γράψει για τον Charles Bukowski ο New Yorker. Για το συγγραφέα με την αντισυμβατική προσωπικότητα που ένιωθε έλξη από το περιθώριο. Το σπουδαίο ποιητή με εξαιρετική ευφυία που γνώριζε πολύ καλά πώς να αναδεικνύει φτωχούς και απελπισμένους χαρακτήρες στην άνθιση του αμερικανικού ονείρου. Τον άνθρωπο που άσκησε μεγάλη επιρροή, τον πατέρας του κινήματος του βρώμικου ρεαλισμού. Τον Αμερικανό που βρήκε την πραγματική αναγνώριση μόνο στην Ευρώπη.
Έγραψε πάνω από 50 βιβλία, καθώς και πολλά μικρότερα κομμάτια. Θεωρείται ιδιαίτερα σημαντικός για το είδος του και -όπως αναφέρεται συχνά από πολλούς συγγραφείς και ποιητές- κατάφερε να τους ασκήσει μεγάλη επιρροή.
'Ενα από τα πιο πολυσυζητημένα βιβλία του είναι οι "Γυναίκες"...Ένα απόλυτο μυθιστόρημα γεμάτο σπαρταριστά γεγονότα...
Ο ήρωάς του είναι ο Χένρι Τσινάσκι. Μέσα από το ιδιαίτερα έξυπνο και χιουμοριστικά πασιφανές προσωπείο του συγγραφέα, ένας 50άρης, αμετανόητα αλκοολικός και άσημος συγγραφέας γεννήθηκε για να επιβιώνει.
Για πολλά χρόνια βρίσκεται στο περιθώριο, σε αδιέξοδες δουλειές και σε άθλια διαμερίσματα. 'Ερχεται όμως η ώρα που αναγνωρίζεται επιτέλους ως ποιητής. Στα πενήντα του χρόνια γλεντά την ξαφνική του δόξα σαν ροκ σταρ. Μεθά τριακόσιες μέρες τον χρόνο κι επιτυγχάνει σεξουαλικές επιδόσεις που θα ζήλευε ακόμα και ο Καζανόβα.
Ο Χένρι Τσινάσκι, ερωτεύθηκε μία μόνο φορά στη ζωή του κάποια αθεράπευτα αλκοολική, έχει χωρίσει από τη σύζυγό του -για την οποία δεν μπορεί να πει αν ζει ή αν πέθανε- και την εξάχρονη εξώγαμη κόρη του. Μετά από τέσσερα χρόνια σεξουαλικής αποχής και έχοντας πια βαρεθεί τις αντροπαρέες, αποφασίζει να ξαναρχίσει το κυνήγι των γυναικών. Λόγω μιας περίεργης, άσημης διασημότητας...έχει τη δυνατότητα να απολαύσει χωρίς όρια γυναικεία σώματα όλων των ηλικιών. Ζει μια ζωή...στο κόκκινο!
-Από τη Μανταλένα Μαρία Διαμαντή

[full_width]

Pages