Το άσραμ διέθετε μία βιβλιοθήκη για χρήση των μελών του. Τα περισσότερα βιβλία ήταν βιβλία του γκουρού σε διάφορες γλώσσες. Ήταν όλα βιβλία σχετικά με τη γιόγκα και τα συναφή. Υπήρχαν ελάχιστοι άλλοι συγγραφείς εκτός του συγκεκριμένου κυκλώματος του συγκεκριμένου γκουρού...
Ένας από αυτούς ήταν και ο σουάμι Βιβεκανάντα. Δε γνωρίζω, αν τον θεωρούσαν πνευματικό τους πρόγονο ή απλά τον δεχόντουσαν και είχαν τα βιβλία του στη βιβλιοθήκη τους. Αυτός λοιπόν ο σουάμι Βιβεκανάντα, μαθητής ενός μεγάλου γιόγκι, έγινε πολύ γνωστός στη Δύση, Αγγλία - Αμερική κυρίως, στις αρχές του αιώνα μας. Πέρασε όλη του τη ζωή δίνοντας διαλέξεις, ομιλίες πάνω στον Ινδουισμό, όπου τον καλούσαν στη Δύση...
Προσπάθησε να ιδρύσει και κάποια κέντρα Ινδουισμού στην Αμερική με περισσότερη επιτυχία, και αλλού. Αυτή η αποστολή του ανατέθηκε, ως έργο ζωής από τον γκουρού του Ραμακρίσνα, μεγάλο καταξιωμένο «άγιο» του Ινδουισμού...
Είχα διαβάσει κάποια βιβλία του, γι΄ αυτό κοίταξα με ενδιαφέρον τη διαθήκη του που βρήκα σ' ένα ράφι της βιβλιοθήκης. Λίγων σελίδων βιβλίο, που όμως δεν το είχα ξαναδεί, ούτε είχα ξανακούσει ποτέ, αλλά και μέχρι σήμερα δεν το ξαναείδα πουθενά. Άρχισα να το διαβάζω...
Ξαφνικά έμεινα έκπληκτος από τα γραφόμενά του!... Μα εδώ υπήρχε η ομολογία μιας μακρόχρονης προσπάθειας ή συνωμοσίας μέσα στους αιώνες με σκοπό την πολιτισμική αλλοίωση και τελικά κατάληψη του Δυτικού Χριστιανικού κόσμου από τις ανατολικές δοξασίες και την καταστροφή του Χριστιανισμού.
Μιλούσε για κάποιο σχέδιο που βρίσκονταν ήδη σε εξέλιξη και που άρχισε κάμποσες γενεές πριν από αυτόν...
Ένα σχέδιο που είχε σκοπό να προετοιμάσει το Δυτικό νου, ώστε να γίνει δεκτικός στις ανατολικές δοξασίες περί κόσμου και Θεού...
Ένα σχέδιο που είχε συλληφθεί από κάποια ανώτερα πνευματικά όντα, εξωανθρώπινα, απ' όσο κατάλαβα... Θεωρούσε τον εαυτό του ταπεινό υπηρέτη αυτού του σχεδίου και τον τοποθετούσε σε μια σειρά ονομάτων, που πριν από αυτόν το υπηρέτησαν. Ήταν ευχαριστημένος, γιατί έφερε εις πέρας το κομματάκι που ανέλαβε και έφευγε απ΄ αυτή τη ζωή ικανοποιημένος.
Αυτό που με εντυπωσίασε ήταν η ομολογία ότι υπάρχει ένα σχέδιο θρησκευτικής κατάληψης του δυτικού κόσμου.
Αυτό όμως που με εξέπληξε ήταν ο τρόπος, τα μέσα και τα πρόσωπα αυτού του σχεδίου.
Τόσο πλάγια, τόσο ύπουλα, τόσο πονηρά...
Ποιος από μας θα υποψιαζόταν ότι η ψυχιατρική επιστήμη χρησιμοποιήθηκε γι' αυτό το σκοπό. Ο πατέρας της σύγχρονης ψυχιατρικής, ο άνθρωπος με τον οποίο αρχίζει η ψυχιατρική, ο Καρλ Γιούνγκ, δεν κάνει κάποια πρωτότυπη ανακάλυψη, όπως πιθανόν πολλοί πιστεύαμε...
Αυτό που κάνει είναι ότι παίρνει τις «ανακαλύψεις» του Ινδουισμού για την ανθρώπινη ψυχή, δομή και λειτουργία της, αντικαθιστά τους σανσκριτικούς όρους με δικούς του απλούς ξυπόλητους, τα «ντύνει» και με μία επιστημονική ορολογία και τα παρουσιάζει για πρώτη φορά ως νέες ανακαλύψεις στη Δυτική Κοινωνία...
Όσο αυτά γίνονται αποδεκτά, τόσο προχωρεί σε νέα έργα, που έχουν πια καθαρά μεταφυσικό χαρακτήρα, για να φανερώσει στο τέλος της ζωής του τη σχέση του και τη συμπάθεια του στον Ινδουισμό...
Έβγαλε και κάποιο σχετικό βιβλίο για τις Μαντάλες και το Αι Τσίνγκ...
Ποιος θα υποψιαζόταν ότι ο Γιούνγκ έπαιξε τέτοιο παιχνίδι. Αυτός που έχει διαβάσει και σκεφτεί το Γιούγκ είναι ήδη επηρεασμένος εξοικειωμένος, με στάσεις, με θεωρήσεις, με Ινδουιστικές απόψεις. Τέτοια πλάγια διείσδυση ιδεών;
Αυτό το πράγμα συνεχίζεται και στις μέρες μας. Η μηχανής στήθηκε και εξακολουθεί να δουλεύει, αφού κάθε γιατρός, κάθε μορφωμένος άνθρωπος έχει επαφή , αν μη τι άλλο , μ' αυτόν τον τρόπο σκέψης...
Ντύνοντας τον Ινδουισμό έναν «επιστημονικό» μανδύα τον περνάνε πιο εύκολα. Τι το επιστημονικό μπορεί να έχει μία άποψη που δεν μπορεί να ελεγχθεί με τη λογική ή το πείραμα; Πως θα ελέγξουμε το Κάρμα ή τη θεωρία της Μετενσάρκωσης επιστημονικά; Πόσο επιστημονικό μπορεί να είναι ένα σύστημα που θεμελιώνεται πάνω στις δύο αυτές θεωρίες;
Μιλάμε για καθαρή μεταφυσική, για καθαρή πίστη, δηλαδή θρησκεία...
Κι όμως κατορθώνουν να ξεγελούν τον κόσμο και να ντύνονται το προσωπείο του επιστήμονα. Σήμερα μάλιστα, χρόνια μετά την επίσκεψη μου, ο νυν γκουρού Νιραντζανάντα (πρώην Νιράντζαν) έχει «ονομάσει» το άσραμ σε «πανεπιστήμιο», αυτοανακηρύχθηκε σε «πρύτανη του πανεπιστημίου».... έχουν μάλιστα ιδρύσει και «μεταπτυχιακά» προγράμματα, και κοκορεύονται ότι «αυτό το πανεπιστήμιο είναι το πρώτο στο είδος του, παγκοσμίως (δες σελ. 24 του περιοδικού Νέα της Γιόγκα Παιανίας, τεύχος 3 αριθμ. 1, 1999 που εκδίδουν οι ίδιοι).
«Ξεχνούν» βέβαια ότι κάποιοι άλλοι δικοί τους τους πρόλαβαν και ίδρυσαν το Παγκόσμιο Πνευματικό Πανεπιστήμιο Brahma Kumaris». Συνάντησαν όμως την αντίδραση του Ο.Η.Ε. και του πανεπιστημίου του Αμβούργου Γερμανίας, που τους προειδοποιεί ότι «όποιος χρησιμοποιεί αυτόν τον όρο με δόλο ή από αμέλεια, χωρίς να το δικαιούται, τιμωρείται» (δες σελ. 121 του βιβλίου «Διαλογισμός ή προσευχή» του π. Αντώνιου Αλεβιζόπουλου).
Από την άλλη μεριά ο καθολικισμός και ο προτεσταντισμός, αυτές τις φοβερές αιρέσεις, έχουν καταστρέψει την αυθεντική χριστιανική πνευματική παράδοση και έχουν αφήσει τους λαούς τους πνευματικά όχι απλά πεινασμένους, αλλά να λιμοκτονούν.
Ποθώντας κάτι βαθύτερο οι άνθρωποι ανακαλύπτουν τη Γιόγκα πρώτα και μετά καταλήγουν Ινδουιστές.
Μέχρι και σε καθολικά μοναστήρια, στη Νότια Αμερική και αλλού, πήγαιναν οι γιόγκι από τα άσραμ, για να διδάξουν την «επιστήμη» τους...
Τους προσκαλούσαν οι καθολικοί μοναχοί, που πρόσφεραν τους χώρους των μοναστηριών, που καλούσαν τον κόσμο να συμμετάσχει, που στήριζαν και οικονομικά τα «μαθήματα» Γιόγκα...
Αφού έχασαν το Χριστό πάνε τώρα να χορτάσουν με ξυλοκέρατα... Το δεύτερο που μου έκανε εντύπωση το ανακάλυψα σ' ένα περιοδικό που τύπωνε το ίδρυμα. Εκεί λοιπόν υπήρχαν διάφορες διηγήσεις σχετικά με τη ζωή του γκουρού...
Αυτή τη διηγόταν ο ίδιος...
«Όταν ήμουν νεώτερος, έλεγε, περιόδευα τα χωριά της Ινδίας». Σε κάποιο χωριό, δεν θυμάμαι με ποιον τρόπο, είχε ευεργετήσει κάποιον άνθρωπο κι αυτός για ανταπόδοση του υποσχέθηκε να του διδάξει πως να καλεί τις ψυχές του κάτω κόσμου.
Πήγα λοιπόν ένα βράδυ στο νεκροταφείο με μερικούς μαθητές μου και εφάρμοσα αυτά που είχα μάθει.
Όμως όταν ήρθαν τα πνεύματα, δεν μπορούσα να τ' αντιμετωπίσω, γι' αυτό τα έστρεψα προς μια μαθήτρια μου που την κατέλαβαν. Βασανίστηκε πολύ και τελικά πέθανε...
Για να εξαγνιστώ απ΄ αυτή την πράξη έμεινα τρία μερόνυχτα συνεχώς μέσα στα νερά του Γάγγη...
Τι να πρωτοθαυμάσει κανείς σ' αυτή τη διήγηση;.... Νυχτερινή επίσκεψη σε νεκροταφείο... επίκληση πνευμάτων! Πως λέγεται αυτό; Πνευματισμός; Μαγεία; Σατανισμός;...
Οπωσδήποτε όμως όχι επιστήμη...
Τα πνεύματα του κάτω κόσμου που ήρθαν τι ήταν;
Μήπως οι δαίμονες που μας προειδοποιεί το ευαγγέλιο γι' αυτούς...
Να θαυμάσουμε την ηθική αντοχή και ποιότητα του γκουρού, που προκειμένου να σώσει τον εαυτό του, θυσιάζει μία μαθήτριά του, που του εμπιστεύθηκε το σώμα, την ψυχή, το νου και ολόκληρη τη ζωή της;
Αλήθεια εσείς θα τον εμπιστευόσασταν μετά απ΄ αυτό;
«Για να εξαγνιστώ απ' αυτή την πράξη έμεινα τρία μερόνυχτα συνεχώς μέσα στα νερά του Γάγγη».
Αλήθεια.... Ένα ηθικό έγκλημα αντιμετωπίζεται μ' ένα σωματικό κατόρθωμα; Δεν υπάρχει λύση; Συντριβή; Μετάνοια γι' αυτή την άσχημη πράξη; Κανένα δάκρυ γι' αυτή την κοπέλα;
Αμ το άλλο! Από πότε το νερό ενός ποταμού έχει την ιδιότητα να ξεπλένει αμαυρωμένες και ένοχες συνειδήσεις;
Είναι αυτό μία «επιστημονική» αποδεδειγμένη ιδιότητα σύμφωνα με την «επιστήμη» της Γιόγκα ή είναι πια πράξη απόλυτα θρησκευτική;
Απ' ότι ξέρω οι μόνοι που θεωρούν ιερό ποταμό το Γάγγη είναι οι Ινδουιστές. Ούτε μουσουλμάνοι, ούτε Βουδιστές, ούτε οι Ταοϊστές, ούτε οι Χριστιανοί, ούτε κανένα άλλο θρήσκευμα έχει τέτοια πίστη, ούτε φυσικά, πολύ περισσότερο οι επιστήμονες.
Ο θεμελιωτής και εισηγητής της «επιστημονικής» Γιόγκα στην Ελλάδα και άλλου συμπεριφέρεται απόλυτα ως ένας πιστός. Ως ένας Ινδουιστής...
Τι συμβαίνει;... Απλά θέλουν με πλάγιο τρόπο να μας ζαλίσουν μ' ότι επιστημονικοφανές, να μας καταστρέψουν τη χριστιανική μας πίστη λίγο-λίγο και να μας φέρουν στο τέλος στην ινδουιστική κακοπιστία.
Γιατί δε μας προτείνουν ευθέως την πίστη τους; Γιατί δεν τη βάζουν δίπλα - δίπλα στη Χριστιανική πίστη να δούμε ποια αντέχει;
Γιατί είναι άνθρωποι πονηροί και είναι πονηροί και οι τρόποι τους. «Γόητες πλανώντες και πλανώμενοι προκόψουσι επί το χείρον ...» λέει το ευαγγέλιο*. (κοίτα σελ 412).
''Κανείς πνευματικώς ευθύς δεν μπορεί να επιζητεί την καταστροφή του χριστιανισμού...'' (Α. Αϊστάιν).
Διονύσιος Φαρασιώτης
Από το βιβλίοο:
Οι Γκουρού ο νέος και ο Γέροντας Παΐσιος
