με μυαλά όλο και πιο στενά.
Έχουμε περισσότερες ανέσεις…
αλλά ζούμε πιο στενάχωρα.
Έχουμε περισσότερες γνώσεις…
και λιγότερη επίγνωση.
Περισσότερους ειδικούς…
και λιγότερες λύσεις.
Περισσότερα φάρμακα…
και λιγότερη υγεία.
Είναι η εποχή το γρήγορου φαγητού…
και της αργής χώνευσης.
Των φανταστικών σπιτιών…
με διαλυμένες οικογένειες.
Που θυμώνουμε πολύ γρήγορα…
αλλά αργούμε να συγχωρήσουμε.
Που φεύγουμε πολύ νωρίς…
και γυρίζουμε πάντα αργά.
Υψώνουμε τις σημαίες της ισότητας,
αλλά κρατάμε τις προκαταλήψεις.
Έχουμε την ατζέντα μας γεμάτη
με τα τηλέφωνα φίλων…
που δεν τους τηλεφωνούμε ποτέ…
Και τα ράφια της βιβλιοθήκης μας, γεμάτα
βιβλία που δεν θα διαβάσουμε ποτέ.
Χόρχε Μπουκάι
Ο δρόμος της πνευματικότητας
